ครูสมศรีค่ะ หนูมีเรื่องไม่สบายใจมาปรึกษาค่ะ

หนูกำลังมีปัญหากับเพื่อนค่ะ รู้สึกไม่สบายใจมากๆเลย
เรื่องเป็นอย่างงี้ค่ะ
"เรื่องเริ่มต้นขึ้นเมื่อวันประกาศผลสอบว่าใครตกอะไรบ้าง พวกเรามีกันอยู่ทั้งหมด 17 คน ที่ตกคุณลักษณะอันพึงประสงค์เกี่ยวกับเรื่องทรงผม ใน17 คนนี้มีหนูและเพื่อนในกลุ่มเดียวกันอยู่ 4 คนค่ะ ส่วนที่เหลือเป็นเพื่อนกลุ่มอื่น (แต่ทั้งหมดทั้ง 17 คน อยู่ห้องเดียวกันหมดค่ะ ) พวกเราทุกคนคุยกันแล้วว่า ถ้าพวกเราตก ทั้งห้องก้อตกหมดสิ จนทำให้อาจารย์ฝ่ายปกครองของคณะสีและอาจารย์ที่ปรึกษาก็ทำการตรวจสอบใหม่หมดทั้งห้องทำให้มีคนตกเพิ่มอีก 2 คน ซึ่ง 2 คนนี้ก็คือเพื่อนที่อยู่กลุ่มเดียวกันกับหนู พวกเราทั้ง 19 คนก็ได้เขียนคำร้องยืนเข้าไปให้พิจารณาใหม่ จะอีก 2 วันต่อมาอาจารย์ก็ได้ประกาศผลการตรวจสอบคำร้องครั้งที่ 2 ว่ามีใครบ้าง ผลก็คือ ห้องหนูเหลืออยู่ 4 คนที่ยังตกอยู่ ใน 4 คนนั้นมีเพื่อนที่สนิทกับหนูมากมายอยู่ 2 คน และในวันที่ดูผลนั้นหนูและแม่ของหนูได้พยายามโทรหาเค้าทั้ง 2 คนว่าอยู่ที่ไหน เพราะหนูได้ถามเพื่อนอีกคน(ที่ตกเหมือนกันกับเพื่อนทั้ง 2 ที่สนิทกับหนู)ที่นั่งอยู่แถวนั้น ว่าเห็นเพื่อนเราทั้ง 2 คนหรือเปล่า เพื่อนคนนั้นบอกว่าเห็นเดินไปทางโรงอาหาร แต่หนูก็ยังไม่เดินไป ได้แต่โทรหา จนเดินไปโทรหาเพื่อนไปจนเจอว่าหลบอยู่ตรงมุมพร้อมกับในมือเพื่อนถือโทรศัพท์อยู่ แล้วหนูก็เลยถามเค้าว่าทำไมไม่รับโทรศัพท์ เค้าก็พูดว่า "ปิดเสียงเอาไว้ ทั้งๆที่โทรศัพท์อยู่ในมือชัดๆ" แต่หนูก็ไม่ได้คิดอะไรมากเพราะกลัวว่าเพื่อนจะคิดมาก ก็เลยพยายามคุยกับทั้ง 2 คน แต่ทั้งสองคน ก็ไม่สนใจในความเป็นห่วนของหนู กลับทำเย็นชาใส่หนูอีก หนูเลยตัดสินใจเดินออกมาแล้วเดินไปหาคุณแม่แล้วบอกว่าไปเถอะ พร้อมพูดกับคุณแม่ว่า "เพื่อนโกธรหนูแล้ว" แม่ก็ถามว่าจะมาโกธรได้ไง หนูร้องไห้ไม่หยุด แม่ของหนูเลยบอกว่า "เราจะเดินหนีเพื่อนไม่ได้ เพื่อนกำลังลำบากเราต้องเข้าไปช่วย" แต่หนูก็บอกแม่ว่า"เค้าไม่สนใจหรอกโทรหาก็ไม่รับทั้งๆที่โทรศัพท์อยู่ในมือ"แม่ก็เลยเรียกเพื่อนของหนูมาคุย หนูก็เลยเดินหนีไป แล้วไปรอที่รถ จนสักพักแม่ของหนูก็เดินออกมาหนูก็เลยเดินไปขึ้นรถแล้วก็ไปเรียนครูสมศรีตามปกติ และในช่วงที่หนูไปเรียนคุณแม่ของหนูก็พยายามช่วยเพื่อนหนูแต่อาจารย์เค้าก็ไม่ฟังเลย จนเพื่อนหนูต้องไปซ่อม 3 วัน พอมาเรียนเพื่อนที่อยู่กลุ่มเดียวกันแต่ไม่ได้ตกก็ทำเย็นชาใส่ จนหนูเค้าไปเจออะไรบ้างอย่างในwebของเค้าหนูเลยรู้สึกแย่มากค่ะ หนูก็เลยcopyมาให้คุณครูดูค่ะ

** รักมาก ก็ยิ่งเกลียดมาก**********

** เราพึ่งรู้ว่าคำว่าเพื่อนมันสั้น **

** เพื่อนที่ดี เค้าไม่ทำกันอย่างนี้ **

** เราไม่เคยคิดเลยว่า แกจะเป็นคนอย่างงี้ **

** ถึงแกจะพัฒนาตัวเองดีอย่างไร

แต่อคติที่เหนแกทัมวันนั้น คงไม่อาจลบล้าง

ความทรงจำ ที่ดีที่เราเคยมีมาได้**

** แกคงคิดจะเอาตัวรอดสินะ ใช่!!

คัยๆ ก็คิดแบบนี้ แต่แกคิดว่าวิธีนี้

มันดีแล้วหรอ!! **

** เราเสียใจ เรามองคนผิดไปจริงๆ**

** มันคงย้อนกลับคืนมาไม่ได้ **

** ขอโทษ มันเลวร้ายมากไป

จนกว่าเราจะรับได้ **

** ขอโทษที่เราเย็นชา.............
บรรทัดนี้เป็นรายชื่อของคนในกลุ่มแต่ไม่มีชื่อหนูค่ะ
.
.
.
** ไม่มีใครอยากให้เป็นแบบนี้ **

** นิสัยของแก ทำตัวของแกเอง **

** ไม่มีคัยรู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างรัย*******

** ถ้าแกคิดว่าสิ่งที่แกทำถูก เราก็ขอให้ โชคดี

อัดอั้นตันจัยยยยยยย

นี้แหละค่ะมันทำให้หนูไม่สบายใจเป็นอย่างมาก ครูช่วยให้คำแนะนำด้วยนะค่ะ
หนูจะไม่ไหวแล้ว