ครูสมศรีขา หนูเครียดอ่ะค่ะ..

[.:!MikE!:.]

ครูขา คือว่า ปีนี้หนูเกรดแย่มากๆเลยอ่ะค่ะ
เทอมที่แล้วหนูได้สี่ แต่เทอมนี้หนูได้สามกว่าๆเองอ่ะค่ะ
แล้วบางทีหนูก็น้องใจอ่ะค่ะ ทั้งๆที่เทอมนี้หนูขยันมากขึ้น
แต่อะไรก็ไม่ดีขึ้นเลยอ่ะค่ะ หนูทั้งเครียด แล้วอีกอย่างเพื่อนๆหนูก็เก่งๆกันทั้งนั้น
เค้าก็พูดเหมือนกับว่า หนูแย่มากๆเลยอ่ะค่ะ แล้วแบบประมาณว่าพวกเค้าชอบไซโคอ่ะค่ะ
หนูก็แอบร้องไห้ว่าทำไมเราไม่ดีได้เท่าคนอื่น ทั้งๆทีหนูขยันกว่าพวกเค้าอีกอ่ะค่ะ

บางทีหนูก็กลายเปนไอ้ขี้เเพ้แล้วอ่าค่ะ
ยังไงหนูก็รู้ว่าหนูไม่มีโอกาสติดแพทย์ที่หนูอยากเข้าอ่ะ
หนูควรจาทำยังไงดีค่ะ...

[Milky Way]

เรารู้ได้ยังไงว่าเรา"ขยัน"มากกว่าเทอมที่แล้ว
ครูเคยบอกเสมอว่า"คะแนนเป็นเรื่องของสวรรค์
แต่ค.ขยันอย่างสม่ำเสมอเป็นเรื่องของเรา"

เทอมที่แล้วได้4 แต่เทอมนี้เราได้3
ก็ไม่เห็นเป็นไรนิ ก็เราทำดีที่สุดแล้ว
เราไม่สามารถรู้ได้หรอกน่ะว่า
เราจะต้องได้4ทุกเทอม
คนเก่งที่ได้4 แต่พอเกรดลดลงมา
เหลือ3กว่า ก็จะคิดน้อยใจเสมอ

สู้ทำเหมือนที่ครูบอกดีกว่า
"ถึงแม้ว่าเราจะได้แค่0.44
เราก็มีความสุขได้ เราก็สามารถที่จะทำ
คะแนนให้สูงขึ้นเรื่อยๆได้"

ส่วนเรื่องของเพื่อนไม่ต้องเอาคะแนนของ
เราไปเทียบกับเค้า ถ้ามันทำให้ช้ำใจ
เราต้องบอกกับตัวเองว่า ครั้งหน้าเอาใหม่

เรารู้ได้ยังไงล่ะว่าอนาคตเราจะเรียนแพทย์ไม่ได้
เราลองตั้งสติใหม่แล้ว นึกถึงคำที่ครูเคยสอนไว้
ถ้าเราไม่ได้เข้าแพทย์ เราสามารถไปเรียนแพทย์อีกแบบนึงก็ได้
ครูเคยพูดไว้ครั้งนึง

เราเชื่อว่าเธอไม่ได้เป็น"ไอ้ขี้แพ้"หรอก
แต่เธอตัดกำลังใจตัวเธอเองน่ะ
คนเราต้องไม่"แพ้" "ชนะ" และ"เสมอ"
ถ้าไม่มี3คำนี้แล้วเราจะพัฒนาตนได้ยังไงล่ะ
         เราเชื่อว่าเธอทำได้ เธอต้องทำได้
เพื่อนคนนี้เป็นกำลังใจให้เธอน่ะ สู้ๆไม่มีอะไรที่เราทำ
ไม่ได้หรอก ถ้าเราไม่พยายามเท่านั้นเอง

[.:!MikE!:.]

ขอบใจมากๆเลยนะ

ตอนนี้เราจะพยายามเอา คำว่า อดกะทน มารวมกัน
แล้วก็ฝืน
เราแค่หวังว่าเวลาอีกไม่นาน เราก็จะทำให้ดีที่สุด
แล้วก็จะไม่สนใจคำพูดของคนอื่น(ซึ่งต้องพยายามมากๆ)

ตอนนี้เราไม่สนแล้วหล่ะว่าอดีตเป็นอย่างไร
แต่เราสนใจว่าวันนี้ เราจะทำให้ดีที่สุดเพื่ออนาคตภายภาคหน้าแหละ

ปล.แม้ว่าเราจะได้คะแนนแอดมิดชั่นไม่ดี แต่เราจะพยายามสอบทุนให้ได้เลยหล่ะ

[อันยองโอเซโย....ชอนึม " ปุ้ย " อิชิมมีดา...]

