มีหวังมั้ยครับครู...

คนเราถ้าอยากไปต่างประเทศนอกจากภาษาต้องใช้ได้แล้ว

หนูต้องมี"วุฒิภาวะ"นะครับ

วุฒิภาวะก็คือภาวะที่พัฒนาแล้ว

การอยากไปไม่ใช่เรื่องผิด

แต่จะเสียประโยชน์ตรงการย้ำคิดย้ำทำกับความรู้สึกในทางลบ

อันทำให้จิตใจกังวลและไม่คมชัดต่อการจัดการกับปัญหาเฉพาะหน้าที่จะเกิดขึ้นต่อไป

ชีวิตมักมีทางให้เลือกเพียงแค่สองทางอยู่เสมอ

ไม่ว่าจะเลือกทางไหน เราก็สามารถลิขิตชีวิตเราให้ดีได้

ด้วยการสร้างเหตุที่เกื้อต่อผล

คุณค่าของคนอยู่ที่การสร้างปัจจุบันให้เต็มพร้อม

เมื่อทำปัจจุบันให้ดี จะเกรงกลัวไปใยต่ออนาคต

ปัจจุบันมั่นคง อนาคตก็สามารถคาดเดาได้ไม่มากก็น้อย

ทำตอนนี้ และอยู่กับการลืมตาชัดๆในปัจจุบันได้ดีที่สุดค่ะ

ที่ผ่านมาหนูก็ได้ทำเต็มที่แล้ว

ที่เหลือยกให้สวรรค์เป็นผู้ลิขิตแล้วกันค่ะ

ดีดลูกคิดรางแก้ว ฤาจักสู้ฟ้าลิขิต