สวัสดีค่ะ... ทุกคน
รวมถึงคุณครูสมศรี สุด น่ารักของลูกๆๆๆ(ศิษย์)ทุกๆคนด้วยนะคะ
หนู ไม่ได้มีเรื่องเดือดร้อนอะไรเหมือนกับเพื่อนๆคนอื่นเขาหรอกค่ะแต่ที่หนูเข้ามาที่นี่เพราะว่าอยากจะทำความรู้จักกับเพื่อนๆในกระทู้ และบอกเล่าเรื่องราวต่างๆที่น่าประทับใจจนมิอาจลืม หนูเรียนกับคุณครูสมศรีตั้งแต่ ตอน ม.4 เทอม 2 ค่ะ ช้ามากเลยใช่ไหมหล่ะ ก็แน่สิคะ หนูไม่ใช่เด็กเมืองกรุงหรอกนะคะ หนูเป็นด็กต่างจังหวัดที่มีความหวังเล็กๆน้อยๆอยู่ในใจอยู่หนึ่งอย่างก็คือ หนูได้มาเรียนกับคุณครูสมศรีแล้วหนูรู้สึกประทับใจมากเลยค่ะ หนูได้อะไรมากมายจากคุณครูสมศรี ทั้งความรู้ และคุณธรรมจริยธรรม ได้เพื่อนใหม่ๆ ได้รู้จักคนใหม่ ... ตอนหนูอยู่กับน้าของหนูที่กรุงเทพ ... หนูมักจะโทรไปเล่าให้แม่ของหนูที่อยู่ต่างจังหวัดให้แม่ฟัง ว่าวันนี้คุณครูสอนอะไรไปบ้างเล่าอะไรให้ฟัง จน ณ ปัจจุบัน แม่ของหนูมีความรู้สึกที่ ดี ดี และทัศนคติที่ดีต่อคุณครูสมศรี แม่บอกว่า คุณครูท่านนี้สอนอะไรให้หนูดี ดี หลายอย่าง เก็บจดจำใส่ใจไว้ และ นำมาปฏิบัติตาม หนูทราบดีว่าคุณแม่ของหนูรู้สึกดีต่อครูมากแค่ไหน แต่ท่านเป็นคนพูดไม่เก่ง หนูเลยรับรุ้ว่า คุณแม่ของหนูก็มีความรู้สึกดี ดีกับคุณมากๆเลยนะคะ เช่นเดียวกับหนู .. หนูอยากเจอคุณครูสมศรีมากเลยค่ะ ตอนที่เพื่อนของหนูโทรมาบอกหนูว่าคุณครูจะมาสาขาพญาไท แต่หนูอยากเจอคุณครูมากเลยไปรอที่ตึกก่อน แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เห็นเพราะว่าคุณครูสมศรีฮอต! สุดๆ หนูแทบจะแทรกตัวเข้าไปในห้องไม่ได้เลยเพราะแม้แต่กระทั่งตรงบันไดก็มีเด็กยืนกันเต็มพออยู่แล้ว หนูเบียดเข้ามายืนตรงหน้าประตูทางเข้าห้องเรียนก็ถือว่าเก่งมากแล้วนะคะ อิอิ สุดท้ายหนูก็ไม่เห็นคุณครูสมศรี มันเป็นความหวังเล็กๆน้อยๆ ของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งไม่มีโอกาสที่ดีๆเหมือนกับเด็กในเมือง หนูเองก็ไม่ได้น้อยใจ แค่ผิดหวังเล็กน้อยเพราะคิดว่าโอกาสแบบนี้หาได้ยากนัก .. ทุกครั้งที่หนูมาเรียนกับคุณครู เห็นคุณครูทีไรหนูมักจะคิดถึงแม่หนูทุกที หนูร๊ากกกกก คุณครูสมศรีเหมือนเป็นแม่คนที่สองของหนูเลยแหละคะถึงแม้ว่าคุณครูจะไม่เคยเห็นหน้าหนูเลยก็ตามนะคะ แต่หนูเห็นคุณครู และนั่งเรียนอย่างมีความสุขกับรอยยิ้ม ความตั้งใจจริง ความรักที่ทั้งหนู และเด็กๆทุกคนสัมผัสได้ เพียงเท่านี้ก็พอใจแล้วแหละค่ะ ^^
รัก และเคารพ
ร๊ากกกกกกคุณครูสมศรีจังเลยค่ะ
ครูสมศรีไปสาขาพญาไทวันไหนหรอค่ะ
อยากเจอครูสวยยย เช่นกันค่ะ