แม่จุดที่รัก

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

วันนี้ "แม่จุด"ปลาเท็กซัสเขียวที่รักของคุณครูได้จากไปในตอนเย็น

ตั้งแต่เช้าคุณครูเห็นแม่จุดนอนหงายท้องแต่ยังจมอยู่ที่พื้นตู้

คุณครูจึงจับขึ้นมาแต่แม่จุดตัวแข็งเสียแล้ว

แต่ที่เหงือกของแม่จุดยังเคลื่อนไหวแผ่วเบา

คุณครูจึงปฐมพยาบาลโดยเปลี่ยนลงมาอยู่ในบ่อเล็ก

และเพิ่มออกซิเจนให้

ตัวแม่จุดแข็ง ครีบกางดั่งปลาตาย ดวงตาขุ่นมัว

"แม่จุด ทำใจดีๆนะ ฉันช่วยเธออยู่นะ

แม้เธอจะฟื้นขึ้นมาและตาบอด ฉันก็จะป้อนอาหารให้เธอเอง"

แม่จุดอยู่กับคุณครูมา 6 ปีเต็ม รวมอายุเดิมก็เป็น 7 ปี

แม่จุดคือปลาที่สะท้อนความเป็นแม่...ผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่

แม่จุดมีสีขาว มีจุดแวววาวเต็มตัว

แต่ทุกครั้งที่แม่จุดวางไข่ แม่จุดจะเปลี่ยนสี

จากสีขาวสุภาพนุ่มนวลกลายเป็นเสือลายพาดกร

เพราะแม่จุดต้องการปกป้องลูกโดยการทำตัวให้ดูดุร้ายจะได้ไม่มีใครเข้ามายุ่งกับไข่ที่แม่จุดวางไว้

ช่วงนี้ ถ้าใครเข้าใกล้ตู้ที่เลี้ยงแม่จุด

แม่จุดจะว่ายมาชนกระจกเหมือนจะขู่กรรโชกให้พวกคนแปลกหน้าเหล่านี้ถอยหนีไปไกลๆ

บางครั้งแม่จุดทำเช่นนี้จนปากของแม่จุดช้ำเกินบรรยาย

นี่คือ"หัวอกแม่"

แม่คือผู้ให้ที่ยิ่งใหญ่

แม่จุดไม่เคยให้ลูกเลยเพราะคุณครูไม่ได้หาคู่ให้มาผสมกับไข่ของแม่จุด

ผิดกับแม่วาว ปลาเทวดาสีแวววาวที่ให้ลูกเมื่อสามสี่ปีก่อน

แม่วาวเป็นแม่ที่ยิ่งใหญ่อีกรายหนึ่ง

(คุณครูภูมิใจในแม่วาวเพราะคุณครูทำคลอดให้ลูกแม่วาวมากมาย

แต่รอดชีวิตมา 7 ตัว คุณครูก็เลยเป็นแม่ปลาอย่างจำเป็น)

แม่วาววางไข่ที่ก้อนหินก้อนเล็กๆ หลังจากได้อ่านวิธีการเป็นหมอสูติฯให้ปลา

คุณครูจึงนำพ่อปลาลงไปผสมกับไข่ที่แม่วาววางไว้

เราปล่อยให้ครอบครัวนี้อยู่ด้วยกันจนในไม่ช้าจุดเล็กๆเกิดขึ้น

(จบภาคหนึ่ง)

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

และแล้วชีวิตน้อยๆก็ปฏิสนธิขึ้น

แม่วาวกับสามีดูจะรู้ว่าลูกน้อยกำลังเตรียมตัวมาดูโลก

และแล้วสิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้น

เมื่อกระแสน้ำในตู้พัดไข่ปลิวไปในสายน้ำ

แม่วาวเริ่มว่ายไปรอบๆไข่พร้อมสังเกตเห็นว่ามีไข่ลอยไป

แม่วาวรีบว่ายไปที่ไข่ฟองที่ปลิวไปกับสายน้ำ

เมื่อแม่วาวพบไข่ฟองนั้น แม่วาวก็ใช้ปากอมไข่เข้าไปในปาก

"อ้าว! ทำไมใจร้ายกินลูกตัวเองล่ะ!!! นิสัยไม่ดี"

