อะไร มันร้ายกว่ากันคัฟ

[๐กุ้งอบวุ้นเส้น๐]

ช่วงนี้ รู้สึกเหงา ๆ งัยก็ไม่รู้คัฟไม่ค่อยได้คุยกะเพื่อน ๆ เลย T_T
แล้วผมกรู้สึก อ้างว้างด้วย พึ่งอกหักมาน่ะคัฟ T_T

ความเหงากับความอ้างว้าง อะไรมันร้ายกว่ากันครัฟ T_T

[สารวัตรนักเรียน]

ตายแล้ว   ตายแล้ว   ตัวแค่นี้มีแฟนแล้วหรือนี่  พี่ยามยังไม่เห็นมีใครเลยค่ะน้องขา อายุก็ปูนนี้ละ  เหงาใช่ม๊า.... เอางี้ ถ้าเหงาก็หาอะไรทำสิคะ  อ่านหนังสือ (ดูหนัง  ฟังเพลง อย่ามากนะคะ)  ช่วยแม่ทำงานบ้าน รับรองหายเหงา  พี่ยามนะคะ ถ้าเหงาละก็เป็นอันต้องลุกขึ้นมาจัดห้อง ขัดห้องน้ำ  หรือไม่ก็อ่านหนังสืออะค่ะ

[Unidentified Girl]

พี่ยามยังไม่เห็นมีใครเลยค่ะน้องขา อายุก็ปูนนี้ละ 

เอิ้กกกกกกก

พี่ยามนะคะ ถ้าเหงาละก็เป็นอันต้องลุกขึ้นมาจัดห้อง ขัดห้องน้ำ  หรือไม่ก็อ่านหนังสืออะค่ะ

อื้มม  เห็นด้วยกะพี่ยามค่ะ  จัดห้องกะขัดห้องน้ำเนี่ย ลืมเหงาไปเลย

[อุซางิจัง..CUD44]

เหงากะอ้างว้างหรอคะ.....เหมือนว่ามันจะมาคู่กัน..........

หาคนคุยด้วยบ่นใส่มันเอาให้มันเบื่อกันไปข้างเรยเหอๆ

ไม่รุสิคะ...ยังหาวิธีแก้อยู่

[กรุ๊ป BuBbLeZ^^]

หัวอกเดียวกันแหละ

[ไอติม]

ง่าๆๆ   อาการเดียวกันเลยค่า    แอบเหงา+อ้างว้าง

เห้ออ  สู้ๆนะคะ  ก็พยายามหาอะไรทำอะค่ะ  (อ่านหนังสือ+ขัดห้องน้ำงัยคะ อิอิ) ลองคุยกับเพื่อนๆดู

เหอๆ พูดมากไม่ได้เหมือนกันค่ะ  คือยังไม่หายจากอาการนี้เช่นกัน  ยังเครียดเหมือนนายเลย

งั้นเรามาสู้ๆด้วยกันนะคะ 

เดี๋ยวมาใหม่เน้อ   ไปอ่านหนังสือก่อน  เดี๋ยวกลับมาเครียดเป็นเพื่อน หุหุ

***อย่าไปคิดมากนะคะ

[อุซางิจัง..CUD44]

ก้อตั้งกาทู้คนอกหักในเว็บเรย55+

จับคู่กันเองหนุกหนานแก้เหงาเอิ้กส์

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

คุณครูว่าเป็นเพราะเพลงของพี่เวบฯรึเปล่า

เด็กๆเลยพากันเหงากันเข้าไปใหญ่เลย

มีอยู่วันหนึ่งสมัยสาวๆ

คุณครูอยู่รับใช้คุณแม่ชี รศ. ดร.สุภาพรรณ ณ.บางช้าง

ที่2000กว่าไร่ในป่ากว้างที่รถเข้าไม่ถึง น้ำไฟไม่มี มีแต่นายทุนที่บุกรุกทำลายป่า

 มีกระต๊อบกับศาลากลางป่าพร้อมบ่อน้ำที่กรมชลฯมาขุดให้

เราสองคนนอนแหงนหน้ามองฟ้ายามค่ำคืนที่ดาวระยิบ

แล้วคุณครูก็พูดขึ้นว่า

"คุณแม่ขา หนูทราบแล้วว่าทำไมพวกเราถึงทุกข์"

"ทำไมล่ะหนู"

"ก็เพราะเรามีภาษาไงคะ ทำให้เราไปถอดรหัสอาการทางจิตว่านี่คือเหงา นี่คือเศร้า นี่คือทุกข์ และฯลฯ

ยิ่งพวกฝรั่งแสนจะมีคำว่าทุกข์เป็นสามสี่สิบคำ เขาคงมีทุกข์หลายแบบ หลายระดับ

เลยทำให้มีอัตตวินิบาตกรรมกันมาก

ของเรามากสุดก็คือทุกข์ กับทุกข์ม๊ากกกมาก

เหมือนพูดภาษาอังกฤษก็มีเศร้าแค่สองระดับคือ sad กับ very sad เพราะแปลไม่ออก"

