หนูมีเรื่องอยากปรึกษาครูสมศรีค่ะ

คือหนูเป็นคนนึงที่ชื่นชอบนักร้องเอามากๆ

ตอนนี้หนูกำลังขึ้นม.5 นะคะ

หนูชอบเค้ามาก หรือจาเรียกว่าปลื้มก็ได้ค่ะ

หนูมักจะตามไปดูเค้าเล่นคอนเสิร์ตหรือโชว์ตัวต่างๆ

ถ้าเฉลี่ยแล้วเดือนนึงก็ต้องเจอเค้าอย่างน้อย1-2ครั้งอ่ะคะ

เรื่องนี้ทำให้บางครั้งหนูแบ่งเวลาไม่ค่อยถูกบ้าง

ทำให้หนูทิ้งสิ่งที่หนูควรจะทำมันก่อน แต่หนูกลับทิ้งมันไว้ข้างหลัง

เพราะหนูอยากเจอเค้ามาก ทำให้บางครั้งหนูก็โดดเรียนพิเศษ

เพื่อไปดูเค้าอ่ะคะ หนูรู้ว่ามันไม่ใช่สิ่งที่ดีเลย

หลายครั้งที่หนูคิดว่าหนูจาไม่ตามเค้าดีกว่า

แค่ติดตามผลงานเค้าก็พอ

หนูรู้ว่าแม่หนูก็เริ่มไม่ชอบแล้ว

ตอนแรกแม่หนูก็ไม่ค่อยว่าอะไร เพราะแม่ก็ชอบเค้าเหมือนกาน

แต่หนูเริ่มไม่ฟังใคร ใครเตือนก็ไม่เชื่อ

ซื้อของให้เค้าบ้าง ซึ่งบางอย่างก็ราคาแพง

แม่หนูก็รู้แค่เค้าก็ไม่ว่าอะไรอ่ะคะ

เหมือนจะให้หนูคิดได้เอง

ไม่ใช่หนูคิดไม่ได้นะคะ หนูคิดได้แล้ว แต่มันทำไม่ได้อ่ะค่ะ

พอหนูเริ่มจะไม่ตามแล้วดีกว่า

ก็เหมือนกับว่าหนูทำไม่ได้อ่ะค่ะ

คนที่เราปลื้ม เจอกันบ่อย เคยเห็นหน้ากันบ่อยๆ

แล้วมาให้เลิกไปดูเค้าเรย หนูทำไม่ได้อ่ะค่ะ

แต่อีกใจนึงหนูก็อยากจะตั้งใจเรียน

เพราะมันคืออนาคตของหนู

หนูไม่รู้จะอธิบายยังไงอ่ะค่ะ

ถ้าคนที่ชื่นชอบนักร้องคนไหนมากๆก็คงอาจจะเข้าใจนะคะ

แล้วแม่หนูเตือนหนูหลายครั้งมาก

ว่าจะชอบชอบได้ แต่เราก็ควรรู้ขอบเขต

แต่หนูก็หยุดไม่ได้ มันเหมือนติดเป็นนิสัยไปแล้วว่า

เมื่อไหร่ที่เรามีโอกาสไปหาเค้า เราต้องไป

หนูรู้ค่ะว่าเรื่องนี้ทำให้หนูมีความสุขเมื่อได้เจอเค้า

แต่ทุกคนไม่ได้สุขไปกับหนู

เวลาหนูไปหาเค้าพ่อหนูต้องขับรถไปส่งตลอด

แล้วก็ต้องขับกลับมารับ

บางครั้งคอนเสิร์ตใหญ่ก็จัดไกลถึงเมืองทอง

พ่อหนูก็ต้องไปส่ง แล้วก็กลับบ้าน แล้วก็มารับหนูเมื่อคอนเลิกแล้ว

เป้นอย่างนี้บ่อย หนูยอมรับว่าหนูเสียหลายๆอย่างไปเพราะเค้า

ไม่ว่าจะซื้อของให้เค้า บัตรงานต่างๆ

แต่หนูไม่รู้จะทำยังไงแล้วอ่ะค่ะ

หนูฟังคุณครูสมศรีพูดว่าอย่าปล่อยเวลาไอย่างเปล่าประโยชน์

หนูเข้าใจนะคะ

แต่หนูก็ไม่เคยคิดจะทำ

แล้วม.5เป็นช่วงที่หนูควรจะเตรียมตัวอ่านหนังสืออย่างจริงจังได้แล้ว

แต่หนูก็ยังทำใจไม่ได้อ่ะค่ะ ที่จะให้เลิกไปดูเค้า

หนูไม่รู้จะทำยังงัยแล้วค่ะ....