อย่าพึงเครียดเลย
เรา 2 ก่าๆ ยังไม่เครียดเลย
555+ ขำๆ
แต่ก็ขยันๆจน่ะ ไม่ต้องเครียดๆ
เข้าใจ ว่าเรื่องนี้ มันต้องคิดกันเยอะ
แต่ก็เอาเหอะ  อยาพึงเครียดเลย
เดียวอะไรๆมันจะแย่ลงน่ะ

สู้ๆ
*---*
ขอให้พระเจ้าคุ้มครอง

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

โชคดีที่คุรครูไม่ฉลาดคงเส้นคงวา
ไม่เคยสัมผัสกับเกรดสี่
ชีวิตอ่านหนังสือเพราะชอบ
รู้แค่ว่าอ่านเยอะก้ทำข้อสอบได้เยอะ
อ่านทุกวัน ผลออกมาก็เท่าเดิมคือ 2.ต๋อย
แต่มันก็ทำให้คุณครูมีความสุขมากเลย เพราะคุณครูได้ทำดีแล้วณ ขณะนั้น
แต่ก็บอกกับตัวเองเสมอว่าเรายังทำดีได้เพิ่มขึ้นอีกเพราะต้นทุนทางความรู้ของเรามากขึ้นทุกวัน

ในพระพุทธศาสนาสอนให้เรามีความเชื่อในกฎเหตุและผลที่เกิดอย่างตรงไปตรงมา
ดาวกวาดบ้านเพราะต้องการให้พื้นสะอาด
แต่เดือนกวาดบ้านเพราะพ่อบอกว่ากวาดเสร็จจะพาเดือนไปดูหนัง
ดาวกวาดทุกจุดให้สะอาด
แต่เดือนรีบๆกวาดเพราะความสะอาดไม่ได้อยู่ในความคิด  เดือนรู้เพียงว่าถ้ากวาดเสร็จเดือนก็จะได้ดูหนัง
พื้นบ้านของดาวสะอาดทุกวัน
แต่พื้นบ้านของเดือนจะสะอาดก็เฉพาะเมื่อเวลาที่พ่อหยิบยื่ยข้อเสนอใหม่
เดือนจะฝืนใจกวาด ถ้าไม่มีข้อเสนอ
แต่ดาวจะกวาดพื้นสะอาดเหมือนกวาดสิ่งสกปรกออกจากจิตใจของตน
แต่เดือนยิ่งกวาดยิ่งกรุ่นในดวงจิต กวาดทีไร ก็สักแต่จะให้เสร็จๆไป

ดาวจึงเหมือนอยู่บนสวรรค์ทุกครั้งที่ทำหน้าที่
แต่เดือนเหมือนอยู่ในที่ร้อนรุ่มคอยพะวงว่าพ่อจะมาเห็นไหม ชีวิตจึงไร้ความสุข
และไม่อยู่กับปัจจุบันขณะ

เช่นเดียวกันกับคนโง่อย่างคุรครูที่ยึดมั่นว่า
อ่านหนังสือต้องได้ความรู้
แต่คะแนนเป็นผลรองลงมา
สิ่งที่อ่านอาจไม่ได้อยู่ในข้อสอบ
แต่สิ่งที่ออกสอบกลับไม่ได้อยู่ในที่อ่าน
แต่วันหนึ่งเมื่อเราอ่านมาก และรู้รอบ
ไม่ว่าข้อสอบจะออกเช่นไร มันก็จะไม่หนีไปจากสิ่งที่เราอ่าน

หนูกำลังติดกับดักความทุกข์
เพราะหนูเชื่อว่าอ่านหนังสือแล้วได้คะแนนดี
แต่ถ้าคะแนนออกมาไม่ดี หนูก็ไม่มีกำลังใจอ่านหรือไม่อยากขยันต่อไป

