คุณครูขา หนูติดสำรองของแพทย์ธรรมศาสตร์ แต่หนูกลัวว่าทางวหาวิทยาลัยจะเรียกไม่ถึงหนูค่ะ ถ้าเรียกไม่ถึงหนูคงจะเสียมากถึงมากที่สุดเลยค่ะ หนูเหนื่อยมากค่ะ หนูไม่อยากที่จะอ่านหนังสือต่อแล้วค่ะ แม่หนูก้อบอกว่านี่มันเป็นเพียงก้าวแรกเท่านั้น เรายังต้องฝ่าฟันกับสนามสอบอีกเเยอะ แต่หนูก็แอบบ่นในใจว่า แม่ไม่รู้หรอกนะว่าหนูต้องเหนื่อยขนาดไหน ถ้าหนูรอ กสพท มันก็ยากค่ะ ตอนนี้เอาตรงๆเลยนะคะว่าหนูไม่อยากที่จะสู้ต่อไปอีกแล้วค่ะ ตั้งแต่วันที่ประกาศผลหนูไม่เคยมีวันไหนเลยค่ะที่หนูจะนอนหลับสนิทซักที ตอนนี้หนูท้อมากเลยค่ะคุณครู