คุณครูคะ......มีปัญหาอยากคุยกับคุณครูค่ะ

[ไอติม]

หนูรู้ค่ะว่า ปัญหาของหนูมันอาจจะไร้สาระในสายตาคนอื่น แต่ก็อยากระบายแล้วคุยกับคุณครูค่ะ
 

          ตอนนี้หนูกำลังอกหักอะค่ะ   แล้วหนูเสียจัยมาก  จนไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรเลย ไม่มีสมาธิจะเรียนหนังสือด้วย หนูอยากจะทำใจได้เร็วที่สุด เพราะอยากอ่านหนังสือเพื่อเตรียมตัวสอบเอนทรานซ์  (หนูอยู่ม.5กำลังจะขึ้นม.6ค่ะ)  แต่หนูก็ยังไม่มีกำลังใจจะอ่านหนังสือ  แล้วหนูก็เจอเขาคนนั้นทุกวันด้วยเพราะเราอยู่ห้องเดียวกัน ปีหน้าก็ต้องเจอกันอีก ตอนนี้หนูก็กำลังพยายามอยู่นะคะ แต่ทำไม่ได้เลย เห็นเขาทีไร ก็จะร้องไห้  รู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอมาก  หนูอยากกลับเป็นคนเดิม เพราะก่อนหน้านี้ ขยันแล้วก็ตั้งใจเรียนมาตลอด อยากจะไม่คิดเรื่องพวกนี้น่ะค่ะ  อยากมีกำลังใจอ่านหนังสือ มันเหมือนมืดแปดด้านไปหมด   อยากคุยกับคุณครูมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ  

     ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ  หวังว่าคุณครูจะคุยกับหนูน้า

[ไอติม**เจ้าของกระทู้]

หนูลืมบอกไปค่ะว่า หนูเครียดและรู้สึกเศร้ามาเป็นเดือนๆแล้ว แต่ตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม  หนูจะทำยังงัยดีคะคุณครู T_T

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ไม่ต้องทำยังไงหรอกลูก

เวลาจะทำให้เราดีขึ้นเอง

อย่าเร่งเวลา แต่อย่าเติมเชื้อไฟลงไปอีก

ข้อควรปฏิบัติมีดังนี้

1. งดฟังเพลงเศร้า

2. ทุกครั้งที่จะคิดถึงเขาคนนั้น หยิบศัพท์ขึ้นมาอ่าน ครั้งละ 2-3 คำ

3. หนูยังมีค่าเสมอ ไม่ว่าเขาจะอยู่หรือไปจากเรา

    ถ้าหนูไม่มีค่า แม่คงไม่ถนอมหนู ฟูมฟักหนูมาตั้งแต่เป็นเซลล์เล็กในท้องแม่นะลูก

4. หน้าที่อีกมากมายรอเรากระทำให้บรรลุจุดมุ่งหมาย ถ้าเราสะดุดล้ม

   ผู้ที่ให้เลือดเนื้อเรามาคงเสียใจ

   แม่ไม่ได้ผิดอะไรนะลูก อย่าอ่อนแอจนทำให้ฝันของแม่และหนูเดินเซซวนออกจากเส้นทางแห่งความสำเร็จ

5. อาการที่หนูกำลังเผชิญอยู่นี้ ไม่ได้หนักหนานะลูก

   ก็แค่หนูยังไม่คุ้นเคยกับ"นายอกหัก" แค่นั้นเอง

  (ยังมีต่อ โปรดติดตาม)

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

"นายอกหัก" เป็นอันธพาลเกเร

เขาจะมาถ่วงความสุขแล้วหลอกว่าหนูไร้ค่า

หนูแค่ยิ้มแล้วเดินหนีเขาออกมานะ

"นายอกหัก"จะกลัว "นางสาวรักดี"

แค่หนูหันมาคบ"รักดี" "นายอกหัก"ก็จะเข้ามายุยงหนูไม่ได้

นางสาวรักดี จะพาหนูไปรู้จักผู้ชายสุภาพบุรุษอีกคนที่จะสอนให้หนูเพิมคุณค่าให้ตัวเองจนหนูจะมีค่าสำหรับทุกคนในอนาคต

