Kru Somsri's English School

July 14, 2025, 06:29:15 PM

:    
191147 46430 16674
: FabianJak
*
+  Kru Somsri's English School
|-+  ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี
| |-+  คุยกับคุณครูสมศรี
| | |-+  คุณครูขา. ... หนูตัดสินใจไม่ได้ค่ะ
: [1]
: คุณครูขา. ... หนูตัดสินใจไม่ได้ค่ะ  ( 2874 )
:: Follow in my shadoW ::
Newbie
*
: 9


« : September 27, 2007, 08:43:21 PM »

คุณครูขาช่วยหนูด้วยค่ะ[/glow]
ตอนนี้เพื่อนๆเขามาชวนหนูไปสอบวัดความรู้ภาษาจีนของ HSK ค่ะ  คล้ายๆกัยการสอบโทเฟิลอ่ะค่ะ ที่นี้มันต้องเวียค่าใช้จ่ายในการสอบ ประมาณ 800 ค่ะ  หนูก็สนใจอยากลองสอบดูค่ะ  คุณแม่ก็เห็นด้วย แต่พอหนูบอกเรื่องค่าใช้จ่ายในการสอบ คุณแม่ก็เริ่มบ่นค่ะ บ่นว่าทำไมมีแต่เรื่องเสียเงิน เดี๋ยวก็ลงเรียนพิเศษ เดี๋ยวก็ค่านู้น ค่านี้  แล้วก็เรื่องบ้านด้วยค่ะ  เพราะตอนนี้ที่ทำงานคุณพ่อมีปัญหาค่ะ  คุณพ่อหนูทำงานองค์การโทรศัพท์ค่ะ  ตอนนี้ทางบริษัทก็มีปัญหา  เรื่องบ้านตอนนี้เราก็เป็นหนี้สินอยู่ค่ะ แท่สำคัญคือคุณแม่เขาพูดว่าธนาคารก็จะไม่ให้กู้ค่ะ  ซึ่งหนูฟังแล้วก็ใจหายค่ะ หนูไม่เคยรู้มาก่อนเลย  หนูเครียดมากๆเลยค่ะ  คุณแม่เขาพูดเป็นเชิงบ่นว่าตอนนี้สถานการณ์ของบ้านไม่ค่อยดีนักแถมยังมีแต่รายจ่าย  หนูรู้สึกเสียใจจังเลยค่ะ รู้สึกแย่กับทุกๆเรื่อง นู๋ไม่เคยทราบถึงปัญหาในข้อนี้มาก่อนเลยค่ะ ตอนนี้หนูรู้สึกแย่และไม่อยากพูดกับใคร หนูฟังคุณแม่พูดแล้วมันเหมือนกับว่าการลงเรียนพิเศษของหนูมันเลวร้ายมาก คุณแม่บอกว่าลูกคนอื่นเขาสอบได้ที่เก่งๆ ไม่เห็นจำเป็นต้องเรียนพิเศษเลย  แต่คุณครูขา   ที่หนูเรียนพิเศษเพราะอยากได้ความรู้เพิ่มเติมค่ะ แล้วหนูก็เคยบอกกับคุณแม่ไปแล้วด้วย  ... แต่ตอนนี้หนูกับรู้สึกว่า การที่หนูลงเรียนพิเศษคือเรื่องที่ผิดหรือเปล่า  หนูเพียงแค่หวังว่าหนูจะลงทุนเรียนในตอนนี้แต่เพื่ออนาคตหนูจะได้ดีกว่านี้ก็เท่านั้นเองค่ะ  ตอนนี้ที่เป็นปัญหาคือ  หนูคิดว่าหนูคงจะไม่ได้สอบวัดความรู้ของ HSK แล้วล่ะค่ะ  แต่หนูก็พยายามคิดดูว่าจะเอาเงินเก็บของตัวเองเอาไปใช้เป็นค่าสมัครสอบคุณครูว่าดีมั้ยค่ะ   ตอนนี้หนูตัดสินใจไม่ได้จริงๆค่ะ เพราะหนูรู้สึกแย่กับเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นค่ะ   

                                                                                         
 
ppoompui
Jr. Member
**
:
: 61



« #1 : September 27, 2007, 09:56:28 PM »

