อ่านแล้วซึ้งมากๆค่ะ อ่านแล้วน้ำตาไหลเลยค่ะ
น้องคะไม่ว่าจะเกิดอะไรเราก็ต้องสู้นะคะ ชีวิตคนเราถึงแม้จะเลือกเกิดไม่ได้แต่เราเลือกที่จะเป็นได้นะคะ
น้องต้องสู้เพื่อคุณแม่นะคะ พี่ว่าคุณพ่อของน้องก็รักน้องนะคะ แต่ว่าความรักที่แสดงออกมาอาจจะแปลกๆไปบ้าง
ไม่มีพ่อคนไหนหรอกนะคะที่ไม่รักลูกของตน และพี่คิดว่าน้องก็รักพ่อน้องนะคะเพียงแต่ว่ามันยังมีความรู้สึกบางอย่างมาทำให้น้องเกิดอคติ
กับคุณพ่อ น้องดีนะคะที่ยังนึกและคิดได้ทันก่อนที่อคตินั้นมันจะมีเพิ่มมากกว่านี้
น้องต้องเข้มแข็งค่ะ เพื่อคุณแม่ของน้องนะคะ กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญค่ะ และพี่ก็ขอเป็นกำลังใจให้น้อง และให้คุณแม่น้องหายไวๆด้วยนะคะ พี่มีคำกลอนดีๆมาฝากค่ะ ลองอ่านดูนะคะ
หนึ่งสมอง สองมือ ต้องไขว่คว้า
เมื่อมีปัญหา ขึ้นมา ต้องแก้ไข
เหนื่อยและท้อ ขอพักหน่อย ไม่เป็นไร
ให้มีแรง ลุกขึ้นใหม่ ได้อีกครา
คนเราก็เป็น แบบนี้ กันทั้งนั้น
มีสุขสันต์ โศกเศร้า เท่ากันแหละหนา
ความสำเร็จ แต่ละครั้ง กว่าจะได้มา
ต้องแลกด้วย เหงื่อและน้ำตา แทบทุกคน
ขอเป็นอีก หนึ่งแรงใจ ให้คนสู้
ให้เธอรู้ ว่าเธอ ยังมีหวัง
ขอส่งแรงใจ ให้เธอ มีแรงพลัง
ไปยังฝั่งฝัน ที่เธอวาดหวัง และตั้งใจ
สู้สู้นะคะ.....พี่ปอปลาจ้า
Kru Somsri's English School