คุณครูคบมาแล้ว เขาน่ารักมากคือ

"นายพากเพียร" เขาสุภาพอ่อนโยนกับทุกคน

ครูแนะนำผู้ชายคนใหม่ให้หนูแล้วนะลูก

เขาไว้ใจได้ รักเขาให้สุดหัวใจไปเลยนะลูก

วันข้างหน้า เขาจะดูแลหนูตลอดจนคนที่หนูรักและมีพระคุณต่อหนูด้วยนะลูก

ครูตัดสินใจใช้ชีวิตวัยรุ่นอยู่กับ"นายพากเพียร"เสมอมา

ไม่อันตรายเลยพราะเขาน่ารัก แล้วจะคอยอยู่ดูแลหนู ไม่ทอดทิ้งหนู

แถมยังคอยป้องกันไม่ให้เราเถลไถลออกนอกลู่นอกทางด้วย



มีกำลังใจและ มองเห็นจุดหมายขึ้นไหมลูก



จนวันหนึ่งเมื่อคุณครูมาพบคู่ชีวิตที่แท้จริง ด้วยวัยที่อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง

"นายพากเพียร"เพื่อนที่ดีที่สุดก็มาเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวเจ้าสาว

วันนี้เขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดในชีวิตของเราสองคน

ขอบคุณ"นางสาวรักดี" และ "นายพากเพียร"ที่ทำให้ชีวิตของคุณครูสมบูรณ์อิ่มเอม

หนูทำความรู้จักเขานะจ๊ะ

[Vulture]

เชื่อครูสมศรีเถอะครับคุณไอติม ฌศษนกแร้งอย่างผมยังได้ดีเพราะครูเลยครับ
อย่าร้องไห้นะครับ ผมคนหนึ่งที่จะเป็นกำลังใจให้ครับ

[ไอติม**เจ้าของกระทู้]

ขอบคุณคุณครูและเพื่อนๆ สำหรับกำลังใจนี้นะคะ  หนูก็ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหนจะเป็นเหมือนเดิม แต่หนูก็จะพยายามค่ะ  

***ทั้งๆที่เลิกกันแล้ว (เขาเป็นฝ่ายบอกเลิก) แต่เขาก็มักจะคอยว่าหนูลับหลังต่างๆนานา (มีคนมาบอกค่ะ) ทำให้รู้สึกไม่ดีเลย หนูไม่ดีใช่มั้ยคะ คุณครู T_T

[เบิด]

อดทนไว้อย่าขี้แง

[อุซางิจัง..CUD44]

อย่าไปแคร์เค้าปล่อยเค้าไปอย่าสนใจเค้า

เค้าว่าเราถ้าเราไม่สนเราก็ไม่แพ้

อย่ายอมแสดงให้เค้าเห็นว่าเราอ่อนแอ

ถ้าเราแสดงออกมาเมื่อนั้นแหละเราคือคนแพ้

.....

ตอนเรื่องของเรา...เราสัญญากับตัวเองว่าเราจะไม่มีน้ำตาให้เค้าเห็นแม้แต่หยดเดียว

ไม่ใช่ว่าไม่ร้อง

แต่ร้องยังไงก็ได้ที่ไม่ใช่ไปฟูมฟายต่อหน้าคนอื่น

ถ้าทำแบบนั้นมันก็เท่ากับเราเรียกร้องความสนใจ

ให้ใครๆมาสงสาร

เรียกร้องให้คนอื่นมาคิดว่าฝ่ายที่ถูกคือเรา

นั่นแหละ

เรื่องพวกนี้ไม่มีถูกไม่มีผิด

สู้ๆนะคะ


........จากคนที่เคยผ่านมันมาได้......

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

หนูควรดีใจนะลูกที่ได้ก้าวอกกมาจากผู้ที่มีกายเป็นชายแต่ไร้ความเป็นสุภาพบุรุษ

ไม่เป็นไรลูก ถือเป็นบทเรียนไว้ใช้เตือนตน

อย่าเสียน้ำตาให้คนที่ไม่ได้รักเรา

แล้วไม่ต้องกลัวในสิ่งที่เขาพูด

ทองแท้ไม่กลัวไฟไหม้

หรือไม่ถ้าเผอิญเราพลาดพลั้งไปทำสิ่งที่ผิดพลาดก็ไม่เป็นไร อยู่กับปัจจุบันนะคะ

เรามีชีวิตเพื่อเดินไปข้างหน้า แค่ย่ำอยู่กับที่ก็นับว่าช้าแล้ว อย่าเดินถอยหลังก็แล้วกัน