ขออนุญาตมาตอบก่อนคุณครูละกันนะคะ

แต่ก่อนพี่ต้องเก็บเงินเรียนพิเศษเองเหมือนกัน ทำให้ต้องเลือกลงเรียนเฉพาะวิชาที่จำเป็น ที่เหลือก็อ่านเอาเอง

ส่วนเรื่องสอบ...อย่างน้องที่บ้านพี่ ก็อยากสอบทุกอย่าง แต่คุณแม่ของเค้าก็ไม่ค่อยมีเงินเหมือนกัน พี่ก็ต้องถามน้องพี่ว่า...สอบเพื่ออะไร
น้องสาวของพี่ อยากสอบโควต้าทุกคณะ  พี่ก็ต้องถามเค้าว่า คณะที่จะไปสอบเนี่ย...ถ้าได้แล้วจะเรียนรึป่าว

สุดท้ายเค้าก็เลือกที่จะรอสอบปกติ เพราะคณะที่อยากเรียนจริงๆ ไม่เปิดให้สอบตรง

พี่ก็ต้องถามน้องเหมือนที่ถามน้องสาวพี่ ว่าหนูจะสอบเพื่ออะไร ถ้าเพื่อวัดว่าตัวเองเก่งรึยัง ??....  ถ้าคะแนนดี=เก่งแล้วหนูจะเลิกอ่านหนังสือหรือเปล่าล่ะจ๊ะ
พี่ก็เชื่อว่าหนูก็คงตั้งใจอ่านต่อไปใช่ป่าว

แต่ถ้าสอบเพื่อเพราะมีความจำเป็นต่อการจะเรี่ยนในที่ที่หนูชอบ ก็ลองปรึกษาคุณแม่อีกที

พี่เชื่อว่าความตั้งใจ จะทำให้คุณพ่อ คุณแม่ของหนูหายเหนื่อย
หนูไม่ได้ผิดหรอกจ้ะ ที่เรียนพิเศษ
แต่เมื่อสถานการณ์ที่บ้านไม่เหมือนเดิม หนูก็อาจจะต้องคิดมากขึ้นในแต่ละครั้งที่จะเรียนพิเศษ อาจจะต้องพึ่งตัวเองมากขึ้น
มีอีกหลายวิธีนอกเหนือจากการเรียนพิเศษที่จะทำให้เราเก่งได้

สู้ๆ ^_^
 
:: Follow in my shadoW ::
Newbie
*
: 9


« #2 : September 28, 2007, 12:25:38 AM »

หนูไม่ทราบหรอกนะค่ะว่าพี่เป็นใคร แต่สิ่งที่หนูรู้ตอนนี้คือหนูขอบคุณพี่มากจริงๆ พี่เป็นคนที่อบอุ่นมาก  จริงๆแล้วหนูก็ลองคิดกับตัวเองดูแล้ว หนูก็คิดได้แล้วล่ะค่ะว่าหนูจะไม่สอบ  ถึงแม้ว่าการสอบครั้งนี้จะเป็นการสอบที่วัดระดับเกณฑ์ความรู้ของเรา แต่หนูก็ตั้งใจไว้แล้วล่ะค่ะว่าถึงแม้จะไม่มีการสอบวัดความรู้นี้หนูก็จะสู้ต่อไปค่ะ  เพราะคณะที่หนูอยากเข้าต้องใช้วิชาภาษาจีนเป็นวิชาเลือก แต่หนูจะตั้งใจค่ะ  หนูเชื่อว่าหนูต้องทำได้ค่ะ ตราบใดที่เราไม่ย่อท้อ  หนูจะใช้เวลาที่เหลืออยู่ไม่มากนักตั้งใจ และ ขยันให้ถึงที่สุด   ขอบคุณพี่มากจริงๆค่ะ   

                                                                                                          ขอบคุณจริงๆค่ะ
 
อันยองโอเซโย....ชอนึม " ปุ้ย " อิชิมมีดา...
Jr. Member
**
:
: 99


" รักครูสมศรีค่ะ Kru Somsri is lady beautiful "


« #3 : September 28, 2007, 03:16:32 PM »

หวัดดีค่ะ
เราอ่านแล้วเราตกใจมากๆเลยอ่ะ
ที่ตกใจเพราะ ไม่ใช่ว่าเรื่องมันร้ายแรงน่ะ
แต่เธอ เหมือนเราแป๊ะๆเลย

