สวัสดีค่ะครูตอนนี้หนูอยู่ ม.6 โรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ
หนูเรียนสาย วิทย์-คณิตค่ะ คุณแม่อยากให้เป็นครูมาก เพราะคุณแม่ก็เป็น
แล้วพอวันนี่ช่วงเช้ามีรุ่นพี่จาก ม.ชื่อดังของภาคเหนือมาแนะแนว หนูเลยไปฟังแนะแนวของคณะศึกษา
แต่พอดีว่าปีนี้ไม่มีครูคณิตศาสตร์กับครูวิทยาศาสตร์ หนูเลยคิดว่าจะเลือกเอกอื่นๆที่เหลือ
เพราะว่าเกรดหนูมันสามารถยื่นเรียนดีได้ และคิดว่าสูงพอจะยื่นครูด้วย
แต่พอตอนเย็นกลับมาคุยกับแม่ แม่บอกหนูว่าจะเรียนไปทำไมคณะต่ำๆ พวกราชภัฎเขาก็เรียนกันเยอะแยะ
ทำไมจะต้องลดตัวไปแย่งที่ทำงานกับพวกห้องท้ายๆสายศิลป์ แล้วก็เสียสตางเรียนพวกสามวิชาวิทย์ไปเยอะมาก หนูฟังแม่พูดแล้วจุกเลยค่ะ แทบจะร้องไห้เลย
เพราะหนูคิดว่าก็แม่อยากให้เป็นครูไม่ใช่หรอ หนูก็ทำตามใจแม่แล้วนะ อันที่จริงหนูไม่ได้อยากเป็นครูตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ใจจริงอยากได้หมอไม่ก็เภสัชแต่แม่บอกว่ากลัวเครียดเรียนครูก็พอ
พอเจอแม่พูดแบบนี้แล้วจะว่าครูเป็นลูกไม่ดีก็ได้นะคะ แต่แม่หนูดูถูกคนอื่นเกินไปหรือเปล่า
หนูเลยคิดว่าจะเลิกคุยกับแม่เรื่องคณะเรียนแล้ว เพราะคุยไปก็เอาใจไม่ถูก
ตอนนี้หนูอยากยื่น จิตวิทยามาก เพราะแม่ก็จบโทอันนี้เหมือน แต่จะไม่บอกแม่ค่ะ แค่บอกตอนติดก็พอ
ครูกับเพื่อนคิดว่าหนูทำถูกหรือผิดค่ะที่ทำแบบนี้ ตอนนี้ก็อ่านหนังสือจนจะอ้วกเหมือนกัน ตอนนี้ชักท้อก็แล้ว