ไม่นานก็ลืม ดูอย่างน้อง CUD44 สิคะเข้มแข็งทั้งๆที่ตัวนิดเดียวเอง

เก่งจริงๆเลยนะตัวแค่นี้

มีเพื่อนๆเป็นกำลังใจมากมายเลยนะ

ไม่นานพายุก็จะพัดผ่านไป เมฆหมอกจะสลายตัว

เหลือท้องฟ้าที่สว่างใส

เชื่อคุณครูนะคนดี

[ไอติม **เจ้าของกระทู้]

ขอบคุณคุณครูที่ให้กำลังใจและคำแนะนำที่ดีๆกับหนูนะคะ  รวมทั้งเพื่อนๆทุกคนด้วย

ทำให้หนูรู้สึกดีขึ้นมาก หนูสัญญาค่ะว่าต่อไปนี้จะตั้งใจเรียนให้มากที่สุด เพื่อไล่ตามความฝันของหนูให้เป็นความจริง

ถึงหนูจะยังรู้สึกเศร้าเวลาที่ต้องเจอหน้าเขาคนนั้น  แต่ก็จะพยายามตัดให้ขาดให้ได้  หนูจะไม่ร้องไห้อีกแล้ว จะไม่ให้เขามาทำลายความฝันของเรา

เมื่อไหร่ที่หนูรู้สึกหมดกำลังใจ หนูจะกลับมาอ่านทุกข้อความที่คุณครูและเพื่อนๆเขียนเอาไว้ให้นะคะ

รักคุณครูสมศรีสุดสวยยยย    อิอิ    ขอบคุณที่ทำให้หนูได้ระบายความรู้สึกกับคุณครู เพราะหนูก็ไม่รู้จะบอกใคร  T_T

หนูจะต้องลุกขึ้นมาให้ได้ด้วยขาของตัวเองอีกครั้ง   คุณครูเป็นกำลังใจให้หนูด้วยนะคะ

***  จะสู้ๆๆๆ  เพื่อแพทย์  ค่ะ

   ป.ล.  อยากถามคุณครูอีกนิดนึงค่ะว่า  ถ้าเจอเขาจะวางตัวยังงัยดีคะ เพราะตอนนี้เจอที่ รร. ก็หลบตลอด  เวลาไป รร. ตอนเช้า หนูก็ไม่ค่อยอยากไป เพราะตื่นมาก็คิดว่า เห้ออ ต้องไปเห็นหน้าเขาคนนั้น กับใครก็ไม่รู้ที่ไม่ใช่เรา ทุกวัน .... (รู้สึกว่าเขาไปชอบคนใหม่แล้ว)  **บางทีตื่นมาตอนเช้าก็คิดแบบนี้อะค่ะ   +  หนูเป็นคนที่คิดมากอยู่แล้ว  ตอนนี้เลยฟุ้งซ่านมากๆเลยอะค่ะ  อยู่คนเดียวก็จะเครียด  (แต่เดี๋ยวนี้หนูก็ท่องศัพท์ตามที่ครูบอกนะคะ)  หนูอยากสบายใจ เพราะหนูนอนไม่หลับ ต้องกินยาทำให้หลับเป็นเดือนแล้วอะค่ะ   อยากได้คำแนะนำจากคุณครูว่าทำยังไงให้หลับง่ายๆมั้ยคะ
 
   ป.ล.2  ขอบคุณที่ทำให้หนูมีกำลังใจและรู้ว่าเรายังมีค่าสำหรับใครหลายๆคน  อย่างน้อย ก็ยังมีคุณครูคนนึงที่รักเราใช่มั้ยคะ
 (รึป่าวหว่า   อิอิ)  อยากกอดคุณครูจังเลย

   ป.ล.3  ขอบคุณที่คุณครูสละเวลาอันมีค่ามาฟังเรื่องไร้สาระของเด็กคนนึง  และทำให้เด็กคนนี้มีกำลังใจที่จะสู้ต่อ    และก็ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่เข้ามาให้กำลังใจนะคะ ^^   ร้ากกกกกกคุณครูและเพื่อนๆทุกคนน้า  ขอบคุณมากๆเลยค่ะ

[อุซางิจัง..CUD44]

เชิดใส่มันเรย

แบบชั้นมีดีชั้นไม่แคร์แกหรอกไปสิอยากเดินกะใครก็เชิญ

อันนั้นเค้าเดินกับใครไม่รู้ใช่มะคะ

กรณีเราอย่างที่หลายๆคนคงรู้

เค้าเดินกับน้องสาวคนที่เราเคยเชื่อใจมากที่สุด

สนิดที่สุด

และระแวงน้อยที่สุด

และหลังจากเค้าคบกันแล้วยังต้องเจอกันทุกวัน

นั่งข้างกันทุกวัน

ทำงานด้วยกัน

....