-ตอนนี่ที่บ้านเราก็มีปัญหาเรื่องธนาคารเหมือนกัน
-พ่อเราก็ทำงานองค์การโทรศัพท์ เราไม่เห็นรู้เรื่องเลยว่าที่องค์การมีปัญหาอยู่
เหมือนกันเลยเห็นมั้ย
แล้วเราก็เคยรู้สึกเหมือนเธอเปียบเลย  เอางี้  เดียวฟังเราน่ะ

เราเชื่อว่า คุณพ่อคุณแม่ของเธอ  เข้าใจดีว่า การเรียนเป็นสิ่งสำคัญน่ะ
ท่านอยากให้เธอเรียน  แต่มันมีปัญหาอย่างที่เธอเข้าใจช่ายม่ะ
เงินไม่ใช่ปัญหาหรอก  แค่ตอนนี้  ท่านกำลังกังวล
ปัญหาเรื่องบ้าน  เป็นปัญหาใหญ่ของท่านทั้ง 2 มากๆน่ะ
ตอนที่เรามีปัญหาอ่ะ  เรามาเรียน Ad1 ที่ครูสมศรี
กลับบ้านไป  หิวข้าวมากๆเลย เราเดินขึ้นบันได  แล้วเราก็เฮฮาปาจิงโกะ  โดยไม่รู้เลยว่า
พ่อกับแม่มีปัญหาเรื่องอะไร
เราก็มานั่งกินข้าว  เราก็เล่นมุกโน้นมุกนี้  แต่เอ่
เราเริ่มสงสัย ทำไมแม่เราซึมๆ  น้ำตาคลอๆ
เราเลยไม่เล่นไรอีกแล้ว  นั่งกินข้าวอย่างเงียบแล้วรู้สึกกลัวมากๆ
เรากินข้าวเสร็จ เราก็เข้าไปทำการบ้าน  พี่สาวเราเค้าก็เล่าเรื่องปัญหาของบ้านให้เราฟัง
บอกตรงๆ เราเป็นลูก  เรายังทำใจไม่ค่อยได้เลย  เพราะมันเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับ
เงินๆทองๆ  รู้มั้ย  ปัญหาเรื่องเนี่ย  เกือบทำให้เราไม่ได้มาเรียนที่ครูสมศรีอีกเลย
แม่เราโทรศัพท์ไม่ขอความช่วยเหลือญาติพี่น้องๆหลายคน 
บางคนตอบกลับมาอย่างไร้เยื่อใย  เค้าไม่ช่วยแม่เรา
เราสงสารแม่เรามากๆ
แม่เราเค้าจะให้เราไปอยู่ที่ต่างจังหวัด  เพราะเค้าไม่อยากให้เรามาห่วงเรื่องนี้  เค้าจะให้เราย้ายไปเลย
ซึ่งเราก็ไม่เอาอยู่แล้ว  ถ้าไม่มีใครช่วยจริงๆ เราอาจต้องไปจากบ้านหลังนี้
แต่โชคดีที่  มีญาติผู้ที่มีพระคุณกับแม่ กันเรา กับครอบครัวเรา  เค้ายังให้การช่วยเหลือ
เราเลยได้อย่ที่บ้านหลังนี้  ได้มานั่งเล่นคอมฯอยู่อย่างนี้


เราเชื่อว่า คุณพ่อคุณแม่ของเธอ  ก็ไม่ต่างอะไรจากพ่อแม่เรา  ท่านคงกำลังหาความช่วยเหลือ
เราเป็นลูก  เราหน้าจะให้กำลังใจเค้าน่ะ  อยู่ข้างๆเค้าอยย่าให้พ่อแม่เราต้องลำบากอยู่คนเดียว
คิดซ่ะว่า  ท่านทำทุกอย่างเพื่อเราน่ะ

ส่วนเรื่องการสอบที่ต้องใช้เงิน 800  จริงมันก็ไม่มากมายอะไร 
ถ้าเราหาเองได้  เราจะรู้ว่ามันไม่ได้หามาง่ายๆเนอะ  เงิน 800 บาท
เอาเป็นว่า  ถ้ามันจำเป็นจริงๆ ก็ลองหาเอง ดูมั้ย  ทำงานอะไรพวกนี้ 
เราจะได้รู้คุณค่าของเงิน  และเธอจะเข้าใจคุณพ่อคุณแม่ของเธอมากขึ้นด้วยแหละ
 

