ทำไมไม่เข้าใจกันบ้างเลย

[นก]

ครูครับ
ตอนนี้ผมกำลังจะขึ้น ม.3แล้ว
อาของผมอยากให้ผมสอบเข้าเตรียมฯ
เขาบอกว่าถ้าผมสอบเข้าเตรียมฯได้ก็จะสามารถเลือกอาชีพได้
จะได้ไม่ต้องกลับไปลำบากเหมือน "พ่อ" "แม่"
ซึ่งสิ่งนี้ผมเองก็รู้ดีครับ
ผมเองก็เลยพยามอ่านหนังสือให้เยอะ
แต่ด้วยความที่ผมไม่ได้เป็นคนรักการอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็ก
ผมก็เลยยังมีความ "ขี้เกียจ" อยู่เป็นจำนวนมาก 
แต่ผมก็ยังพยายามถึงแม้จะอ่านได้ไม่มาก
และเมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา
ผมได้กลับไปบ้านที่จังหวัดตรัง
ผมเห็นแม่ต้องทำงานหนัก แล้วแม่ก็บอกว่าให้ผมขยัน
"จะได้ไม่ลำบากเหมือนแม่"
เมื่อผมกลับมา คำพูดของแม่ผมทำให้ผมเริ่มมีกำลังใจในการอ่านหนังสือมากขึ้น
แล้วผมก็เริ่มอ่านหนังสือจริงๆจังๆ
ผมอ่านจนถึง "เที่ยงคืนทุกวัน"
ผมทำอย่างนี้อยู่ประมาณ 2 อาทิตย์ จนร่างกายผมเริ่มชิน
แบบว่าอยู่เฉยๆไม่ได้ ต้องหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านตลอด
เมื่อย่างเข้าอาทิตย์ที่ 3
อาของผมโมโหคนที่ทำงานมา 
เพราะเขาไม่ยอมทำงานที่มัน "ยาก"
ซึ่งตอนนั้นผมกำลังอ่านหนังสือสังคมอยู่ ซึ่งมันใกล้จะจบเล่มแล้ว แล้วผมก็คิด่วาเมื่ออ่านจบจะเริ่มอ่าน วิทย์ ต่อ
เมื่อเขากลับมาเห็นผมเขาก็มาโมโหใส่ผม
ว่าไม่ยอมหนังสือที่มันยาก
เขาบ่นใส่ผมอยู่ประมาณ 2 ชม.
ซึ่งทำให้เริ่มหมดกำลังใจที่จะอ่านหนังสือ แล้วกลับไป "ขี้เกียจ"
อีกครั้งนึง
แล้วหลังจากนั้นเขาก็ให้ผมอ่านหนังสือได้เฉพาะวิชา "คณิต"
"วิทย์"  "อังกฤษ"
และห้ามนั่งเฉยๆ ห้ามทำอย่างอื่น เพราะเขาบอกว่ามันไร้สาระ
แล้วสิ่งเดียวที่ทำได้คือ อ่าน และก็อ่าน หนังสือ
ซึ่งผมก็รู้สึก "เครียด"
และเมื่อพูดถึงเรื่องผมทีไรผมก็โดนบ่นทุกที
ผมไม่มีสิทธิ์ที่จะ "แย้ง" สิ่งที่เขาพูดเลยถึงแม้มันจะไม่ถูกเหมือน
ที่เขาพูด
แล้วเขายังไม่เคยให้กำลังใจผมเลย
ทำให้ตอนนี้ผมรู้สึก "เครียดมากกกกกก" เลยครับ
ผมจะบอกเขายังไงดีให้เขา "เข้าใจผมบ้างงงงงง"
ว่าผม "เครียด" กับสิ่งที่เขาพูดมากแค่ไหน
"อยากให้เขาเข้าใจผมบ้างก็แค่นั้นนนนนนนน"
ช่วยบอกผมหน่อย "ผมควรทำยังไงดีครับบบบบบบบบบบบ"

[น้องแมว]

พี่แมว มาเป็นกำลังใจให้น้องนะคะ
ตอนนี้พี่อยู่มหาลัยแล้ว แต่กำลังจะซิ่วล่ะ
เพราะทนแรงกดดันกับการเรียนไม่ไหว