นั่นแหละค่ะ

เวลาจะช่วยเอง

[lB a d t z_m a r u]

อย่างทีทุกๆคนบอกนะคะ  เวลาจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้นเอง  พยายามอย่าเครียดมากนะคะ  สู้ๆๆๆน้า   เดี๋ยวคุณครูก็มาตอบแร้วค่ะ  อิอิ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ถ้าตอนนี้ยังอยากหลบหน้าก็หลบไปก่อนก็ได้ค่ะ

ไม่ต้องไปคิดทั้งดีหรือไม่ดี

ก็แค่ซากป่าช้าด้วยกันทั้งนั้นน่ะลูก

วันนี้เขาเป็นเช่นนี้ก็เพราะว่ามันเป็นเช่นนั้นเอง ไม่ต้องไปหาเหตุผลนะคะ

ชีวิตก็เหมือนการเล่นกีฬาแพ้คัดออก

ไม่ต้องด่าคู่แข่ง ไม่ต้องแช่งกรรมการ

สนามหน้ารอวัดความสามารถเราอยู่

แต่ถ้ากีฬาบางประเภทหนูไม่ถนัดก็หากีฬาในร่มก็ได้

ก็การเรียนไงลูก

กรรมการคือบิดามารดา

คนดูคือสวรรค์

ทำดีหนีไม่พ้นสวรรค์ให้คะแนนนะลูก

พอสักพักหนูก็จะทราบว่าหนูต้องทำอะไรต่อไป

ที่สำคัญทุกสิ่งที่ทำต้องไม่มาจากเจตนาร้ายนะลูก

ถือว่าเป็นการฝึกจิตให้แกร่งดังภูผา

ปล่อยผู้อื่นหลอมหน้าให้ด้านอย่างซีเมนท์ไปก่อน

มรรคาที่ดีงามเดินไปเถิดลูก

เดี๋ยวจะมีป้ายบอกทางเป็นระยะเอง

ส่วนทางแห่งทุกข์ อย่าเผลอไผลเข้าไปนะลูก

มันเหมือนวังวนที่หาทางออกยากมาก

ตามคุณครูมาเลย

จะเป็นอ้อมอกที่อบอุ่นให้หนูเสมอ

หนูมีค่าสำหรับคุณครูนะลูก

ถ้าไม่มีหนู คุณครูคงไม่ได้มานั่งทำประโยชน์ให้หนูอันส่งผลไปถึงครอบครัวที่มีความสุขของหนูด้วย

ช่วยกันนะคะคนเก่ง

เดี๋ยวก็หายค่ะ

เข้มแข็งนะคะ

[ไอติม **เจ้าของกระทู้]

นึกว่าคุณครูจะไม่ตอบซะแร้ววว  อิอิ  เพราะวันนี้ไปสอนที่แบรนด์ซัมเมอร์แคมป์ใช่มั้ยคะ อิอิ  วันนี้เห็นในทีวีด้วย  ผอมลงรึป่าวคะ (หรือหนูคิดไปเอง 55)  แต่ที่นี่แน่ๆ ยังสวยเหมือนเดิมค่ะ   หุหุ

แค่หนูได้อ่านข้อความที่คุณครูมาตอบ ก็รู้สึกดีขึ้นมากเลยล่ะค่ะ  ขอบคุณมากๆนะคะ

ถ้าไม่เป็นการรบกวน อยากคุยกับคุณครูผ่านบอร์ดนี้ทุกวันเลย  ได้มั้ยอ่าคะ ??

