พระราชา ผู้เป็นหนึ่งในโลก
พระราชาผู้เป็นหนึ่งในโลก - แรงบันดาลใจจากพระราชภาระอันยิ่งใหญ่ สำหรับทุกๆคน
บทนำ
ในโลกนี้มีพระราชามากมาย แต่มีพระราชาเพียงองค์เดียวที่เป็นพระราชาผู้ยิ่งใหญ่
เพราะมี
"ชีวิต" ที่ยิ่งใหญ่
ชีวิตที่เต็มไปด้วย
"ความทุกข์" ถาโถม
ชีวิตที่ต้องพบเผชิญ
"อุปสรรค" นานัปการ
ซึ่งพระองค์ได้ฟันฝ่าและเอาชนะและด้วยพระราชภาระอันใหญ่หลวงที่ทรงแบกรับไว้
นี่คือเรื่องราวของพระราชาองค์นั้น
กาลครั้งหนึ่ง...
ในอาณาจักรเล็กๆ ที่งดงามราวกับสวรรค์
เจ้าชายน้อย พระองค์หนึ่งได้เติบโตขึ้นท่ามกลางความรักความอบอุ่น
พระองค์เป็นที่รักของพระบิดา พระมารดาและมีความสุขในวัยเยาว์กับเจ้าหญิงและเจ้าชายผู้เป็นพี่ที่พระองค์รักยิ่ง
แต่แล้ว วันหนึ่งเทพแห่งความมืดนาม
"มรณะ" ได้พรากเอาพระบิดาของพระองค์ไปชั่วนิรันดร์
ท่ามกลางความโศกสลด พระมารดาได้พาพระองค์พร้อมทั้งเจ้าชายเจ้าหญิงผู้ที่หลีกลี้ไปอยู่ในหุบเขาอันแสนไกล
แต่เทพแห่งความมืดนาม
"มรณะ" ได้กลับมาลักพาตัวพระเชษฐาของพระองค์ไปเสียอีกคนหนึ่ง
พระองค์ได้รับการทูลเชิญให้เป็นพระราชาพระองค์ใหม่ท่ามกลางความเสียใจเป็นที่สุด
เจ้าชายหนุ่มได้กลับไปมุ่งมั่นศึกษาศิลปวิทยาการต่างๆเพื่อให้พร้อมกับการเป็นพระราชา
ขณะนั้นเอง พระองค์ได้พบรักกับ
เจ้าหญิงผู้งดงามและได้อภิเษกสมรสกัน
เมื่อถึงวันที่พระองค์ได้ขึ้นเป็นพระราชา
พระองค์ได้ให้สัญญากับทุกคนในอาณาจักรว่า
"เราจะปกครองแผ่นดินโดยธรรม"และไม่เคยลืมคำกล่าวนี้เลยนับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
พระราชาและ
พระราชินีมิได้ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายในพระราชวัง
ทั้งสองพระองค์ได้ออกเดินทางไปทั่วทุกที่ในอาณาจักรเพื่อเยี่ยมเยือนทุกคน
ชาวบ้านได้บอกกับพระราชาชองเขาว่ามีปีศาจแห่งความมืดที่ชื่อ
ความโลภ ได้เที่ยวมาชักชวนคนให้ออกไปจากหมู่บ้าน
"ชาวบ้านส่วนใหญ่พากันละทิ้งหมู่บ้านไปอยู่ใน
"นครแห่งความฟุ่มเฟือย"กันหมดแล้ว"
พระราชาครุ่นคิดแล้วมอบ
"เมล็ดพันธุ์แสงสว่าง"แก่ชาวบ้าน
ชาวบ้านที่เหลือยอยู่ต่างพากันนำเมล็ดพันธุ์ที่พระราชามอบให้มาปลูกจนเติบโตเป็น
"ต้นไม้แสงสว่าง"ที่แผ่กิ่งก้านใหญ่โต สว่างไสวไปทั่วทุกทิศ
พระองค์บอกกับทุกคนว่า "ต้นไม้แสงสว่าง" นี้มีชื่อว่า
"พอเพียง"แสงสว่างจากต้นพอเพียงได้ส่องไปไกลถึงนครแห่งความฟุ่มเฟือยชักนำหลายคนที่มองเห็นให้เดินทางหวนกลับคืนสู่หมู่บ้าน
แต่เจ้าปีศาจยังไม่ยอมแพ้ ต่อมาปีศาจแห่งความมืดนาม
"ความหลง" ได้ออกมายุแหย่ให้ชาวเมืองแตกแยก
แบ่งฝักแบ่งฝ่าย เหตุขัดแย้ง ลุกลามบานปลายจนถึงขั้นทะเลาะกันใหญ่โต
พระราชาให้ออกมาขัดขวางเจ้าปีศาจด้วยการให้
"สติ"กับทุกคน
"ชัยชนะบนซากปรักหักพัง คือ ความพ่ายแพ้"ทุกคนที่ทะเลาะกันต่างก้มหน้ายอมรับฟังด้วยความสำนึกและเสียใจ
พระราชาและพระราชินีรักและเมตตาต่อทุกคนในอาณาจักรดุจดัง "ลูก"
และพระองค์เองก็เป็น "ลูก" ที่ดีของพระมารดา
เป็นพระราชา
"ผู้ทรงกตัญญู"
ในเวลาต่อมา พระราชาจากแว่นแคว้นน้อยใหญ่ได้เดินทางเข้ามาในอาณาจักร
และได้ยกย่องพระองค์ว่าเป็น
"มิตรที่รัก"และ
"พึงเคารพยิ่งของพวกเรา"
และทุกคนในอาณาจักรต่างออกมารวมกันกล่าวสดุดีต่อพระราชาที่พวกเขารัก
"พระราชาผู้เป็นหนึ่งในโลก"
พระราชาผู้มุ่งมั่นทำให้ทุกคนในอาณาจักรเล็กๆ แห่งหนึ่งมีความสุขอย่างแท้จริง
ไปชั่วกาลนานขอพระองศ์ทรงพระเจริญ
รูปพระเจ้าอยู่หัว ตอนทรงพระเยาว์
Kru Somsri's English School
