วันนี้...หนูมีความทุกข์มากจริงๆค่ะคุณครู...

[uio]

คุณครูสมศรี กราบสวัสดีก่อนเลยนะคะ ก่อนอื่นหนูอยากบอกในสิ่งที่รู้สึกในใจจริงๆ หนูรักครูนะคะ ไม่รู้ว่าทำไมถึงรักคนที่เคยเจอกันแค่ครั้งสองครั้ง รู้แต่เพียงว่าครูคือคนที่หนูนึกถึงเวลาที่หนูมีทั้งความสุข ความสำเร็จ และความทุกข์ รองจากพ่อแม่แล้ว หนูก็อยากทำอะไรเพื่อครูบ้าง แต่วันนี้ขอบอกว่าหนูมีความทุกข์ที่อึดอัดใจมากเหลือเกิน พ่อของหนูเขาติดต่อกับหญิงคนหนึ่ง แล้วแม่ก็รู้ แม่เยใจมากเลยค่ะ เปลี่ยนจนรูสึกว่าบางครั้งแม่ไม่สนใจหนู เพราะแม่เยใจเรื่องของพ่อมั้งคะ หนูไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้เลยค่ะครู บ้านที่แสนอบอุ่นกลายเป็นเสียงทะเลาะ ทำไมต้องเป้นอย่างนี้ด้วย หนูอยากให้พ่อเลิกติดต่อกับผู้หญิงคนนั้น ไม่อยากให้แม่ต้องร้องไห้ เดี๋ยวนี้กลับกลายเป็นว่าแม่ไม่มีความสุข หนูควรอยู่ข้างแม่แล้วช่วยแม่เรื่องพ่อ หรือควรอยู่เฉยๆดีคะ ตอนนี้หนูเรียนอยู่ม6 หนูอยากเรียนหมอ อยากสอบหมอให้ได้ แต่บางทีอ่านหนังสือ ก็รู้สึกว่าวันนี้ชั้นตั้งใจทำไปเพื่ออะไรกันแน่ ชั้นต้องทำเพื่อใคร เพื่อตัวเองเหรอ สิ่งที่ทำทุกวันนี้ต้องการเลี้ยงพ่อแม่ไม่ใช่รึไง แต่ดูในสิ่งที่พ่อทำ ตอนนี้กลับกลายเป็นแม่ไม่ค่อยสนใจหนูเหมือนแต่ก่อน แล้วกำลังใจจากการอ่านหนังสือของหนูอยู่ที่ไหนหรือคะ ทำไมเรื่องมันต้องเป็นอย่างนี้ หนูอยากใหกุศลที่หนูได้สร้างมาทำให้พ่อเลิกติดต่อกับหญิงอื่น อยากให้พ่อกลับมารักพวกเราเหมือนเดิม อยากให้แม่ไม่เครียด หนูอยากสอบหมอให้ได้ บางทีเวลาหนูร้องไห้หนูอยากให้ครูมาอยู่ข้างๆหนู หนูอยากคุยกับครู แต่มันคงเป็นแค่ฝันเท่านั้น อยากขอแนวคิดที่ดีจากคุณครูนะคะ ขอกำลังใจที่เมตตาจากครูด้วย หนูอยากบอกว่าครู คือ ครูที่มีความเป็นครูสูงมาก หนูรักครูนะคะ หนูอยากเป้นคนมีความเข้มแข็งอย่างครู ดูแลตัวเองด้วยนะคะ รักเสมอ

[NUC *]

คุณแม่ท่าน เสียใจเรื่องคุณพ่อ


เรายิ่งต้องทำให้ท่านภูมิใจ ให้ท่านดีใจ


ว่า เรา สอบ ติด หมอ แล้วนะ แม่ไม่ต้องเสียใจ...

เราต้องคิดว่าทำ เพื่อ ท่านทั้งสอง


อย่าท้อ นะคะ


สู้ๆ นะคะ

[อ้อยจ้า..]