เธอจะมีใจหรือป่าว เธอเคยมองมาที่ฉันหรือป่าว
ที่เราเป็นอยู่นั้น คืออะไร
เธอจะมีใจหรือป่าว  มันคือความจริงที่ฉันอยากรู้ ติดอยู่ในใจ
แต่ไม่อยากถาม กลัวรับมันไม่ไหว....
rUkToR+
ToR+ Piano & I part ll 4518506
Sr. Member
****
:
: 418


อ้วนโต๋ของช้านนนนน่ารักที่ซู้ดดด


« #4 : September 28, 2007, 06:12:16 PM »

เป็นกำลังใจให้ทุกๆนะคะ สู้ๆๆ
ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ
อดทนไว้น้าค้าอย่าท้อ ทุกอย่างจาผ่านไปได้ด้วยดีค่ะ
 

ToR+  is everything in my life
เพราะว่าเธอนั้นคือดวงใจของชั้น ที่ทำให้ทุกๆวัน
ฉันเดินก้าวต่อ จะล้มสักเท่าใดก้อไม่เคยท้อ ไม่เคยหวั่นไหว
เพราะจะยังมีกันและกันตลอดไป.......
หนูจะมีพี่โต๋เป็น" แรงใจ" สำหรับทุกสิ่งตลอดไป....
คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
น่าร๊ากกกกก
Administrator
Hero Member
*****
:
: 4363


เดาซิ...คุณครูอุ้มน้องหมากี่ตัว อิอิ


« #5 : September 28, 2007, 06:23:42 PM »

การจัดสอบวัดความรู้นั้นสามารถทำได้ด้วยตัวเองจ้ะหนู

มีหนังสือดีๆมากมายที่หนูสามารถลองนำมาทำดูแล้วดูคะแนนที่หนูทำได้

เพียงเเต่ว่าในการจัดวัดผลที่หนูต้องการไปสอบ

เขามีเทียบระดับความรู้ของหนูกับผู้เข้าสอบคนอื่น

ก็เหมือนกับการเอนท์ฯในปัจจุบัน

คุณครูเห็นเวลาจะประกาศผลเอนท์ฯ

เด็กๆต่างลุ้นระทึกกัน

แต่สำหรับคุณครู

ก่อนสอบก็ทราบแล้วว่าคุณครูจะติดคณะอะไร

เพราะอะไรทราบไหมลูก

เพราะคุณครูนั่งทำข้อสอบเก่าทีละสามปี

แล้วหารค่าเฉลี่ย เพื่อดูความคงที่ของคะแนน

สมัยก่อนสอบ 4 วิชา ฝรั่งเศส อังกฤษ ไทย สังคม ได้วิชาละ 63  คะแนนก็ติดอักษรฯ จุฬาฯแล้ว

คุณครูทำได้ 67คะแนน ทุกวิชาโดยเฉลี่ย ยกเว้นฝรั่งเศส(รักอาจารย์ผู้สอน)เลยทำได้ไม่ต่ำกว่า75

สุดท้ายก็ได้อักษรจริงๆ(เอกภาษาอังกฤษด้วยน้า  ทั้งที่นิสิตแย่งกันเอกวิชานี้มากๆ)