แต่ที่ไหนได้ เหตุการณ์ไม่ได้เป็นอย่างที่เราเห็น

เพราะแม่วาวพ่นไข่ฟองที่แม่วาวอมไว้ลงไปที่แพไข่ที่เกาะติดกับก้อนหิน

แม่วาวเฝ้าว่ายเวียนวน และคอยจ้องมองมิให้ไข่แม้เพียงฟองเดียวปลิวออกไปจากแพไข่ของแม่วาว

ทุกครั้งที่มีไข่ปลิวออกไป แม่วาวก็จะทำเช่นนี้ทุกครั้ง

จนที่สุดคุณครูต้องแยกพ่อปลาออกไปอีกตู้หนึ่งเพราะไม่เช่นนั้นพ่อปลาจะกินไข่ของแม่ปลา

สุดท้ายก็มีเพียงแม่ที่คอยอนุบาลไข่น้อยๆที่พร้อมจะฟักเป็นตัว

และในที่สุดเราต้องจับแม่ปลาออกไปเพราะแม่วาวเริ่มจะใช้สัญชาติญาณของปลาในการกินไข่ของตัวเอง

และแล้วคุณครูก็ต้องมากลายเป็นแม่นมจนได้

ไข่เริ่มเหมือนมีลูกน้ำดิ้นไปมาจนหลุดออกจากฟองไข่

น่ารักมากๆ นับได้หลายร้อยตัวก่อนที่จะเหลือเพียงเจ็ดตัว

เด็กๆรู้ไหมว่าความเป็นแม่อยู่ตรงนี้เอง

คุณครูต้องต้มไข่ แล้วนำเฉพาะไข่แดงมาป่นไนถ้วย

แล้วหยดลงไปในน้ำให้ลูกปลากิน

พอสอนหนังสือเสร็จ คุณครูก็จะรีบวิ่งขึ้นมาป้อนอาหารให้ลูกปลาอยู่สองสามเดือน

อ๋อ..ชีวิตแม่เป็นอย่างนี้เอง ที่ทั้งรัก ทั้งห่วง กลัวลูกหิว

กลัวลูกเหงา เฝ้าอยู่ใกล้ไม่ให้คลาดสายตา

(ช่วงนี้จึงงดดูแลแองจี้ มะระหวาน และมะขามเปียก

แต่พอกลับไปหาทั้งสามสาว คุณครูก็จะเล่าให้เขาฟังว่า อยู้กันดีๆนะ

อย่าอิจฉากัน ต้องรักกัน มีแม่คนเดียวกัน อย่าสร้างปัญหานะ

เพราะตอนนี้น่ะแม่ของพวกเธอต้องคอยดูแลน้องปลารู้ไหม

สามสาวน่ารักมากเพราะไม่เคยสร้างปัญหาให้คุณครูเลย ทำให้คุณครูมีเวลาอนุบาลลูกปลาได้


(จบภาคสอง)

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

แม้แม่จุดจะไม่เคยมีลูก แต่แม่จุดก็อยู่กับคุณครูมานาน

แม่จุดกับเพื่อนอีกสองตัวซึ่งเสียชีวิตไปสองปีที่แล้ว และปีที่แล้ว

ปลาแต่ละตัวจะมีอายุราว 6-8ปี 

นานพอที่จะทำให้เราผูกพันกัน

แม่จุดกับเพื่อนจะกินอาหารเม็ดและบางช่วงจะกินอาหารไฮโซ ก็คือหนอนแดงfreezeจากเมืองจีน

พอถึงมื้อไฮโซ ปลาทุกตัวจะดิ้นกระดิ๊กกระดี๊กระดึกกระดึ๊ยดีใจที่จะได้กินอาหารอันโอชะ คุณครูก็จะบอกว่า

"มาเร๊ววว  มากินสเต็กเร๊วววว"