บางทีปัญหานี้ก็ไม่ได้มีเพียงคนดียวที่เจอ

ยังมีเพื่อนอีกหลาย ๆ คนที่พบกับปัญหานี้เหมือนกัน

สิ่งเดียวที่ทำได้คือ..ปลอบใจคุณแม่

และไม่ทำให้แม่มีความทุกข์เพิ่มขึ้น

ขอให้ตั้งใจเรียนและทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดนะคะ

เป็นกำลังใจให้ค่ะ *_*

[กรุ๊ป BuBbLeZ^^]

สู้ๆๆครับ ^^
เราไม่ใช่แค่สู้เพื่อพ่อแม่ เราสู้เพื่ออนาคตของเราเองด้วย
เหมือนที่ครูสมศรีบอกไว้อ่ะครับ 'ชีวิตอยู่ในกำมือเราเอง'

ส่วนเรื่องคุณพ่อ อาจจะต้องใช้การปรับตัวเข้าหากันละครับ
ขออภัยจริงๆครับ ผมก็ไม่มีความรู้ด้านนี้มาก่อน
(เห็นกฎหมายใหม่ ภรรยาหลวงฟ้องร้องภรรยาน้อยได้นะครับ)

เอาใจช่วยนะครับ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ขออนุญาตเชื่อมโยงเหตุการณ์ของหนูกับน้องตังเมนะคะ


บุคคลทั่วไป


   ช่วยหนูด้วยนะคะครู
? เมื่อ: มีนาคม 22, 2008, 07:43:50 PM ?     

--------------------------------------------------------------------------------
คุณครูคะ...หนูมีเรื่องที่ไม่สบายใจมากๆ  และไม่รู้ว่าจะแก้ปัญหาได้ยังไง ครูช่วยหนูด้วยนะคะ

คือว่า ตั้งแต่หนูเกิดมา คุณพ่อของหนูเป็นคนที่รักครอบครัวมากค่ะ  ครอบครัวของหนูถือว่าเป็นครอบครัวที่รักกันมากเลยทีเดียว  เรา 3 คน พ่อแม่ลูก  ไม่เคยมีปัญหาทะเลาะกันเลยนะ  และหนูก็เชื่อฟังพ่อแม่มาตลอด  คุณพ่อของหนูทำงานบริษัท  และทำกิจการที่บ้าน ซึ่งคุณพ่อก็มีโอกาสที่จะรู้จักคนอื่น...
เหตุการณ์นี้มันเกิดขึ้นมานานแล้ว  หนูก็เก็บเอาไว้และไม่กล้าที่จะบอกใครเลยแม้แต่คุณแม่ของหนูเอง

คือว่าคุณพ่อของหนูได้ไปรู้จักกับผู้หญิงคนหนึ่งค่ะ  ซึ่งเขาก็มีลูกแล้ว  แต่ก็เหมือนว่ามาชอบคุณพ่อหนูอีก  และคุณพ่อของหนูเองก็คงชอบเขา  หนูเคยพยายามพูดกับคุณพ่อไปแล้วนะคะ  แต่ว่าคุณพ่อก็บอกว่าเป็นเพื่อน จนกระทั่งวันหนึ่ง  หนูเสียมารยาท แอบเปิดเข้า e-mail ของคุณพ่อเข้าไป  พบว่ามี  e-mail  ที่ผู้หญิงคนนั้นส่งมา  มันเป็น e-mail  ทีพูดแต่เรื่อง  sex คือเค้ากับคุณพ่อหนูมีอะไรกัน!!!!  คุณครูคะ  ภาพคุณพ่อคนเดิมของหนูหายไปตั้งแต่หนูเห็น e-mail  นั่น หนูก็พยายามทำเป็นไม่รู้เรื่องต่อไป แต่เค้าก็ยิ่งเข้ามาพัวพันกับครอบครัวหนูมากขึ้นทุกวัน เวลาที่คุณพ่อขับรถไปส่งหนูเช้าๆ ก็คุยแต่โทรศัพท์กับเค้า มันอึดอัดมากนะคะ คนที่คุณพ่อควรคุยแบบนี้ด้วยคือคุณแม่ไม่ใช่หรอคะ  คุณพ่อเปลี่ยนไปมาก  หนูไม่รู้ว่าจะทำยังไงแล้ว 
หนูไม่ค่อยพูดจาดีๆกับคุณพ่อเลย ไม่ใช่พูดจาก้าวร้าวนะคะ  แต่เหมือนว่าคุณพ่อพูดอะไรมาก็ไม่อยากฟัง  ไม่อยากเห็นหน้าคุณพ่อเลย เพราะ  หนูรับไม่ได้จริงๆนะคะ  หนูรู้นะคะครูว่ามันบาป แต่หนูผิดหวังในตัวคุณพ่อมากๆ
 
หนูรู้สึกท้อมากๆค่ะ  เวลาหนูเรียนหนูก็คิดแต่เรื่องนี้  บางครั้งหนูต้องแอบมาร้องให้คนเดียว  มันทำให้หนูหมดแรงที่จะทำอย่างอื่น


คุณครูว่าหนูควรทำยังไงดีคะ  หนูไม่อยากบอกคุณแม่  เพราะหนูไม่อยากให้คุณแม่เสียใจ หนูไม่อยากปล่อยให้เป็นแบบนี้เลยค่ะ   
 
 




คุณครูสมศรี
น่าร๊ากกกกก
Global Moderator
Hero Member

เพศ:
กระทู้: 1209


สวยเองค่ะ


      Re: ช่วยหนูด้วยนะคะครู
? ตอบ #2 เมื่อ: มีนาคม 22, 2008, 10:05:02 PM ?     

