ครูสมศรีช่วยผมที

ผมก็เป็นเด็กคนธรรมดาคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตเรียนอย่างเรื่อยๆตั้งแต่สมัยที่ผมเรียนประธมแล้วจนบัดนี้ผมได้อยู่ในช่วงมัธยมปลายแล้วซึ่งมันมีเรื่องให้คอยปวดหัวมากมายไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียน และเรื่องอื่นๆอีกมากมายตอนประธม คุณพ่อคุณแม่ของผมคิดอยู่ตลอดว่าผมเป็นคนเรียนหนังสือเก่ง แต่จริงแล้วผมก็แค่เรียนไหวันๆเท่านั้นและแล้วตอน ม.ต้นผมก็เริ่มเรียนแย่ลงๆเนื่องจากติดเพื่อนมากๆคุณพ่อเลยบอกอย่าไปคบกับเพื่อนพวกที่มันแย่ๆให้คบกับเพื่อนทีีดีๆก็ทำให้ผมรอดพ้นมาได้ และพอม.ต้นผมก็ได้ไปโครงการแลกเปลี่ยนซึ่งทำให้ผมช้ากว่าเพื่อนไป1ปี และผมก็กลับมาต่อม.5 ที่คุณพ่อคุณแม่ของผมได้ให้ไปโครงการนักเรียนแลกเปลี่ยนก็เพราะว่าท่านคิดว่าอาจทำให้ผมต้องช่วยเหลือตัวเองได้อยากลำบากทำให้ผมนึกได้ว่าต้องขยันถึงจะเก่งและมีอนาคตที่ดี แต่พอกลับมาผมก็เหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง และทำให้ท่านทั้งสองหนักใจอย่างยิ่งประเด็นคือท่านสั่งสอนทุกสิ่งทุกอย่างที่ดีต่อผมแต่ผมไม่เคยคิดที่จะทำตามเลยอาจคิดอยู่สักว่ามันจริง แต่สักพักความคิดนั้นก็หายไป ตอนนี้ผมเครียดมากๆเลยครับผมคิดว่าผมจะไผหาจิตแพทย์ว่าผมเป็นอะไรทำไมคิดไม่ได้ ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณครูสมศรีมากๆเลยครับ