เเด่ครูเเม่ของหนู

ครูสมศรีคะ หนูมีเรื่องอยากบอกครูมากเลยคะ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่หนูไม่สบายใจมาตลอด
ตอนนี้หนูกำลังจะขึ้นม.5เเล้ว เรื่องมันเกิดตอนอยู่ม.4เทอม2หนะค่ะ ตั้งเเต่วันนั้นมาหนูก็เก็บมาคิดตลอดเลยว่าตัวหนูมันเเย่มากเลยหรอ ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผลสอบอังกฤษของหนูออกมาดีเกินคาด หนูทั้งตกใจเเละดีใจมาก เพราะครูเขาชมหนูให้เพื่อนทั้งห้องฟัง ตอนนั้นหนูรู้สึกมีกำลังใจที่จะเรียนต่อไป เเต่จู่ๆหนูก็เกิดทำพลาดขึ้นมา ตอนนั้นคะแนนหนูน้อยมากๆเป็นเพราะหนูไปประมาทในเรื่องเล็กน้อยเข้า หนูเสียใจมาก เพื่อนคนนึงที่เขาไม่เก่งอังกฤษพอเขารู้ว่าตัวเองได้มากกว่าหนูเขาก็ทำท่าเหมือนอวดๆ เขาพูดประมาณว่าครูตรวจผิดรึเปล่าเนี่ย ไม่น่าเชื่อเลย หนูก็เสียใจมากเเล้ว เเถมครูที่สอนก็ยังเอาเรื่องนี้ไปบอกคนทั้งห้องอีกว่าคะเเนนหนูน้อย มิหนำซ้ำเพื่อนในห้องคนอื่นๆพอรู้ว่าคะเเนนหนูน้อยเขาก็มาถามกันเยอะมากเลยว่าได้คะเเนนเท่าไหร่หรอ ก่อนนี้เคยได้เยอะนี่ ตอนนั้นหนูอายเเละหมดกำลังใจมาก รู้สึกไม่อยากเรียนชั่วโมงอังกฤษเลยด้วยซ้ำ เเต่พอปิดเทอมเเล้วหนูได้มาเรียนกับครูทำให้หนูเริ่มกลับมาชอบอังกฤษอีกครั้ง ครูทำให้เด็กที่เคยคิดจะเกลียดภาษาอังกฤษหยิบคำศัพท์มาท่อง ครูทำให้เชื้อไฟที่เริ่มจะมอดดับกลับกลายมาลุกโชนอีกครั้ง หลังจากที่หนูพิมพ์คอมเมนต์ตรงนี้เสร็จหนูจะปิดคอมพ์เเละไปนั่งท่องศัพท์ของครูค่ะ
ขอบพระคุณมากจริงๆค่ะ