ครูขา หนูมีเพื่อนอยู่คนหนึ่ง ตอนที่คบกันอยู่ที่โรงเรียนเค้าเป็นคนน่ารัก มีน้ำใจดี แต่อาจจะขี้โมโหแล้วก็พูดขวานผ่าซากไปหน่อย แต่หนูก็รับได้ค่ะ
แต่ตอนนี้ ที่เรามาเรียนซัมเมอร์กันที่ต่างจังหวัด หนูมากะเพื่อนหนูคนนี้แหละค่ะ เค้าเปลี่ยนไปมากค่ะคุณครู จากที่เป็นคนคุยเก่ง อยู่กับหนูก็ทำหน้าบูดบึ้ง ไม่พูดไม่จา เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย แล้วที่สำคัญ "เห็นแก่ตัว" ด้วยค่ะ
ยกตัวอย่างเหตุการณ์นะคะ วันนึงหนูเดินออกไปทำธุระข้างนอกเลยถามเพื่อนว่าจะกินอะไรไหมเดี๋ยวขากลับซื้อเข้ามาให้ เขาก็สั่งๆมา ขากลับหนูก็ซื้อมาให้
แต่พอวันนี้หนูซักผ้าอยู่ที่หอ ไม่ได้ออกไป เข้าเดินออกไปทำธุระของเขา พอขากลับมาหนูก็ไม่รู้เรื่องอะไร ก็บ่นกับเขาไปว่า "หิวจังเนอะ" เขาก็ไม่ตอบอะไรหนู พอหนูหันมาดูอีกที เขาซื้อข้าวกล่องมากินคนเดียว ดูทีวีสบายใจ หนูก็ไม่รู้จะพูดอะไรค่ะ
แล้วก็มีครั้งนึงเขาซื้อโดนัทเข้ามาเยอะแยะเลย หนูก็หลงดีใจนึกว่าเขาจะแบ่งหนู ที่ไหนได้นั่งกินต่อหน้าต่อตาแต่ไม่เรียกหนูซักคำ หนูงงไปเลยค่ะคุณครู
แล้วเขาเป็นคนเสียงดังด้วย เวลาไปไหนด้วยกันก็ชอบพูดเสียงดัง บางทีหนูก็อายคนน่ะค่ะ
ส่วนเรื่องเรียน เวลาหนูได้คะแนนน้อยกว่าเขาๆก็มักจะดีใจจนออกนอกหน้า แต่พอหนูได้คะแนนเยอะกว่าเขาหนูก็ไม่แสดงปฏิกิริยาอะไรเหมือนที่เขาทำเลย เพราะหนูรู้ว่าคนที่ถูกทำใส่แบบนั้น ความรู้สึกมันเป็นยังไง
ครูช่วยบอกหนูทีนะคะว่าหนูควรรับมือกับเพื่อนหนูยังไงดี ยิ่งอยู่ด้วยกันหนูก็ยิ่งรู้สึกเหนื่อยใจค่ะ แม่หนูก็บอกว่าไม่ต้องไปทำอะไรใส่เขาคืน นิ่งๆไว้ เดี๋ยวเขาก็ดีเอง แต่หนูว่าไม่เห็นมันจะดีเหมือนเดิมเลยน่ะค่ะ
ขอบพระคุณคุณครูนะคะที่รับฟังปัญหาของหนู
Kru Somsri's English School