--------------------------------------------------------------------------------
ตังเมที่รัก

ไม่เป็นไรนะลูก

หนูเป็นเด็กที่มีวุฒิภาวะ เสียสละ และเข็มแข็งมากนะคะ

ฟังนะลูก .....การแก้ปัญหาต้องก้าวข้ามจากระดับ"อารมณ์"เข้าสู่ระดับ"ปัญญา"

ที่หนูทำอยู่นี้ ยิ่งกว่าที่ผู้ใหญ่จะสามารถทำได้อีกนะลูก

หนูต้องมีสติตือความรู้สึกตัว(รู้สึก+ตัว)

หากความคิดทำให้หนูเครียด หนูจงแปรความคิดที่ก่อทุกข์นี้ให้มารู้สึกต่อการเคลื่อนไหวเพื่อเรียกสติกลับคืนมา

เมื่อสติกลับมา หนูจะไม่ฟูมฟาย จงประคองสภาพที่ไม่ไหวเอนไปกับเรื่องราวที่เข้ามากระทบจิตใจของหนู

เมื่อนิ่งพอ ก็จงตรินึกไว้นะลูกว่า "ความรัก" กับ "ความใคร่" ไม่ใช่เรื่องเดียวกัน

คุณพ่อยังรักหนูนะลูก

เพียงแต่คุณพ่อถูกฉุดเข้าไปในวังวนของอารมณ์ที่ใครก็สิทธิ์ถลำเข้าไป หากจิตใจไม่เข้มแข็งพอ

เมื่อคุณพ่อขาดสติ จึงเผลอไผลและถลำเข้าไปในวัฏฏะของความทุกข์

หนูผู้เป็นลูกจึงต้องพัฒนาสติให้เข้มแข็งเพื่อที่จะได้นำพาท่านออกมาจากห้วงทุกข์ที่อยู่ในคราบของกามะที่พึงพอใจ

จงล่วงรู้เท่าทันในสิ่งที่เกิดขึ้นนะคะ

คุณพ่อต้องการการช่วยเหลือจากหนู

ช่วยให้กำลังใจ ช่วยให้แง่คิดแก่ท่าน

การที่หนูยังไม่บอกคุณแม่ คุณครูคิดว่าหนูทำถูกแล้วในเบื้องต้น

บางครั้งนกกระจอกเทศใช้วิธีเอาหัวซุกปีกเพื่อมองไม่เห็นศัตรูและคิดว่าศัตรูก็ไม่เห็นตนเช่นกัน

ความอ่อนไหวของลูกผู้หญิงอาจทำให้กระทำสิ่งต่างๆลงไปโดยไม่ได้ไตร่ตรองและนำไปสู่ผลเสียมากกว่าผลดี


ในตัวของเรามีเลือดเนื้อของทั้งพ่อและแม่รวมกัน

พระคุณของทั้งสองมากเกินกว่าที่ลูกจะโกรธท่านได้


รอจังหวะที่เหมาะสม ที่หนูสามารถควบคุมสติแอรมณ์ได้

ใช้ความเมตตา ความเห็นอกเห็นใจฆ่าความโกรธของหนูที่มีต่อคุณพ่อ

ดูเวลาที่เหมาะสมและพูดคุยกับคุณพ่อว่า

หนูและคุณแม่รักคุณพ่อมากและอยากให้คุณพ่อรักหนูและคุณแม่เช่นกัน

ผู้เป็นพ่อเมื่อทราบว่าลูกทราบเรื่องว่าท่านกระทำผิด

โดยธรรมชาติจะเกิดความละอายใจ แต่หนูต้องทำให้ท่านรู้สึกว่าหนูไต้องการมาปรักปรำหรือติเตียนท่าน

เพียงแต่หนูต้องการมาเป็นมิตรแท้ที่พร้อมจะคอยให้แง่คิด แม้หนูจะมีอายุเพียงน้อยนิด

ให้กำลัใจท่าน ขอท่าน กราบแทบเท้าท่านว่า

หนูไม่อยากให้คุณแม่ต้องทุกข์ใจ แม้หนูจะเก็บความทุกข์นี้เองมานานพอสมควรแต่หนูก็จะพยายามฝืนทนไว้เพื่อคุณแม่


