Voice from Sydney, Australia!

สวัสดีครับคุณครูสมศรีและทุกๆคน

ผมชื่อโอ๊คนะครับไม่รู้ว่าครูจะจำผมได้รึเปล่าแต่ว่าขอบอกว่า ไม่ลืมครูแน่นอนครับ ๕๕๕ . ตอนนั้นเอ่อผมเรียนกับครูช่วงต้นปี 2002 แล้วก็ได้ทุนไปเรียนต่อ

สิงคโปร์น่ะครับ ตอนนั้นเรียนกับครูสนุกมากแล้วก็เรียนที่อื่นก็ไม่เคยเอ็นจอยการเรียนภาษาอังกฤษเท่ากับที่นี่เลย ตอนไปสอบก็ใช้คำศัพท์ต่างๆที่ครูสอนมา เลยได้ทุนมาเรียนต่อที่

สิงคโปร์ ก็อยากขอบพระคุณคุณครูสมศรีมากนะครับ ห้าปีแล้วที่ไม่ได้กลับไปที่ราชวัตร เพราะว่าไม่ค่อยมีเวลา พอมีเวลากลับเมืองไทยเดี๋ยวเดียวก็ต้อง

บินกลับไปเรียนต่อแล้ว ตอนนี้

อยู่ออสเตรเลียแล้วครับ เรียนวิศวะอยู่ที่ University of New South Wales. ที่นี่ก็ดีนะครับมีคนหลายเชื้อชาติมาเรียนอยู่ที่เดียวกัน เป็นโอกาสที่จะได้สร้าง Connection กับ

เพื่อนๆ. ว่าแต่ออกนอกเรื่องไปมากแล้ว ผมยังเก็บกระดาษคำศัพท์ สมุดโน้ต ฯลฯ โดยเฉพาะสิ่งที่ผมเก็บรักษาไว้อย่างดี ใส่กรอบไว้ก็คือ กระดาษที่เต็มไปด้วยลายมือของครูสมศรี

เป็นแผ่นพิมพ์หน้าสีขาว ตัวหนังสือลายมือครูสมศรีสีฟ้าอ่อน บทความที่เตือนใจอยู่เสมอ ให้แง่คิดต่างๆ ความกตัญญู ความพากเพียรพยายามต่างๆ ไม่แน่ใจว่าตอนนี้เปลี่ยนแบบไป

หรือยังนะครับ.. ตารางการอ่านหนังสือก็เก็บเอาไว้ใช้ในโอกาสต่างๆ การวางแผนชีวิต เป็นประโยชน์มากจริงๆครับ ตอนนั้นที่เพิ่งเริ่มไปเรียนที่สิงคโปร์ใหม่ๆเนี่ย ภาษา

อังกฤษที่นู่นก็

ยอมรับว่ายากมาก น้ำตาตกใน บ่นตลอดว่าเอ้อ ทำไมถึงตะเกียกตะกายมาที่นี่เนี่ย มาแล้วพบแต่ความลำบาก ทั้งๆี่ตอนนั้นอยู่เมืองไทย ภาษาอังกฤษเป็นวิชาที่ทำได้ดีมาตลอด ไม่

เคยได้ต่ำกว่าสาม ได้สี่ก็บ่อยครั้ง ถึงจุดตรงนั้นเนี่ยก็เอาข้อความของครูสมศรีขึ้นมาอ่าน เราก็ต้องพยายามละเนอะ ไหนๆก็มาแล้ว ทำให้มันดีที่สุด ปีแรก ไม่

เคยผ่านเลย ถ้าผ่านก็โชค

ดี ดวงแข็ง พอถึงปีสอง ไอ้เทคนิคต่างๆที่ครูเคยสอนมาก็เอามาใช้ จำยังไงเอย เรียนยังไงให้สนุก ก็โอเค ประมาณกลางปีที่สองได้รับคัดเลือกให้เป็นตัวแทนโรงเรียนเข้าเเข่งขัน

Commonwealth Essay Competition. อย่างน้อย เราก็ได้รับคัดเืลือกโดยโรงเรียน ถือว่าก็เป็นประสบการณ์อีกอย่างหนึ่ง ไม่ใช่ใครอยากเข้าก็เข้า. เทรนนิ่งหนักมาก คือที่จริงแล้ว

เรียนที่ต่างประเทศเนี่ยเค้าก็ไม่ค่อยมีข้อสอบกากบาทหรอกครับ ทุกอย่างก็ข้อเขียนหมดแล้ว ข้อสอบของโรงเรียนเนี่ย ภาษาอังกฤษมีสองส่วนเท่านั้นแหละ Comprehension &

Composition. เรียงความก็ยังง่ายๆอยู่เป็นพวก Narrative - By Creativity and Imagination. ง่ายๆคิดอะไรออกก็เขียน เป็นการแต่งเรื่องขึ้นมา พอมาถึงปีหลังๆเนี่ย ขึ้น ม.ห้า ม.

หก หัวข้อเนี่ยเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เป็น Argumentative. จำนวนคำ็เพิ่มขึ้นไปเป็นทวีคูณ หัวข้อก็ยากขึ้น ผมมี Essay อันนึงอยากให้อ่านกันเดี๋ยวจะโพสต์ไว้ในอีกกะทู้นึงนะครับ

ชื่อว่า ครูสมศรีก็เปรียบเสมือนกับประกายไฟทีจุดแล้ว่ทำให้ผมเนี่ยได้มีความพยายามอดทน และได้ประสบความสำเร็จขึ้นมาอยู่อีกระดับนึง ขอบคุณครับ

โ๊อ๊ค Ukrit, T.

[/color]