ข อ ส ดุ ดี แ ล ะ ร่ ว ม ไ ว้ อ า ลั ย วี ร บุ รุ ษ บั น นั งส ต าของแผ่นดิน

http://www.youtube.com/watch?v=UqKxRbpK4MA&feature=related

กรุณาเปิดคลิปนี้ระหว่างอ่านบทความด้วยค่ะ
http://www.youtube.com/watch?v=y7xSydVyU8k&feature=related

ใครจะทราบบ้างว่า

ยามเราหลับ

เขากลับตื่น ยามเราตื่น เขายืนแบกปืน

ท่ามกลางความสงบสุข...

ท่ามกลางความปลอดภัย...

ท่ามกลางความอิ่มอุ่นในครอบครัวของเรา...

คือ "เขา"

เหล่าตำรวจกล้าและทหารหาญ

ที่สละความสุขของตนเพื่อปกป้องผืนแผ่นแดนดินไทย

ท่านพ.ต.อ. สมเพียร เอกสมญา

นาม และ สกุลของท่านจะจารึกอยู่ในหัวใจครูไทยผู้นี้ตลอดไป

http://www.oknation.net/blog/print.php?id=333896

หลับให้สบายเถิดท่าน...

ท่านนักรบผู้ดูแลสยามภูมิมาแสนนาน

ถึงเวลาแล้วที่ท่านจะได้พักผ่อนอย่างมิต้องกังวลอีกต่อไป

แม้ครูคนนี้จะไม่มีอำนาจปูนบำเหน็จเสกบำนาญ หรือมอบโล่ยศ

แต่ครูคนนี้จะเล่าขานให้ลูกหลานสายเลือดไทยได้ทราบและประจักษ์

ถึงเลือดและเนื้อที่ท่านพลีให้ผืนแผ่นแดนดินสยามอย่างสมเกียรติ

ดิฉันเคยอ่านแต่นิทานเจ้าหญิง เจ้าชายที่มีแต่ในความฝัน

เจ้าชายที่รบเพื่อแผ่นดิน ยอมจากเจ้าหญิงไปรบเพื่อแผ่นดิน

และท้ายสุด เจ้าชายกลับมาหาเจ้าหญิงด้วยชัยชนะและการแต่งงานกับเจ้าหญิงอย่างสุขนิรันดร์

บัดนี้...

เจ้าชายที่แท้ วีรบุรุษที่เคยได้อ่านแต่ในหนังสือ

ถูกเนรมิตรให้มีตัวตนจริงๆ

แม้หน้าที่ของท่านยังไม่จบ...

แต่ชีวิตของท่านได้หยุดลง...

แม้ไม่เหมือนในนิทานที่ครูนอกระบบคนนี้ได้เคยอ่าน

แม้จะจบลงอย่างไร้รอยยิ้ม

แต่กลับปริ่มด้วยสายน้ำตาแห่งความภาคภูมิใจ

พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา คือคนที่ทำให้ดิฉันได้เห็น ได้ประจักษ์ถึง

วีรบุรุษบนผืนดินที่มีตัวตนจริงๆ

นามท่านจักกระเดื่อง สกุลท่านจักระบิล เกริกก้องอยู่ในหัวใจของดิฉันและผองคนไทยผู้รักชาติอย่างมิลบเลือน

ขอดวงวิญญาณของท่านจงสถิตย์เสถียร ณ สถานทิพยวิมาน

พักเถิดท่าน..

แสนเหนื่อย...

แสนล้า...

แต่เพื่อพิทักษ์ผืนแผ่นแดนดินสยาม ที่ไม่ได้เป็นของท่าน หากเป็นของผองเราเผ่าชนไทย

เนื่องเพราะการพลีชีพของเหล่าตำรวจกล้า ทหารหาญ จึงทำให้ผืนดินถิ่นไทยได้ไออุ่นและดำรงอยู่อย่างเป็นสุขทุกครัวเรือน

หลับเถิด...ท่านวีรบุรุษบันสมเพียร เอกสมญา

....

