
ครูของครู สอนครู ให้รู้อด
ให้รู้ทน พากเพียร เรียนศึกษา
ให้ละชั่ว ทำดี มีเมตตา
ครูสอนว่า เป็นคนดี ต้องทำดี
แล้วยังสอน ให้อ่านเขียน เรียนหนังสือ
หมั่นฝึกปรือ สร้างคุณค่า แห่งวิถี
ชีวิตนี้ จะสุขได้ หมั่นทำดี
อัญชลี ก้มลงกราบ เท้ามารดา
ครูสร้างคน มอบวิชา มอบความรู้
ครู คือ ครู ผู้สร้างแสงส่องนำพา
สิ่งดีดี งามงาม ท่านสรรหา
คอยนำมา สั่งสอนศิษย์ ไม่ผิดไป
จากอดีต ถึงวันนี้ ที่ครูสอน
เป็นดั่งพร พาชีวิต จิตสดใส
เรื่องการเรียน ไม่ต้องเก่ง ดั่งใครใคร
แต่ภายใน ต้องเลิศหรู คุณธรรม
หลายคนนั้น เปรียบครู ดั่งเรือจ้าง
เพียงแค่ส่ง ถึงฝั่ง ที่ฝันไว้
แล้วจะลืม ท่านเลย หรืออย่างไร
เป็นศิษย์ดี ระลึกไว้ แทนบุญคุณ
เปรียบพระคุณ ยิ่งใหญ่ หาใดเท่า
เปรียบตัวเรา take limit เข้าสู่ศูนย์
เปรียบพระคุณ มากมาย ดังไพบูลย์
ขอเทิดทูน พระคุณครู ตลอดไป
ทำให้รู้ คำว่าครู ใช่การสอน
ควรสังวร ให้ดี นะรู้ไหม
จะรักครู เถิดทูน ตลอดไป
จะอย่างไร สิ่งสำคัญ นั่นคือครู
ไม่ใช่แม่ ก็เหมือนเป็น เช่นแม่หนู
พูดให้สู้ ขู่ให้ทำ ความขยัน
ตีให้เจ็บ เพื่อเพียรพาก อยากให้จำ
แสนระกำ ตีศิษย์ให้ ใฝ่คิดดี
โอ้พระคุณ นี้หนอ แสนมากนัก
ศิษย์ประจักษ์ รีบตักตวง คำพร่ำสอน
คำเตือนว่า คำบ่น คำอาทร
ทั้งย้ำสอน ย้ำทำ แต่ความดี
ในวันนี้ ศิษย์ไม่มี สิ่งใดมอบ
นอกจากคำ ที่ประกอบ มาจากใจ
คำว่า"รัก" สั้นๆ คำนี้ไง
มาจากใจดวงน้อยๆ ของทุกคน
อีกคำหนึ่งที่ต้องตามหลังมา
นั่นก็คือ คำว่า "ขอบพระคุณ"
ขอบพระคุณทุกสิ่งที่เกื้อหนุน
จะไม่ลืม บุญคุณ ที่ให้มา ^^
อารยธรรม เเม้ยิ่งใหญ่ สูงเสียดฟ้า
ยังมิอาจ กว้างไกล เเผ่ไพศาล
ได้ดั่งความ กรุณา ของอาจารย์
ผู้สรรสร้าง ปั้นดิน เด่นเคียงดาว เเม้นวันนี้ พลาดไป บุญไม่ถึง
คิดคำนึง อยากกราบเท้า ครูหนักหนา
เเม้นฟ้าเเกล้ง กั้นศิลย์ ให้ไกลตา
ขอส่งใจ อภิวาท เเทบเท้าครู ครูเป็นดัง สายน้ำ เลี้ยงชีวิต
ครูเป็นดัง ผู้ลิขิต โลกนี้หนา
ศิลย์เติบใหญ่ โตได้ ครูเมตตา
ส่งน้ำมา หล่อเลี้ยง ชุบวิญญาณ
เเม้มิอาจ ได้ใกล้ชิด ปรนนิบัติ
เเม้มิอาจ ได้สัมผัส ฤเรียกหา
เเม้มิอาจ สบโอกาส ได้พบพาน
จะขอส่ง ใจตามติด พิชิตครู
สองพันเก้า มิถุนา ที่สิบสาม
พรุ่งนี้เช้า ฤจะขึ้น ที่สิบสี่
วันคืนผัน เปลี่ยนเเปลง ไม่รอรี
ดรุณี ขอรักเเท้ ต่างคืนวัน ขอใช้ดวงใจแทนเลิศบุพผา
ขอใช้ชีวาร้อยเป็นมาลาให้ครูฉัน
ขอให้ครูนั้นมีสุขทุกคืนวัน
ส่วนไก่นั้นรักครูสวยมากมาย ^^"