อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆ

เริ่มแรกก็ต้องกล่าวคำว่า"สวัสดี" คุณครูสมศรี(แพนเค้ก)เลย
วันนั้นแพนเค้กมาที่ห้องวีดีโอของคอร์ส GM จ-ส.เช้า(ปิดเทอม)
หนูตื่นเต้นสุดๆ ตัวสั่นไปหมดเลย(หรือว่าแอร์มันเย็น)
แพนเค้กมาให้เด็กพูดแข่งกันว่า"ครูสมศรีสวยที่สุดในโลก"
ใครพูดได้นานที่สุดก็จะได้เสื้อไปแล้วก้อได้ถ่ายรูปกับแพนเค้กด้วย(น่าอิจฉาคนได้เนอะ)
ตอนที่แพนเค้กเดินมาใกล้หนูน่ะ หนูนึกว่าแพนเค้กจะให้หนูพูดซะอีก
แต่ดันกลับเป็นผู้ชาย(ที่ได้รางวัล)ที่อยู่หลังหนู 2 แถว
แต่ไม่เป็นไรยังไงหนูก็ได้สัมผัสความงามของแพนเค้กที่หาที่ไหนไม่ได้เลย(นอกจากที่กรมปศุสัตว์)555++
แล้วพอเรียนเส็ดแพนเค้กก้อแจกลายเซ็น(แต่หนูไม่กล้าเข้าไปอ่ะ มันเขินไงไม่รู้)
ที่รร.แพนเค้กจะแจกเสื้อกับคนที่สอบได้คะแนนดีๆ
สอบครั้งที่2 หนูได้คะแนน32 (เหลืออีกคะแนนเดียวเองจะได้เสื้อแล้ว)
หนูตั้งใจและขยันในการท่องศัพท์และทบทวนบทเรียนที่แพนเค้กสอนหนูมา
การแจกเสื้อเป็นสิ่งหนึ่งที่ดึงดูดใจของหนูให้ขยันและตั้งใจเรียนมากขึ้น
แต่หนูก้อจะขยันต่อไปเพื่อให้ได้เสื้อของแพนเค้ก ถ้าได้แล้วขอถ่ายรูปด้วยได้ไหม???

Ps.อยากถ่ายรูปกับแพนเค้กจัง