ช่วงนี้เป็นช่วงที่หนูสอบปลายภาคอยู่พอดีเลยค่ะ  เหลือสอบอีก2วัน ถึงจะเครียดอยู่บ้าง แต่หนูจะพยายามอ่านหนังสือให้มากที่สุดนะคะ

บางทีหนูก็ยังฟุ้งซ่านอยู่เลยค่ะ  เหนื่อยจังเลยย  นอนไม่หลับด้วย   อาการของหนูมันนานไปหรือเปล่าคะ  อยากกลับเปนคนเดิมจัง

แต่หนูก็เชื่อว่าต้องหาย  หนูจะเข้มแข็งนะคะ   จะรอวันที่กลับมาสดใสเหมือนเดิม


รักครูมากๆเลยค่ะ  ขอบคุณที่ทำให้หนูรู้ว่า อย่างน้อยหนูก็มีครูนะคะ   อยากกอดครูจัง

**ปิดเทอมครูจะมาที่บางกะปิบ้างรึป่าวคะ  อยากคุยกะตัวจริง อิอิ

   

[Unidentified Girl]

มีนิทานแปลเรื่องนึงมาฝากค่ะ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ความรู้สึกทั้งมวล ได้อาศัยอยู่รวมกันบนเกาะแห่งหนึ่ง ประกอบด้วย ความสุข ความเศร้า ความรู้ และอื่นๆอีกมากมาย รวมทั้งความรักด้วย


วันหนึ่ง มีประกาศว่า เกาะแห่งนี้กำลังจะจมลง  ความรู้สึกทั้งหมดจึงพากันลงเรือจากไป เว้นแต่ 'ความรัก'

มีเพียง 'ความรัก' เท่านั้นที่อยู่ต่อ   'ความรัก' ต้องการจะยืนหยัดอยู่ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้


เมื่อเกาะใกล้จะจมเต็มที 'ความรัก' จึงตัดสินใจร้องขอความช่วยเหลือ


'ความรวย' ที่กำลังแล่นเรือลำใหญ่ โอ่อ่าหรูหรา ผ่าน'ความรัก' ไปอย่างไม่แยแส  'ความรัก' จึงพูดขึ้นว่า

"ความรวย เธอจะพาฉันไปด้วยได้ไหม"

'ความรวย' ตอบกลับมาว่า "ไม่ได้หรอก เรือของฉันมีทั้งทองคำ และเงินมากมายแล้ว มันไม่มีที่พอสำหรับเธอหรอก"


'ความรัก' จึงตัดสินใจถาม 'ความหยิ่งยะโส' ที่กำลังแล่นเรือเดินสมุทรที่สวยงามลำใหญ่ผ่านมาพอดี

"ความหยิ่งยะโส กรุณาช่วยฉันด้วย"

"ฉันช่วยเธอไม่ได้หรอก 'ความรัก' เธอตัวเปียกไปหมด และเธอจะทำเรือฉันเสียหาย"  'ความหยิ่งยะโส' ตอบกลับมา


'ความเสียใจ' ที่กำลังแล่นเรืออยู่ใกล้แค่เอื้อมนั้น ความรักจึงถามไปอีกว่า

"ความเสียใจ ให้ฉันไปกับเธอด้วยนะ"

"โอ้ ความรัก ฉันเสียใจนะ ที่ฉันต้องการ ก็เพียงตัวฉันเท่านั้น"


'ความสุข' แล่นเรือผ่านมาที่'ความรัก'เช่นกัน แต่เธอมีความสุขมากเหลือเกินจนไม่ได้ยินเสียง 'ความรัก' ร้องเรียก


ทันใดนั้นเอง เสียงหนึ่งดังขึ้น

"ทางนี้ ความรัก ฉันจะรับเธอขึ้นมาเอง"

มันเป็นเสียงของ 'ผู้อาวุโส' ท่านหนึ่ง
ช่างโชคดี และน่ายินดีอะไรเช่นนี้  'ความรัก' ลืมถาม 'ผู้อาวุโส' กระทั่งพวกเขากำลังจะไปที่ไหน


เมื่อเรือถึงแผ่นดิน 'ผู้อาวุโส' ก็จากไปตามทางของท่าน  'ความรัก' รู้สึกเป็นหนี้บุญคุณของท่านเหลือเกิน


'ความรัก' จึงถาม 'ความรู้' ที่เป็น 'ผู้อาวุโส' อีกคนหนึ่งว่า

"ใครช่วยฉันไว้คะ"

"เวลาจ๊ะ" ความรู้ตอบ

"เวลา?" ความรักถามอย่างสงสัย

"แล้วทำไมเวลาถึงช่วยฉันล่ะคะ"


ความรู้ยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วตอบว่า

"ก็เพราะมีแค่ 'เวลา' เท่านั้น ที่จะสามารถเข้าใจว่า'ความรัก' มีค่าแค่ไหน"


.....E N D.....







สรุปแล้วสิ่งสุดท้ายที่เป็นที่พึ่งก้อคือ  เวลา  และ ความรู้