รักแผ่นแดนดิน

รักเกียรติศักดิ์นักรบไทย

อย่ายอมให้ท่านวีรบุรุษบันนังสตา พลีชีพอยู่อย่างไร้คนเคียงข้าง

ขอลูกหลานไทยจงร่วมใจรักษ์ผืนแผ่นแดนดินนี้

แดนดินที่ให้ผองเราอิงอาศัยและเติบใหญ่อย่างปริ่มสุข

อย่ายอมให้ใครนำริ้วแดงในธงไตรรงค์เหยียบย่ำอย่างไร้ความสำนึกในพระคุณของผืนแผ่นแดนมาตุ

หลอมรวมใจใฝ่ศึกษาอย่างพากเพียรเพื่อเป็นที่พึ่งของชาติยามเติบใหญ่

การศึกษาอย่างมีธรรมะครองใจจะนำไทยสู่ความเจริญอย่างยั่งยืน

เด็กๆที่รัก..อย่ามัวมุ่งอยู่กับการเสพความสุขสนุกกับวัตถุที่มากจนเกินพอดี

เพราะสื่งเหล่านี้จะดึงรั้งพวกหนูให้ห่างจากความงดงามทางจิตใจไปทีละน้อย ทีละน้อย

และค่อยๆพ้นห่างจากความสุขฉับพลันที่หนูสามารถสัมผัสได้ทางจิตใจโดยไม่ต้องอาศัยหรืออิงแอบด้วยวัตถุหรือสินทรัพย์ที่เกินพอ

ขยันนะลูก

ร่วมกันสร้างภูมิต้านทานด้วยการปฏิเสธสิ่งยั่วเย้าที่ได้มาอย่างไม่ถูกควร

เป็นพลเมืองที่ดีมีคุณภาพ

เพราะคำว่าชาติเป็นนามธรรมเกินกว่าที่เราจะจับต้องได้

แต่ชาติ แท้จริงแล้ว

ก็คือ เราแต่ละคนที่มารวมกันนั่นเอง

เมื่อเรามีความรู้ มีธรรมะครองใจ รู้ผิดชอบชั่วดี

หนูจะเป็นคนกลุ่มต่อไปที่ผู้ใหญ่จะส่งมอบแผ่นดินไทยให้หนูรักษ์และดูแลอย่างเสียสละ

ขยันและเป็นคนดีนะลูก

และขอให้พวกเราทุกคนเปิดคลิปมองดูความเสียสละของท่านทั้งหลายนี้

และสงบนิ่งเพื่อส่งดวงวิญญาณของท่าน พ.ต.อ. สมเพียร เอกสมญา สู่สรวงสวรรค์วิมานทิพย์

กราบขอบพระคุณท่านมากค่ะ

และขอเป็นกำลังใจให้ครอบครัว วีรบุรุษผู้กล้าหาญ

นามว่า

พ.ต.อ. สมเพียร เอกสมญา

ด้วยคววามเคารพสูงสุดหัวใจ

แด่นักรบผู้แกล้วกล้า

จาก

ครูสมศรี ครูนอกระบบคนหนึ่ง

คลิกอ่านประวัติท่าน

http://www.oknation.net/blog/print.php?id=333896

ร่วมศึกษาและซาบซึ้งบทประพันธ์ที่สะท้อนความเสียสละของนักรบไทยอักหลายท่านที่ยังต้องตรากตรำทำงานหนักอยู่

จากยอดดอย
(เพลงเก่า เพลงที่สะท้อนความเสียสละ

เพียงคำเดียวคือ ด้วยหน้าที่ เกินค่ากว่าชีวี)

จาก ยอดดอย

แดนไกลใครจะเห็น

ยาก ลำเค็ญ

เพียงใดใจยังมั่น

จะปกป้อง

ผองภัยชั่วนิรันดร์

สิ้นชีวัน

ก็ยังห่วงหวงแผ่นดิน

ด้วยหน้าที่

ชีวิตรับผิดชอบ

คือคำตอบ

ที่รบอยู่มิรู้สิ้น

ความภูมิใจ

ลึกล้ำด่ำอาจิณ

รักแผ่นดิน

รักเกียรติศักดิ์นักรบไทย

คิดถึงยอด

หฤทัยใจจะขาด

แต่ไม่อาจ

ตัดใจทิ้งไปได้

ด้วยหน้าที่

ศรัทธาสาใจกาย

คงความหมาย

เกินค่ากว่าชีวี

ส่งใจข้ามขอบฟ้า

ห่วงหาเสมอ

หวังเพียงเธอ

นึกถึงผู้อยู่ที่นี่

ขอให้รอ

วันรุ่งของพรุ่งนี้

ฟ้าคงมี

พรชัยให้กับเรา

ดนตรี....

คิดถึงยอด

หฤทัยใจจะขาด

แต่ไม่อาจ

ตัดใจทิ้งไปได้

ด้วยหน้าที่

ศรัทธาสาใจกาย

คงความหมาย

เกินค่ากว่าชีวี

ส่งใจข้ามขอบฟ้า

ห่วงหาเสมอ

หวังเพียงเธอ

นึกถึงผู้อยู่ที่นี่

ขอให้รอ

วันรุ่งของพรุ่งนี้

ฟ้าคงมี

พรชัยให้กับเรา.