ฉะนั้น การวัดผลด้วยตัวเอง สามารถทำได้ทุกวันนะลูก

ส่วนการไปสอบตามที่เขาจัดกัน นานๆทีถึงจะได้ไปลองสอบดูสักครั้ง

ถ้าหนูมีความรับผิดชอบสูง หนูสามารถหาทางประหหยัดเงินได้ลูก

ส่วนเรื่องการเรียนพิเศษ

เราควรเรียนเฉพาะวิชาที่เราอ่านเองแล้วไม่รู้เรื่องหรือไม่เข้าใจ

ที่สำคัญเรียนแล้วต้องกลับมาทบทวนเองบ่อยๆ

แต่ถ้าหนูคิดว่าหนูเป็นเด็กที่รับผิดชอบสูง

ลองบอกคุณแม่นะลูกว่า

การศึกษาคือการลงทุน

รับรองคุ้มค่ามาก ถ้าหนูเรียนแล้วหมั่นทบทวนและฝึกทำข้อสอบมากๆ

ตอนนี้คุณครูคิดว่าหลายครอบครัวกำลังประสบปัญหาเศรษฐกิจกันอยู่

หนูลองปลอบใจคุณแม่ด้วยความขยันสิลูก

รับรองคุณแม่จะหายบ่นและหายเหนื่อยด้วย

การศึกษาเป็นเรื่องแปลก

ถ้าเรารักเขา

วันข้างหน้า เขาก็จะกลับมาเลี้ยงดูเราได้

คุณแม่คุณครูเลี้ยงคุณครูมาเองตั้งแต่คุณพ่อเสีย

แต่คุณแม่บอกเสมอว่าแม้จะต้องขายทุกอย่าง

แม่ก็จะขายเพื่อแปรเป็นทรัพย์ทางปัญญาให้ลูก

ปลอบคุณแม่ด้วยความเพียรของหนูนะลูก

ให้กำลังใจคุณแม่นะคะ

อย่าน้อยใจคุณแม่นะลูก

อดทนเข้าไว้นะคะเด็กดีของคุณครู
 

อย่าลืมเทียมเกวียนเยี่ยงควาย อ่านซ้ำๆ ทวนซ้ำๆ นะคะ คุณครูสมศรีและพี่ๆเสื้อส้ม เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆค่ะ!!!!!
ppoompui
Jr. Member
**
:
: 61



« #6 : September 29, 2007, 05:23:20 PM »

โห...บอกมาอย่างงี้พี่เขินเลย เหะ..เหะ..

พี่ก็เป็นลูกศิษย์ของคุณครูสมศรีจ้ะ .. แต่เรียนกับคุณครูเมื่อนานมาแล้ว.....


ดีใจด้วยนะที่น้องตัดสินใจได้แล้ว เหมือนยกภูเขาออกจากอกเลยใช่ม้า....

ตอนนี้สบายใจแล้ว ก็ทำหน้าที่ของลูกที่ดี และศิษย์ที่ดีอย่างที่ทำอยู่ต่อไปนะจ๊ะ

สู้ๆ ^_^ พี่เป็นกำลังใจให้จ้า

 
คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
น่าร๊ากกกกก
Administrator
Hero Member
*****
:
: 4363


เดาซิ...คุณครูอุ้มน้องหมากี่ตัว อิอิ


« #7 : September 29, 2007, 07:56:22 PM »

Thanks แทนเด็กๆด้วยนะคะพี่ppoompui

หนูมีสิ่งดีๆมามอบให้น้องเสมอ
 

อย่าลืมเทียมเกวียนเยี่ยงควาย อ่านซ้ำๆ ทวนซ้ำๆ นะคะ คุณครูสมศรีและพี่ๆเสื้อส้ม เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆค่ะ!!!!!
ppoompui
Jr. Member
**
:
: 61



« #8 : September 29, 2007, 11:50:35 PM »

ที่จริงต้องปุ้ยต้องขอบคุณคุณครูมากกว่าค่ะ ที่ทำให้หนูมีวันนี้ได้

ภาคภูมิใจที่จะมาบอกน้องๆ ถึงความสำเร็จขั้นนึงของตัวเอง

หนูว่าอีกหน่อย...เว็บนี้คงมีคนมาช่วยครูให้กำลังใจน้องๆต่อๆไปอีกเต็มเลยล่ะค่ะ  เพราะทุกคน (รวมทั้งตัวปุ้ยเอง) ก็อยากจะส่งต่อความรักแล้วก็ความรู้สึกดีๆให้กับน้องๆ เหมือนที่คุณครูมีให้กับตัวเอง

ขอบพระคุณจริงๆค่ะ
 
:: Follow in my shadoW ::
Newbie
*
: 9


« #9 : October 31, 2007, 05:24:26 PM »

หนูขอบคุณทุกคนมากๆเลยนะค่ะ .. ขอบคุณจริงๆค่ะ  หนูจะตั้งใจเรียน และจะนำความสำเร็จมาให้ได้ค่ะ แล้ววันนั้นหนูจะไปหาคุณครูค่ะ

                                                                                           ขอบคุณมากๆค่ะ
 
: [1]  
:  

+

Sorry, the copyright must be in the template.
Please notify this forum's administrator that this site is missing the copyright message for SMF so they can rectify the situation. Display of copyright is a legal requirement. For more information on this please visit the Simple Machines website.