ผูหญิงนี่นะ เวลาทะเลาะกับใคร ก็ต้องการให้คนยอมรับว่าตนไม่ผิด
ขั้นแรก หนูควรยอมรับคุณแม่ก่อนว่าคุณแม่มีเหตุผลที่ทำลงไป
พอคุณแม่ค่อยๆเย็นขึ้น หนูก็หาน้ำเย็นให้ดื่อมก่อน
แล้วก็พูดว่าหนูเข้าใจความรู้สึกของคุณแม่
แต่การทะเลาะกันนม่ใช่วิธีแก้ปัญหา
ให้สติคุณแม่ว่า
คำที่เปล่งออกจากปากของเราหนึ่งหน่วย
จะดีหรือไม่ดีก็ได้ อยู่ที่เรากำหนด
ฉะนั้นเมื่อเราสามารถกำหนดได้ เราควรเปล่งแต่คำพูดที่ดี เป็นมงคลแก่ชีวิต
เพราะเมื่อเราพูดแต่สิ่งดีๆ ก็ไม่มีโอกาสเกิดความขุ่นข้องหมองใจกัน
เวลาโมโห ลองให้คุณแม่จับชีพจรท่านดู
มันจะเต้นตุ้บตุ้บเลยล่ะ
บอกคุณแม่ว่าหนูไม่สบายใจ และไม่อยากเห็นคุณแม่มีความทุกข์
หนูควรให้สติแก่ท่านต่อไปว่า
"แม่ตรับ คนเรา ถ้าสร้างมิตรไม่ได้
ก็อย่าไปเพิ่มศัตรูเลยครับ"
แล้วพยายามพูดว่าหนูเข้าใจว่าคุณแม่คงต้องฝืนความรู้สึก แต่หนูจะคอยให้กำลังใจ
เพื่อให้คุณแม่ฝืนความรู้สึกนี้ไว้
ฝึกๆฝืนๆ เดี๋ยวคุณแม่ก็จะเริ่มคุ้นเอง
คงต้องใช้เวลานะครับ
หนูอย่าหลุดเข้าไปกับเขาด้วยล่ะ
พอจะทำตามที่คุณครูแนะนำได้ไหมครับ
ลองดูนะครับ เท่ากับเป็นการฝึกจิตใจของเรานะครับ
การทำให้คุณแม่ไม่โกรธเป็นมงคลชีวิตนะครับ
การให้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือการให้สตินะครับ
คุรครูเป็นกำลังใจให้นะครับส่งผลให้คุณครูทราบด้วยนะครับ
|