ขอไม่ออกความเห็นกับเจ้าของกระทู้ แต่ผมไม่เห็นด้วยกับพี่ข้างบนอ่าครับ
ผมเป็นคนนึังที่อยากเรียนหมอ แต่...ผมชอบชีวะ เคมี อังกฤษ มากๆๆ และสนุกกับมัน แต่ผมต้องเจียดสมองไปทบทวนและอ่านวิชาคำนวนอยากเลขและฟิสิกส์ซึ่งไม่จำเป็นกับอนาคตเลย
สิ่งที่ผมให้ไปสำหรับ 2 วิชานี้นั้นพอเอนท์เสร็จผมก็เตรียมโละออกจากหัวไปเลย
(ส่วนไทยกับสังคมนี่ผมเฉยๆ มันไม่สำคัญกับหมอมากก็จริง แต่ก็่เป็นสิ่งที่ควรรู้)
ถ้าเรา "อคติ " มันจะทำให้เราทำคะแนนวิชานั้นๆออกมาได้ไม่ดีนะคะ
เรื่องบางเรื่องในคณิตศาสตร์ก็ต้องนำมาใช้ในเคมีด้วย..
ถึงมันจะเป็นเรื่องเล็กน้อย...แต่มันก็เป็นประโยชน์กับเรา
ถ้าเราคิดว่ามันเปลืองสมอง...เราก็จะเสียโอกาสเสียประโยชน์ไป
ถึงคุณจะสอบติดแพทย์ - -* แน่ใจแล้วหรอคะว่าแพทย์ไม่มีเรียนคณิต - -*
ลองศึกษาข้อมูลดีๆนะคะ อันนี้ไก่ก็ไม่ทราบเหมือนกัน
แต่เหมือนจะเคยได้ยินว่ามีเรียนคณิตเหมือนเดิม...
ถ้าเราลด อคติ ลดความไม่ชอบ
เราก็จะมีความสุขไปกับมัน
อยากจะหยิบมันขึ้นมาอ่าน
แต่ตราบใดที่เรายังมี "ความไม่ชอบ"
เป็นกำแพงขวางกั้นตัวเอง...แล้วความสำเร็จหละคะ??
ถึงจะพยายามฝืนอ่านแต่มันคงไม่ดีเท่า อ่านเพราะชอบแน่ๆ
จริงอยู่ที่เราเป็น"คน" ไม่ใช่ "เทวดา"
ที่จะเก่งไปซะทุกเรื่อง
มีวิชาที่ถนัดหรือไม่ถนัดบ้างเป็นธรรมดา
แต่ก็ใช่ว่า...
เราจะรู้สึกทุกข์เมื่อได้อ่านหรือศึกษาวิชาที่เราไม่ถนัด
ปล. "ชีวิตที่สมบูรณ์แบบ ไม่ใช่ ชีวิตที่พบแต่ความสุข สมหวัง
แต่ชีวิตที่สมบูรณ์แบบ คือ ชีวิตที่ต้องพบอุปสรรค ต้องดิ้นรน
ต้องต่อสู้ ต้องพบกับทั้งความสุข ทุกข์ ผิดหวัง แพ้ ชนะ
อุปสรรคมีไว้ให้ก้าวผ่าน ไม่ได้มีไว้ให้เบื่อหรือเซ็ง "
สู้ๆนะค
Kru Somsri's English School
