อยากเข้มแข็งค่ะ ไม่อยากอ่อนแอ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ครูขา หนูเหนื่อยเหลือเกินค่ะ

เหนื่อยมากจริง ๆ เหนื่อยจนไม่อยากจะหายใจเลย
หนูควรทำยังไงดีค้ะ ปัญหามันมากมายเหลือเกิน
หลายๆเรื่องมันถาโถมเข้าใส่ จนหนูเองทำอ่ะไรไม่ถูก
หนูก้เป็นแค่คนธรรมดาเท่านั้นเอง หนูจะสู้กับมันไหวได้ยังไง

บางทีที่พยายามทำตัวเข้มแข็ง แต่กลับถูกมองว่าไม่มีความรู้สึก
แค่หนูไม่ร้องไห้ออกมาให้ใครเห็น หนูเลยกลายเป็นคนเลว
ที่ไม่เคยสนใจอ่ะไร อย่างงั้นหรอค้ะ

หนูอยากจะเข้มแข็ง หนูไม่อยากให้ใครรู้ว่าหนูอ่อนแอ
แต่การที่ต้องฝืน มันยากเหลือเกินค่ะ มันใช้แรงเยอะมากจริง ๆ


หนูไม่อยากจะมีชีวิตอยู่เลย แต่ทุกครั้งที่หนูคิดแบบนี้
หนูไม่อยากจะทำ เพราะหนูไม่อยากให้พ่อแม่เสียใจ
มันเป็นเหตุผลเดียวจริง ๆ ที่หนูยังอยากจะอยู่ ถ้าไม่มีพ่อกับแม่
หนูคงไม่ลังเลเลยจริง ๆ

ชีวิตทุกคนมีปัญหาใช่มั้ยค้ะ ทุกคนก้ต้องผ่านมันไปเหมือนกัน
แต่หนูอยากจะหนีมันไปไกล ๆ ไม่อยากจะไปเผชิญหน้ากับมัน
หนูมันขี้ขลาดมากใช่มั้ยคะ


หนูหมดกำลังใจจะเดินต่อแล้วจริง ๆ ...

ขอให้หนูได้พักซักที

ทำงานเยอะๆ

คาดหวังน้อยๆ

มั่นใจในความดี

ทำดี ได้ดี มืใช่ได้คำชมหรือความรัก


วางจุดหมายของการทำดีเพื่อพัฒนาตน

อย่าวางไกลเกินจุด

อย่าเขวออกจากกฎแห่งความจริง

ทำดีอาจไม่ได้รับคำชมหรือความรัก

แต่ถ้ารักจะทำดี จะสุขใจทุกครั้งที่ได้ทำ และอิ่มใจที่ไม่เคยท้อแท้

เข้มแข็งดูที่ใจ  ไม่อ่อนไหวแม้ใครเข้าใจผิด

ไม่มีใครคิดตรงกับที่เราปรารถนาให้เขาคิด

น้อมรับได้ทั้งติทั้งชม

ชีวิตจะเป็นสุขมากขึ้น และทุกข์น้อยลง

อย่ามัวทุกข์กับเรื่องที่ผ่านไป

สู้ประเมินตนและพัฒนาอย่างต่อเนื่องจะดีกว่านะคะ



ทองแท้ไม่กลัวไฟไหม้

มนุษย์แท้ย่อมอดทนต่อเวลาและการพิสูจน์



เป้นกำลังใจห้หนูนะคะ

คุณครูเป็นคนร้องไห้ หากมีเหตุให้ร้อง

บางครั้งคุณครก็ต้องใช้สูตร Listen to your body .

แต่ถ้ามีสติ  น้ำตามันก็ไม่ไหลเอง

น้อยใจก็ไม่เกิด

เพราะสติเกิดเมื่อไหร่ ก็จะมาแทนที่อารมณ์อ่อนไหวพวกนี้



สู้ๆนะคะ

ใช้ปัญญานำอารมณ์ค่ะ