เบื่อบ้าน

[เด็กน้อย]

คือว่าบ้านหนูอยู่กันแค่ 2 คนแม่ลูก เป็นร้านเสริมสวยค่ะ หน้าบ้านก็ขายน้ำอัดลม ขนม น้ำปั่น ผลไม้ และรับจ้างซักรีด
เยอะแยะใช่ไหมล่ะคะ แต่แม่หนูทำอยู่คนเดียว
หนูว่ามันเยอะเกินไปสำหรับที่ผู้หญิงคนเดียวจะทำทุกอย่างในเวลาเดียวกัน

แล้วก็รู้ว่าที่แม่ทำงานหลายๆอย่างก็เพื่อ หาเงินมาเลี้ยงหนู แม่หนูถือได้ว่าเป็นผู้หญิงเก่งคนหนึ่งที่สามารถทำงานเลี้ยงหนูได้โตมีการศึกษาได้ถึงขนาดนี้
แต่หนูไม่ชอบ เพราะมันทำให้ครอบครัวไม่มีความสุข

อาขีพขายของทำให้แม่หนู ด่าหนูได้ทุกวัน แค่หนูหาของไม่เจอก็ด่าแล้วค่ะ แล้วก็ชอบให้หนูไปขายน้ำปั่นทั้งที่หนูทำไม่เป็นพอลูกค้ากินก็บ่นไม่อร่อย หนูก็ไม่ค่อยอยากทำ เพราะเป็นอะไรที่หนูไม่ถนัด คือแค่ปอกผลไม้ชีวิตนี้ แทบจะนับครั้งได้

หนูไม่ชอบทำอะไรที่ไม่ชอบ หรือไม่ถนัด มันฝืนใจอ่ะค่ะ
แล้วบางทีหนูกำลังอ่านหนังสืออยู่ แล้วหนูเป็นคนหัวช้า
ต้องใช้สมาธิมาก เวลามีคนมาสั่งซื้อของที หนูก็ต้องออกไปขาย
แล้วกลับมาเริ่มอ่านใหม่ ไม่จบซักทีอ่ะค่ะ มันก็น่าเบื่อ

แล้วอีกอย่างที่ไม่ชอบคือ คำหยาบคาย ไม่ทราบว่าบ้านอื่นเขาตำหนิลูกกันด้วยถ้อยคำยังไงนะคะ แต่แม่หนูด่าไม่เป็นคนเลยค่ะ
หนูก็ไม่เข้าใจ ที่จริงหนูจะฟังคนที่พูดจาดีนะคะ และไม่ชอบคนที่พูดด้วยอารมณ์ไร้เหตุผล แต่แม่หนูเป็นอย่างนั้นเต็มๆ
พูดดีๆไม่เป็น พูดดีๆก็รู้เรื่องแล้ว ไม่เห็นต้องด่าอะไรขนาดนั้น
แต่หนูก็ไม่ได้ตอบโต้อะไรนะคะ
ปล่อยให้เขาด่าไป แต่ไม่มีใครรู้หรอกว่าทุกครั้งที่หนูได้ยินคำด่า
แรงๆเหล่านั้น หนูร้องไห้อยู่ข้างในหนูเซนต์ซีทีฟ เหมือนกันนะคะ
คำพูดมันบาดใจคนจริงๆอ่ะค่ะ การถูกคนที่เรารักที่สุดด่ามันน่าเสียใจมากอ่ะค่ะ สำหรับหนู
แต่ก็มีบางทีที่หนูก็พูดทำร้ายจิตใจแม่ หนูก็รู้สึกผิด แต่ไม่รู้จะขอโทษยังไง บ้านหนูไม่ค่อยพูดขอโทษ บางทีแม่ทำผิดแม่ก็โยนมาด่าหนูซะงั้นอ่ะค่ะ คำพูดขอโทษเลยแทบจะไม่ได้ยินในบ้าน