เพื่อนแม่จุดเป็นพันธ์ flower horn นับว่าเป็นสายพันธ์ที่ดุมาก

แต่สามีคุณครูถึงกับแปลกใจที่คุณครูสามารถเอามือลงไปลูบทั้งคู่ได้โดยไม่ถูกกัด

เวลาลูบไปก็จะร้องเพลง

"เห็นบัวขาวพราวอยู่ในบึงใหญ่

ดอกใบบุปผชาติสะอาดตา น้ำใสไหลเย็นเห็นตัวปลา

ว่ายวนไปมาน่าเอ็นดู"

เล่าแล้วต้องไม่มีใครเชื่อแน่เลย

เพื่อนแม่จุดสองตัวนั้นเป็นตัวผู้เลยไม่ค่อยมีเรื่องเล่า

จะมีก็ตอนใกล้ตายนั่นแหล่ะที่เด็กที่บ้านเห็นคุณครูเปิดบทสวดพระคาถาชินบัญชรให้ปลาฟัง

"คุณครูครับ ปลามันฟังออกเหรอครับ"

"ฟังเป็นสิหยอง  มันอาจจะเป็นปลาโพธิสัตว์ที่เผอิญมาเสวยชาติมาเป็นปลาก็ได้นะ

อย่างน้อยก็ให้เขาจากโลกนี้ไปอย่างสงบก็แล้วกัน

หยองอยากได้แบบนี้ก่อนจากโลกนี้ไปไหม เดี๊ยวคุณครูจะจัดให้"

"ไม่เป็นไรครับ ขอบคุณครับ"

(จบภาคสาม)

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

และแล้วเหงือกที่ขยับอย่างแผ่วเบาก็หยุดสนิทลง

หลังการสอนคุณครูได้ขึ้นมาดูอาการของแม่จุด

แม่จุดได้จากโลกนี้ไปแล้ว

ขอบคุณแม่จุดที่ได้ร่วมใช้ชีวิตร่วมกับคุณครูมาตลอด 6 ปี

"หิน....ช่วยเอาปลาคุณครูไปฝังหน่อยนะ"

"ครับ... แล้วคุณครูเอาไว้ไหนล่ะครับ"

"เดี๊ยวคุณครูเอาลงมาให้นะ"

"มันเป็นอะไรตายล่ะครับ"

"ไม่รู้เหมือนกัน แต่มันอายุ 7 ขวบแล้วล่ะ"

"งั้นก็แก่ตายอ่ะครับ"

คุณครูขึ้นมาหยิบร่างของแม่จุดใส่ถังพลาสติก

แล้วเดินไปหยิบน้ำมนต์พรมลงบนตัวแม่จุดเหมือนกับที่คุณแม่คุณครูทำกับสุนัขทุกตัวที่จากเราไป

"ไปสู่ภพภูมิที่ดีๆนะ ชาตินี้เจ้าไม่เคยทำสิ่งไม่ดี ไปเกิดใหม่ดีๆนะ"

เรื่องทั้งหมดแม้นจะดูเป็นแค่การตายของปลาตัวหนึ่ง

แต่มันก็ให้แง่คิด

ถ้าบ้านของหนูมีคนที่สูงวัยหรือคุณพ่อคุณแม่ที่เริ่มแก่ลงทุกวันๆๆๆๆ

เราต้องดูแลท่านให้ดีที่สุด

เพราะวันที่ท่านจากเราไป

ภาพแห่งความประทับใจจะหวนกลับมาในความคิด

ใช่ แม่จุดแก่แล้วจึงจากลาเราไป

คุณครูยิ่งเห็นสัจจธรรมว่า

แล้วคุณแม่ของเราล่ะ ท่านก็เริ่มแก่ขึ้นๆ

นึกถึงคุณพ่อคุณแม่ของสามีที่เริ่มแก่มากขึ้น

เริ่มนึกถึงชีวิตคนสูงวัยที่ใช้ชีวิตลำบากมาตลอดแม้จะถึงบั้นปลายชีวิตแล้วก็ตาม

คนเราเมื่อได้เกิดมาเจอกันแล้วควรรักและถนอมจิตใจกันไว้ให้มากที่สุด[/color]

