ผมทำให้แม่ผมร้องไห้ครับ ._

คือวันนี้ผมตืื่นมาประมาณ 9 โมง ผมได้ยินเสียงแม่คุยกับน้องอยู่สักพักผมได้ยินเสียงน้องร้องไห้ ผมเลยคิดว่าออกไปตอนนี้เดี๋ยวผมต้องโดนด้วยแน่ผมเลยนอนอยู่บนเตียงต่อ สักพักแม่ผมเดินเข้ามาพูดด้วยอารมณ์เสียว่า " เอ้าเดี๋ยวเที่ยงจะไปบ้านยายแล้วถ้าจะว่ายน้ำก็รีบๆตื่นมาว่ายซะ " (บ้านผมอยู่คอนโดครับ) ผมก็ตื่นมาแล้วก็คิดในใจว่า อะไรวะโดนบ่นแต่เช้าเลย แต่ผมก็ไม่ได้พูดอะไรไปล้างหน้า แปรงฟัน วันนี้ผมต้องไปตัดผมพรุ่งนี้จะเปิดเทอมแล้วผมเลยบอกแม่ไปว่าวันนี้ไม่ว่ายน้ำ แล้วผมก็ไปอาบน้ำ ซักประมาณเที่ยงๆน้าผมกลับมาคอนโด แม่ผมก็บอกให้ผมเอารูปจากคอมลงแฟรชไดร์ฟจะเอาไปอัดรูปน้อง แล้วแม่ก็บ่นๆว่ารูปในแฟรชไดร์ฟกับในคอมบางทีก็ซ้ำๆกัน เพราะตอนนั้นจะให้ลงแล้วเอ็งก็มัวแต่เล่นเกม ลงให้แม่แปปนึงก็ไม่ได้ ผมก็เงียบ เพราะผมพูดจริง แม่ก็เลยบอกว่างั้นเอาในคอมยัดลงแฟรชไดร์ฟไปให้หมด ทีนี้ยัดลงไม่พอเพราะรูปในแฟรชไดร์ฟมันก็เยอะอยู่แล้ว ในคอมก็เยอะ ขนาดแฟรชไดร์ฟ 4 GB ยังเต็ม - -
แล้วทีนี้แม่ผมก็บ่นๆ เดิมทีแล้วผมเป็นคนอารมณ์เสียง่ายด้วยทีนี้แม่ก็เริ่มประชดประชันผมครับ ผมก็เลยบอกไปว่า " แม่พูดอย่างนี้แล้วจะให้ผมทำไง แล้วคิดว่าผมอยากจะทำให้หรอแม่พูดกับผมอย่างนี้อ่ะ " ผมก็เริ่มนึกถึงเรื่องเก่าๆที่แม่ ดูถูกผม ว่าผมอย่างนู้น อย่างนี้ ผมเลยพูดไปอีกว่า " ผมหมดศรัทธาในตัวแม่ คนที่ผมไว้ใจที่สุดทำงี้กับผม ผมก็ทนไม่ไหวแล้วนะ " ทีนี้แม่ผมเลยบอกว่าถ้าตอนนั้นเอ็งยอมรีบลงๆไว้ตั้งแต่แรกแล้วเอารูปลงแผ่นไปให้ร้านอัดก็ไม่ต้องเป็นแบบนี้หรอกมัวแต่เล่นเกมอยู่ได้ ผมเลยเถียงไปว่า แล้วทำไมต้องผมคนเดียวล่ะ ทีพี่แม่ไม่เห็นใช้ แม่เลยบอกผมว่า ก็เอ็งว่างๆและแม่ก็เห็นเอ็งเล่นเยอะด้วย พี่แกต้องเตรียมเอ็นท์นะ (อันนี้้ผมผิดจริงแล้วเพิ่งคิดได้) แ้ล้วแม่ก็บอกผมอย่างนู้น อย่างนี้ ยิ่งทำให้ผมรู้สึกผิด ผมก็ได้แต่เงียบแล้วน้ำตาไหล แล้วบอกว่า "แม่ครับ ขอโทษนะ " แต่แม่ก็เหมือนไม่สนใจแล้วบอกผมว่า " งั้นเดี๋ยวไว้อัดวันหลังก็ได้เอารูปลงคอมไปก่อน แล้วเดี๋ยวจะไปบ้านยายแล้ว " แล้วแม่ก็ร้องไห้ น้าผมกับน้องนั่งอยู่ข้างๆ น้องผมก็ร้องไห้ น้าผมเห็นผมเถียงแม่แล้วเมื่อกี้แม่ก็ร้องไห้ น้าผมเลยพูดออกมาว่า " ถึงกูจะเป็นคนต่างจังหวัด แต่กูก็ไม่เคยทำให้พ่อแม่กูต้องร้องไห้ มันเป็นบาปมหันต์ เด็กเมืองกรุงนี่มันไม่มีความเ้สียสละเอาซะเลย (พูดถึงตอนที่ผมเกี่ยงว่าทำไมไม่ใช้พี่ใช้แต่ผม) " น้าพูดมาอย่างนี้ผมก็ทำอะไรไม่ถูกละแล้วก็จะไปบ้านยายแล้วด้วย ผมเลยบอกว่าเดี๋ยวอยู่นี่แหล่ะ แล้วแม่ น้า น้องผมก็ไปบ้านยาย ผมเลยอยู่ที่คอนโด ผมเข้าไปนั่งในห้องนอน นอนร้องไห้ไม่รู้จะทำอาไรแล้ว แล้วผมก็คิดว่าทำไมกูมันเลวงี้วะ ผมไม่รู้แม่กลับมาผมจะทำยังไง แม่กับน้าคงหมดศรัทธาในตัวผมแล้ว กระทั่งน้องผมผมก็คิดว่าเค้าก็คงหมดศรัทธาในตัวผมแล้วเหมือนกัน ผมรู้สึกแย่ครับ ผมควรจะทำอย่างไรดี ?