TO...
" Kru - Somsri " ถึงครูสวยสมศรีที่คิดถึง หายหน้าไปวันหนึ่งถวิลหา
คิดถึงครูคิดถึงศัพท์ที่ได้มา ดูทีวีธรรมดาไม่เร้าใจ
ตั้งใจมานั่งเรียนครูสมศรี กลับไม่มีคุณครูหายไปไหน
ห้าโมงครึ่งโฟนอินมาทันใด หายสงสัยที่แท้ครูไม่สบาย
โธ่ ! อนิจจังสังขารนั้นไม่เที่ยง ครูสวยเดี้ยงเลี่ยงไม่พ้นคนแก่ตาย
อ๊ะ ! ล้อเล่นรีบมาสอนน้องม.ปลาย ยังไม่สายขอให้ครูหายไวๆ
ด้วยความรักความห่วงใยจากใจศิษย์ เอ็นไม่ติดโทษคุณครูเป็นนิสัย
รามคำแหงราชภัฏมีถมไป ขายพวงมาลัยตามสี่แยกดีกว่าเอย..
PS.,
ขอให้คุงคูสมศรี
หายไวไวน้า...
โรงเรียนวัดเขมาภิรตาราม