แต่แท้จริงแล้ว อ่านหนังสือต้องได้ความรู้
แต่ถ้าอยากอ่านให้ได้ทั้งความรู้และคะแนนดี
ก็ต้องอ่านอย่างละเอียด และฝึกทำแบบฝึกหัดให้มาก
จำลองการสอบด้วยตัวเอง
สร้างเหตุที่ทำให้ได้คะแนนดีจนเราเคยชิน
เมื่อสร้างเหตุที่ดีแล้ว
ก็จบ
เรากำหนดเหตุได้
แต่เราไม่สามารถกำหนดผลได้

ผลจึงเป็นเรื่องของสวรรค์
แต่ความขยันเป็นหน้าที่ของเรา
ดอกไม้งามใช่ต้องบานทน
เพียงบานตามหน้าที่ที่พึงทำ
ก็ถือได้ว่าเป็นดอกไม้ที่งดงามดอกหนึ่งบนผืนโลกนี้แล้ว

อย่ากังวลนะลูก
หนูทำดีแล้ว
และด้วยต้นทุนที่เพิ่มขึ้นเพราะความไม่ย่อท้อของเรา
จะทำให้นับวันจะเราก็จะก้าวเข้าสู่หลักชัยของชีวิตที่ฟ้ายินดีลิขิตให้กับเรา

ถึงหนูจะนั่งตรงมุมห้อง หรือข้างหน้าต่าง
แต่เพราะความเพียรของหนู
คุณครูขอเชิญหนูได้ให้เกียรติเข้ามานั่งใน"หัวใจ"ของคุณครูณ บัดนี้เลยลูก

หนูไม่ใช่"ไอ้ขี้แพ็"แน่นอน

คุณครูมั่นใจ

[KIRA]

  คือว่าพี่รู้ได้ไงครับว่าพี่ขยันมากกว่าเพื่อนของพี่อะครับพี่เห็นเขาอ่านหนังสือตลอด24ชม.เลยหรอ
แล้วพี่รู้ตัวเองได้ยังไงว่าพี่ขยันมากขึ้นแล้ว ผมว่าการพยายามไม่มีจุดสูงสุดหรอกครับถ้าเราตั้งใจ
ขยันพยายามแล้วผมคิดว่าคิดผิดแน่ เพราะเพื่อนของเราไม่ได้บอกว่าเขาอ่านหนังสือตลอด
ถึงเขาบอกว่าเขาอ่านก้ออาจจะเก็บบางอย่างที่เขาอ่านเป็นความลับ ผมว่าอย่าเชื่อเพื่อนมากจนเกินไปจะดีกว่า
ผมให้กำลังใจพี่ละกัน จงพยายามต่อไปเถอะครับแล้วเมื่อผลลับออกมาเราจะรู้ตัวเราเองว่าทำไปได้ดีแค่ไหน

[s.d]

อดทนหน่อยนะ
ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั่นนะ
มันขึ้นอยู่กับความเพียร
ครั้งนี้อาจจะไม่ได้
อย่างที่หวัง
เเต่โอกาสยังมันะ
สู้ๆๆๆๆ

[assemble]

ช่าย!!! เราก้อเปนกำลังใจให้นะ  ถึงแม้ว่าเราก้อคิดแบบเทอ  แต่เราก้อจาเปนกำลังให้นะ
        แต่เราก้อคิดแบบนั้นเหมือนกัน  เทอมนี้เกรดเราดีขึ้นนิดเดียวเอง  ทั้งที่เราขยันขึ้นมากแล้ว  พยายามอ่านหนังสือ  คิดว่ามันไม่ง่วงแบบที่เคยคิด  แล้วก้อคิดว่าเรารู้เรื่อง  ตอนทำข้อสอบจิงเราก้อคิดว่าเราทำได้  แต่คะแนนที่ออกมาไม่เหนดีเลย

[.:!MikE!:.]

คือว่าพี่รู้ได้ไงครับว่าพี่ขยันมากกว่าเพื่อนของพี่อะครับพี่เห็นเขาอ่านหนังสือตลอด24ชม.เลยหรอ

คือพี่อยู่หออ่ะค่ะ แล้วทุกอย่างมันต้องพึ่งตัวเองอ่ะค่ะ

ขอบคุณมากๆนะค่ะทุกๆคน รวมถึงอาจานสุดสวยด้วยค่ะ
หนูจาไม่มีทางยอมแพ้ค่ะ ขอบคุณทุกๆๆกำลังใจนะค่ะ

[lem0nade-soda]

  เธอจ๋าหัวอกเดียวกันนะ
อย่าคิดมากเลยนะ
อย่างที่ว่ามาเทอได้คะแนนน้อยกว่าเพื่อน
ทั้งที่เธอขยันกว่า...