คือก็รู้ว่าเราไม่สามารถเปลี่ยนใครได้ หนูจะต้องทนอยู่ต่อไป อดทนต่อสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ จนกว่าเราจะเรียนจบและได้ทำในอาชีพที่ต้องการ จะเลี้ยงแม่ ให้แม่อยู่บ้านเฉยๆสบายๆเลย
แต่มีอยู่อย่างนึง หนูจะทำอย่างไรดีให้แม่พูดดีๆกะหนู
ไม่พูดคำหยาบกะหนูอะค่ะ แล้วอีกอย่างคือหนูเข้าหาผู้ใหญ่ไม่ค่อยเป็น ไม่รู้จะทำยังไง

ปล.รู้สึกว่าสับสนในตัวเอง วัยรุ่นก้งี้อ่ะ มึนๆ อิอิ

อีกเรื่องคือรู้สึกว่าตัวเองเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเอง
การที่มีความคิดเหมือนคนอื่น เป็นเพราะเราไม่มีความเป็นตัวของตัวเองรึป่าว

[chocolate]

เราก็เป็นนะ

เวลาแม่โมโหมากๆ แม่ก็จะชอบหลุด คำหยาบออกมา

เธออย่าคิดมากเลยนะ  แม่เค้าทำงานเยอะๆเพราะอยากให้เธอเรียนสูงๆน่ะ

เราว่าเธอย้ายมาอ่านเวลา ดึกๆดีมั้ย

แล้วตอนกลางวันเธอก็ท่องศัพท์ ของครูดีกว่า เพราะคำศัพท์ มันจำง่ายกว่าหนังสือที่อ่านเปนเรื่องๆ


เราเอาใจช่วยเธอนะ  สู้ๆๆ

[GoyZ]

ทุกคนก็มีปัญหาของตัวเองทั้งนั้นนะ

แล้วแต่ว่า ใครมากใครน้อย

ของเราแม่ไม่ค่อยพูดคำหยาบหรอก อันนี้เรื่องดี

แต่เรื่องเรียนพิเศษ แม่เราไม่มีเงินพอจะให้เราหรอกนะ

เราต้องไปทำงานกะญาติ หาเงิน เก็บเงินมาเรียนพิเศษ

เราก็มีปัญหาของเราอยู่ อาจจะไม่เหมือนกะเธอ

แต่ชีวิตเราทุกคน เกิดมามันก็ต้องเจออุปสรคค ต้องสู้อะ

เราอยากมีชีวิตที่ดีกว่านี้ ไม่ลำบาก

เราก็เลยอยากเข้ามหาวิทยาลัยที่เราใฝ่ฝัน คณะที่เราชอบ

เธอ คิดแบบเรารึเปล่า?

ถ้าใช่ ก็มาสู้ด้วยกันนะ 

[ฺBon]

เห้ออออ...

เราว่าน่ะ

หาเวลา ที่ แม่ เสร็จจากการทำงานน่ะ

แล้วมานั่งคุย กับแม่เลยๆๆ

บอกแม่ไป ตรง

แต่ต้องเป็นตอนที่แม่ เสร็จจากงานแล้วรู้สึกสบายใจน่ะ

^^~

[chocolate]

ปัญหาทุกเรื่องมีทางออกเสมอค่ะ

^^

[BabySisteR]

พี่เห็นใจหนูจังเลย แต่แม่ก็คือแม่นะคะ

ลองอ่านเรื่องแม่ใน"ไอ้ขี้แพ้"ดูนะคะ

แม่ใครก็แม่เขา  แม่เราก็แม่เรา

ดีนะคะที่ยังมีแม่ลุกขึ้นมาด่าว่าได้

แต่น้องๆอีกหลายคนอยากแค่ได้เห็นหน้าแม่ยังไม่มีโอกาสเลยค่ะ

น้องBorn พูดถูกนะคะ  รออารมณ์ดีๆแล้วค่อยหาเวลาคุยกับคุณแม่แบบสบายๆดีมั้ยคะ

สู้ๆนะคะ

อ่านหนังสือมากๆ อย่ายอมแพ้โชคชะตานะทาเคชิ