บอกท่านถึงเรื่องราวความรักกที่ทำให้ท่านและคุณแม่ใช้ชีวิตร่วมกันจนมีหนูมาเป็นพยานรัก

สะกิดใจให้ท่านได้คิดว่า

หากท่านยังทำเช่นนี้อยู่

ก็จะเกิดคนที่ต้องรับความทุกข์อีกหลายคน

เริ่มที่ครอบครัวของเราก่อนตลอดจนครอบครัวของฝ่ายหญิงที่มีลูกด้วยเช่นกัน

แต่ถ้าท่านอดทนและกระทำในสิ่งที่ถูกต้องแม้จะไม่ถูกใจแต่ทุกอย่างก็จะเป็นผลดีต่อทุกคน

ให้กำลังใจท่านว่า แม้จะยากแต่หนูมั่นใจในความรักและความเคารพที่หนูมีต่อท่าน

ผู้ชายใช่จะเข้มแข็งเสมอนะลูก

การแก้ปัญหาเช่นนี้ หนูควรเตรียมทางออกให้ท่าน

เพราะปัญหานี้คือปัญหาผงเข้าตาที่เจ้าตัวเองเป่าฝุ่นออกจากตาเองไม่ได้

"อย่าโกรธคุณพ่อนะลูก เชื่อคุณครูนะคะคนดี"

คุณครูจะคอยเป็นกำลังใจให้หนูนะลูก

ความดีและความรักอย่างบริสุทธิ์ใจเท่านั้นที่จะทำให้หนูได้คุณพ่อคนเดิมกลับคืนมา

หากทุกข์ใจก็โทรมาหาคุณครูนะลูก คุณครูจะบอกเบอร์ในข้อความส่วนตัวให้หนูนะคะ

เวลาทุกข์ หนูจะไม่ทุกข์คนเดียวนะลูก หนูมีคุณครู

และเพื่อนๆที่จะเข้ามาให้กำลังใจหนู

คุณครูมั่นใจว่าหนูจะค่อยๆเปลี่ยนแปลงจิตใจคุณพ่อได้

เพียงแต่ว่า

"การมอบรักแท้ให้เท่านั้นจึงจะได้ความรักที่แท้จริงกลับคืนมา"


แม้อาจจะนาน แต่เราจะอดทนนะลูก

คุณครูไหว้พระสวดมนต์นั่งสมาธิทุกเช้าทุกคืน

จึงขอยกความดีนี้เพื่อเป็นเกราะคุ้มครองหนูนะลูก

คนที่มีศรัทธาในความดีจะมีพลังดึงสิ่งดีๆเข้ามาในดวงจิต

อโหสิกรรมกับฝ่ายหญิงเพราะเขาเข้ามาช่วยทำให้หนูได้ฝึกจิตให้แกร่งดั่งภูผานะคะ

ความโกรธเป็นอริต่อความเมตตา

เมื่อกล่าวคำว่าอภัยก็จะไม่มีภัยย่างกรายมาถึงตัวเรา

ทำได้ไหมลูก

เข็มแข็งนะคะ

เดี๊ยวเมฆหมอกก็จะเคลื่อนตัวออกจากดวงจิตของหนู

เข้มแข็งเพื่อคุณแม่นะคะ

ลองดูในขั้นแรกก่อนนะคะ
 

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

กับหนึ่งชีวิตที่ได้มา

จงบันทึกแต่สิ่งดีๆไว้เพื่อเป็นทุนรอนของอนาคตนะคะ

บางครั้งชีวิตคนเราเลือกไม่ได้

แต่เราสามารถลิขิตชีวิตไปในทางกุศล หากเรายึดมั่นในความดี

จะไม่มีอะไรเป็นอุปสรรคต่อการทำความดีได้ค่ะ

พ่อและแม่คือพระพรหมของลูก

ไม่ว่าท่านจะเป็นเช่นไร

ถ้าไม่มีท่านทั้งสอง

เราอาจไม่ได้ชีวิตในรูปของมนุษย์นะคะ

ทำความดีมากๆโดยไม่ต้องหวังผล

ทำจนการกระทำนั้นกลายเป็นเนื้อแท้ของเรา

อาจใช้เวลาสักนิด

แต่เมื่อวันนั้นมาถึงหนูจะภูมิใจกับหนึ่งหน่วยชีวิตที่หนูยืนหยัดในการสร้างความดีนะคะ

คุณครูขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