พี่ก็เคยเจอแบบน้องมา เจอเยอะด้วย
พี่เนี่ย เรียนวิศวะ แล้วจะต้องสอบทุกๆ สัปดาห์ ต้องอ่านหนังสือในการสอบครั้งหนึ่ง แค่สิบห้าคะแนน แต่อ่านยิ่งกว่าสอบเอ็นท์อีกค่ะ
ซ้ำร้าย อ่านหนังสือเครียดแทบตาย
วันสอบพวกพี่ไม่ได้นอน แล้วไปสอบเนี่ย เรื่องปกติเลยล่ะ
ก่อนสอบ พี่มักจะโดนพี่สาวโทรมาด่า บลาๆๆๆ เรื่องนั้นเรื่องนี้
สุดท้ายก็มาลงที่เรื่องเรียนว่าพี่ไม่ตั้งใจเรียน
(ทั้งที่กุอ่านหนังสือตั้งแต่สองทุ่มยันตีสี่ ไม่ได้นอน แล้วไปสอบตอนเช้าเนี่ยนะ)
อ้อ ที่ต้องอ่านช่วงสองทุ่ม คือ กลางวันพี่ก็มีเรียนตามปกติอ่ะค่ะ ไหนจะการบ้านที่ต้องทำส่งด้วย
อาจารย์แต่ละท่านเนี่ย สั่งการบ้าน สอบย่อย อย่างกับพวกพี่เรียนกันเทอมนึง เรียนแต่วิชาของท่านวิชาเดียวเลยค่ะ


สิ่งเดียวที่พี่พอจะแนะนำได้ คือ ให้น้อง "ปลง" ค่ะ
พี่ยิ่งเป็นพวกเซ็นสิทีฟมาก หวั่นไหวกับคำพูดคนมาก
คนอื่น พี่ไม่คิดไรนะ ด่าต่อหน้ายังเฉย
แต่กับคนในครอบครัว แค่คำว่า "ทำไมไม่ตั้งใจ" คำเดียว มันทำให้พี่น้ำตาร่วงและสติแตกได้เลยนะ
เสียใจที่ทำไมเค้าไม่เห็นถึงสิ่งที่เราพยายามตั้งใจทำ
เปรียบเทียบง่ายๆ นะคะ
อ่านหนังสือสิบชั่วโมง เล่นครึ่งชั่วโมง ก็โดนด่าไปสามวัน เพราะเรื่องที่เล่นครึ่งชั่วโมง

พี่อยากให้น้องทำใจนะ พยายามฟังอาน้องเงียบๆ แกพูดอะไรปลอยให้แกพูดไป น้องก็ทำหน้าที่ของน้องต่อไป
ทำให้ดีที่สุด นะคะ พี่เป็นกำลังใจให้

เอ้อ ไม่ทราบว่าคุณอาท่านอยู่บ้านเดียวกับน้องหรือเปล่าคะ
ถ้าอยู่ ช่วงกลางวัน แกไม่ทำงานทำการเหรอคะถึงได้มานั่งควบคุมกำกับน้อง
ถ้ากลางวันท่านไม่อยู่ ไปทำงาน
พี่ก็ขอให้น้องตั้งใจอ่านหนังสือ ด้วยจิตใจที่ปลอดโปร่ง ไม่ต้องกดดันนะคะ
อ่านด้วยความรู้สึกว่า เราอยากรู้ เนี่ย ข้อสอบข้อนี้ เราทำไม่ได้ ทำไมถึงไม่ได้ล่ะ
เราอยากทำได้ เราเลยอ่าน ไม่ใช่ว่า เรียนดีๆ จะได้ไม่ลำบาก ถึงต้องอ่านหนังสือเพื่อไปสอบ

ชีวิตเรา แค่สอบไม่ติดเตรียมฯ มันไม่ ตาย หรอกค่ะ
พี่บอกได้เลย มัธยม น้องเรียนโรงเรียนดังแค่ไหน
แต่พอเข้ามหาลัย ทุกคนเริ่มนับหนึ่งใหม่หมดเท่ากันค่ะ
พี่พูดจากประสบการณ์ของพี่เอง
มันขึ้นอยู่กับตัวน้อง ว่าน้องจะอ่านหนังสือ ทำความเข้าใจบทเรียนเพื่อไปต่อยอดมหาลัยได้มากแค่ไหน
ไม่ใช่สักแต่อ่านแบบนกแก้วนกขุนทอง ท่องไปวันๆ แต่ใช้ไม่เป็น
เพื่อนพี่ ที่เรียนด้วยกัน เค้ามาจากสายอาชีพ โรงเรียนเทคนิค
แต่ตอนนี้ เพื่อนพี่เค้าเรียนได้เกรด 3.68 นะคะ ลุ้นเกียรตินิยมแล้ว(ตอนนี้ปีสอง)

ขอเป็นกำลังใจให้น้องนะคะ สู้ๆ