แน่ใจไหมว่าเค้าไม่ขยัน
พวกคนที่เก่งๆหนะเค้าอ่านหนังสือกันหลายๆรอบ
แต่กระนั้นเค้าก็ยังบอกว่าไม่ได้อ่าน
เพราะอะไรหนะเหรอ???
ก็เพราะเค้าคิดว่าเค้าขยันยังไม่พอไง

เธอได้เกรด3ก็ดีแล้ว
ขยันอีกสิ
เรารู้ว่าเธอขยันแล้วพยามแล้ว
ก็ทำให้มากกว่าเดิมซิจ๊ะ
ไม่ยากเกินความสามารถเธอหรอกเราเชื่อ

ทุกคนในโลกนี้มีเวลาเท่ากัน
แล้วแต่เค้าจะสามารถบริหารเวลาของเค้ายังไง
อย่าท้อนะเรายังเป็นกำลังใจให้นะ

สู้ๆๆ^^

[.:!MikE!:.]

ขอบคุณทุกคนมากๆนะๆๆๆ

[nooair]

ยางดีนะค่ะ ยางเคยได้ 4 แอร์ไม่เคยได้ 4 เยย แงๆๆ อิอิ
แอร์ก้อเยยไม่รู้ว่าคงที่ได้ 4 แล้วลงมาเหลือ 3 มานเปงยางงาย
แต่ก้อม่ายต้องเครียดนะค่ะ

[pairr]

ตั้งแต่เกิดมาพึ่ง สัมผัสกลับเกรด  3.48 เอง  รู้สึกมีความสุขมากๆๆทั้งที่แต่ก่อนเป็นเพื่อนกับเลข 2 เสมอ  โชคดีแล้วนะคะ    สำหรับคนอื่นๆ 3.48  เป็นเรื่องธรรมดามากๆ  แต่สำหรับคนบางคนคือสิ่งเป็นแรงขับเคลื่อนและกล้าที่จะไปต่อสู้    อย่าดูถูกตัวเองเลยคะ  ยังไงคุณภาพไม่ได้อยู่ที่ตัวเลขเสมอไป   แต่อยู่ที่ว่าตัวเราภูมิใจกับสิ่งที่เราทำแค่ไหนถ้าทำดีแล้วก็อย่าไปเสียใจเลย  สู้ๆๆๆคะ

[Pank]

ชีวิตมีขึ้น ก็มีลงล่ะครับ ปลงมันซะเถอะ ทำตัวเราให้ดีที่สุดก็พอ เกรดมันพอเราเรียนจบไปแล้ว มันก็ไม่ค่อยมีความสำคัญแล้วล่ะ เพียงแต่ว่า ช่วงนี้ เราเป็นนักเรียนอยู่ การสนใจเกรดก็เป็นเรื่องธรรมดา ผมก็ยังเป็นแบบคุณเลย

[yuki]

เราก็เกรดไม่ดีเหมือนกันน่ะเลยไม่ใพ่อดูเกรดเลยเพราะว่ากลัวโดนด่า
ของเราน่ะถ้าเกรดออกมาไม่ดีอ่ะโดนด่าเช็ด1สัปดาห์เต็มๆล่ะนะ
เราไม่เคยได้เกรด4เลย เพราะรู้สึกว่าพอได้เกรด4แล้วต่อไปก็ต้องรักษา
ระดับให้คงเดิมถ้าหล่นก็จะโดนเพือ่นเยาะเย้ยเอาได้เกรดห่วยแตกสุดของเรา
ก็3.58อ่ะเซ็งสุดๆล่ะ เราเป็นคนไม่ขยันผลัดวันประกันพรุ่ง เหมือนกันเด๊ะๆเลย
เรารู้ตัวว่าไม่เคยขยันเลยแม้แต่นิดเดียว บางทีเรียนพิเศษเราก็หลับๆๆๆๆๆบ่อยมาก
จนเรียนมารู้เรื่องแต่มีที่นี่ที่เดียวที่ไมทามไห้เราหลับเลยอ่ะดังนั้นไม่ต้องเครียดนะ สุ้ต่อไป
จูยูรินสู้ๆๆ (My Girl)