และแล้วคุณแม่ก็แสดงอาการเห็นด้วยแล้วก็พาเข้าเรื่องสังขารปรุงแต่ง

ยิ่งถ้าเปิดบอร์ดศาลาคนอกหัก  คุณครูว่าน้ำตาคงหลั่งรินท่วมบอร์ดนี้แน่เลย

แต่คุณครูคิดว่าพวกหนูอย่าคิดต่อยอดกันเลย

กินสิหนู กินเข้าไป

ขอให้อ้วนพีและมีความสุขก็พอแล้วนะเด็กๆ

วัยหนูวัยสดใส  อย่าคิดมากนะคะ

คิดน้อยๆ แล้วอ่านหนังสือมากๆก็พอแล้วค่ะ

อย่างน้อยเวลาเราถูกทอดทิ้ง

ก็ยังมีคนสองคนที่เริมผมหงอกคอยเรียกเราให้ทานข้าว

แล้วยื่นค่าขนมตอนเช้าให้พวกหนูๆนะลูก

เพราะฉะนั้น เรานั่นแหละที่ชอบคิดไปเองว่าเราเหงา

ยังไงก็มีครูคนนี้อีกคนที่อ้วนพีและมีควมสุขคอยปลอบใจยามหนูเหงากันนะคะ

[อุซางิจัง..CUD44]

อ่ะจึ๊ยยยยแรกๆมาอารมณ์จริงจัง

หลังๆวกเข้าเรื่องกิน

...

วิวมิได้หมายความว่าเปิดบอร์ดคนอกหักค่ะ

แค่...บอร์ดจับคู่กันเอง55+

(ล้อเล่นนะคะแต่ใครทำจิงบอกด้วยจะเข้าร่วมเอ๊ยไม่ใช่)

[๐กุ้งอบวุ้นเส้น๐]

ขอบคุณทุกคนครับ T_T ซึ้ง ๆ คัฟ

[๛ิ•*•ตึ๋งหนืด•*•๛]

คุณครูว่าเป็นเพราะเพลงของพี่เวบฯรึเปล่า

เด็กๆเลยพากันเหงากันเข้าไปใหญ่เลย

มีอยู่วันหนึ่งสมัยสาวๆ

คุณครูอยู่รับใช้คุณแม่ชี รศ. ดร.สุภาพรรณ ณ.บางช้าง

ที่2000กว่าไร่ในป่ากว้างที่รถเข้าไม่ถึง น้ำไฟไม่มี มีแต่นายทุนที่บุกรุกทำลายป่า

 มีกระต๊อบกับศาลากลางป่าพร้อมบ่อน้ำที่กรมชลฯมาขุดให้

เราสองคนนอนแหงนหน้ามองฟ้ายามค่ำคืนที่ดาวระยิบ

แล้วคุณครูก็พูดขึ้นว่า

"คุณแม่ขา หนูทราบแล้วว่าทำไมพวกเราถึงทุกข์"

"ทำไมล่ะหนู"

"ก็เพราะเรามีภาษาไงคะ ทำให้เราไปถอดรหัสอาการทางจิตว่านี่คือเหงา นี่คือเศร้า นี่คือทุกข์ และฯลฯ

ยิ่งพวกฝรั่งแสนจะมีคำว่าทุกข์เป็นสามสี่สิบคำ เขาคงมีทุกข์หลายแบบ หลายระดับ

เลยทำให้มีอัตตวินิบาตกรรมกันมาก

ของเรามากสุดก็คือทุกข์ กับทุกข์ม๊ากกกมาก

เหมือนพูดภาษาอังกฤษก็มีเศร้าแค่สองระดับคือ sad กับ very sad เพราะแปลไม่ออก"

และแล้วคุณแม่ก็แสดงอาการเห็นด้วยแล้วก็พาเข้าเรื่องสังขารปรุงแต่ง

ยิ่งถ้าเปิดบอร์ดศาลาคนอกหัก  คุณครูว่าน้ำตาคงหลั่งรินท่วมบอร์ดนี้แน่เลย

แต่คุณครูคิดว่าพวกหนูอย่าคิดต่อยอดกันเลย

กินสิหนู กินเข้าไป

ขอให้อ้วนพีและมีความสุขก็พอแล้วนะเด็กๆ

วัยหนูวัยสดใส  อย่าคิดมากนะคะ

คิดน้อยๆ แล้วอ่านหนังสือมากๆก็พอแล้วค่ะ

อย่างน้อยเวลาเราถูกทอดทิ้ง

ก็ยังมีคนสองคนที่เริมผมหงอกคอยเรียกเราให้ทานข้าว

แล้วยื่นค่าขนมตอนเช้าให้พวกหนูๆนะลูก

เพราะฉะนั้น เรานั่นแหละที่ชอบคิดไปเองว่าเราเหงา

ยังไงก็มีครูคนนี้อีกคนที่อ้วนพีและมีควมสุขคอยปลอบใจยามหนูเหงากันนะคะ

เป็นเรื่องจริงหรอคับ  แล้วนายทุนนั่น ได้บุกรุกป่าไปหมดเลยหรือเปล่า ถูกจับไปยังครับ ไม่ควรปล่อยมันไว้นะครับ

สงสารสัตว์ในป่านะครับ อย่างนั้นหนะ