ปลายังทำให้ลูกได้มากขนาดนี้

แล้วแม่ของเราล่ะ


เด็กๆที่รัก อย่าดื้อกับพ่อกับแม่นะลูก

เป็นเด็กดี ขยันเรียนหนังสือนะจะได้ดูแลท่าน

ยามท่านแก่เฒ่าได้

ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้าหรอก

แต่ความดีที่เราทำไว้จะทำให้เราเบาเหมือนขนนก

ยามต้องตกลงมา ก็มีลมพยุงมิให้ล่วงผลอยลงบนพื้นดินอย่างรวดเร็ว

ความดีก็คือแรงลมผสานขนนกที่เบาหวิว

แต่ถ้าเราทำแต่สิ่งไม่ดี

เราอาจกลายเป็นก้อนหิน

ที่ตกลงสู่พื้นได้รวดเร็วเพราะไม่มีกุศลพยุงให้ลอยกลางอกาศได้เหมือนขนนก

เรามาร่วมกันทำความดีติดตัวให้เหมือนขนนกกันนะ

ขอบคุณแม่จุดและผองปลาทั้งหลายที่มาร่วมใช้ชีวิตกับคุณครู
(จบบริบูรณ์)

[Unidentified Girl]

ขอบคุณค่ะครู  ขอบคุณที่ถ่ายทอดแง่คิดในเรื่องนี้ให้หนูได้อ่าน

ขอบคุณมากๆค่ะ

[rUkToR+]

  เศร้าค่ะ สงสารแม่จุดมากๆ
หนูขอให้ดวงวิญญาณของแม่จุดไปสู่สุขคตินะคะ 
ขอขอบคุณความรักของแม่ปลา ที่ทำให้หนูรู้ว่าแม่ของหนู
มีความรักที่ยิ่งใหญ่มากแค่ไหน ซิ้งใจมากๆค่ะ 

[X>->*~l-!-J-d-e~*<-<X]

น่าสงสารแม่จุดของคุณครูจังเรยค่ะ
เด๋ววันจันทร์นี้จะตื่นเช้าๆ
ขึ้นมาใส่บาตรให้แม่จุดนะ
ครบรอบ 3 วันที่เสียชีวิต
แล้ววันศุกร์หน้าจะทำบุญครบรอบ 7 วันให้นะ
แล้ววันที่ 23 กพ จะทำบุญครบรอบ 100  วันให้นะค่ะ

ขอให้ดวงวิญญาณแม่จุดไปสู่สุขคตินะค่ะ

[BD40-L36]

เศร้า ขอไห้ไปดีก้แว้วกัน


ครูคงร้ากกกกกมากด้วย ท่าทาง..

[Dereana]

ชอบแม่จุดจังค่ะ ^^"

[Lahnmaii]

555 ไว้จะลองเปิดชินบัญชรให้หมาที่บ้านฟังบ้างนะคะ อิอิ เผื่อมันจะสงบสติอารมณ์ได้บ้าง ตอนนี้น้องหมากำลังไดเอ็ทค่ะ น่าจะผอมลงบ้างแล้ว ^^ อย่าให้แองจี้อ้วนมากนะครู เด๋วมันเปนโรคหัวใจ ไทรอยด์ และอื่นๆ ขนาดหมาหนูตัวเล็ก (พันธุ์ปอมน่ะ) ยังเปนโรคหัวใจโต ไทรอยด์ และ คันตุ๊สสสส เลย แบบ เหนเปนมากอย่างนี้ ตายไปเหอะ 555 แต่หมอบอกลองให้ลดความอ้วนดู ปรากฎว่าดีขึ้นนะครู ลองลดดู หมาไดเอ็ท!!!!

[lollipoplover]

ขอบคุณค่ะคุณครู

ขอบคุณค่ะแม่จุด แม่วาว

ขอบคุณค่ะคุณแม่ คุณพ่อ

'U'~*