หนูจะพยายามต่อไปค่ะ

[.....]

สวัสดีค่ะคุณครูสมศรี
ถ้าหากเอ่ยถึงโรงเรียนที่ใฝ่ฝันสำหรับนักเรียนม.3จะขึ้นม.4ก็คงจะหนีไม่พ้นเตรียมอุดมและมหิดล หนูเองก็เป็นหนึ่งในนั้นค่ะ หนูเป็นเด็กต่างจังหวัดคนหนึ่งใฝ่ฝันมาตั้งแต่ม.1 แล้ว หนุพยายามที่จะใช้คะแนนเพื่อยื่นโควต้าจังหวัดโรงเรียนเตรียมอุดม แต่มันก็ไม่ประสบผลสำเร็จเลย เพราะ จำนวนนักเรียนที่ได้นั้นเป็นนักเรียนที่เรียนโปรแกรมพิเศษหมดเลย ในเวลานั้นหนูก็ท้อค่ะ แต่หนูก็ต้องพยายามจะสอบให้ได้ ถึงแม้จะรู้ว่าโอกาสของตัวเองมีน้อยมาก ตอนปิดเทอมที่ผ่านมาหนูก็ได้ลงไปเรียนที่กรุงเทพหลายที่เลยค่ะ ของคุณครูด้วยนะคะ หนูเริ่มมั่นใจขึ้นมาเล็กน้อย จนวันที่มีการสอบของโรงเรียนหนูที่ต่างจังหวัดแต่เป็นภาคพิเศษน่ะค่ะ หนูกลับไปสอบ ด้วยร่างกายที่ไม่พร้อมเท่าไหร่ เพราะคืนก่อนสอบหนูไข้ขึ้น ไม่สบายหนัก แต่หนูก็ไปสอบที่นั่น ผลออกมาไม่ติดค่ะคุณครู วันที่รู้ผลหนูท้อแท้มาก หนูสับสนตัวเอง เพราะวันสอบเตรียมก็ตรงกับวันสอบที่โรงเรียนเดิมแบบทั่วไป แต่หนูก็ยังอยากจะสอบเตรียมอุดม ตอนแรกแม่ของหนูก็บอกว่าจะฝากแบบพิเศษ แต่จำนวนเงินนั้นมันมากเกินค่ะคุณครู ส่วนหนึ่งหนูก็สงสารพ่อแม่ด้วย ที่ต้องมาเสียเงิน หนูก็เลยปฏิเสธไปแต่หนูก็ยังอยากสอบเตรียมอุดมนะคะ วันนึงแม่บอกหนูว่าสอบที่บ้านเราได้มั้ย เตรียมอุดมแม่หนูไม่ค่อยมั่นใจว่ามันจะได้ เพราะการแข่งขันมันเยอะแล้วถ้าไม่ได้ขึ้นมามันจะยากเข้าไปอีกเพราะแบบธรรมดาโรงเรียนหนูก็ไม่ได้สอบ แบบพิเศษก็คนรอเสียเงินก็เยอะ หนูก็เลยบอกว่าได้ค่ะ หนูจะกลับมาสอบที่บ้านหนู แม่ก็บอกว่าปีหน้าค่อยไปสอบเตรียมก็ได้ลูก หนูก็บอกว่าค่ะ ไม่เป็นไร แม่บอกหนูว่าเรียนที่ไหนก็ได้ ยังไงหนูก็เป็นลูกแม่เหมือนเดิม คุณครูคะ คำนี้มันทำให้หนูซึ้งมาก หนูไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร หนูสงสารแม่มากค่ะ เพราะแม่นอนไม่หลับมาหลายวันเพราะเรื่องของหนู แม่กลัวว่าหนูจะไม่มีที่เรียน แต่ใจหนึ่งแม่ก็อยากให้หนูสอบเตรียม เพราะหนูบอกแม่มาตั้งนานแล้ว หนูอยากสอบเตรียมให้ติดพ่อและแม่จะได้ภูมิใจ แต่หนูก็ไม่มีโอกาสซักที แต่หนูหวังว่าปีหน้าถ้าหนูมีโอกาสหนูจะไปสอบเตรียมอุดมค่ะครูหนูจะพยายาม