คุณแม่ไม่รักหนู คุณพ่อไม่รักหนู หนูจะทำยังไงดีคะคุณครู

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ครูค่ะหนูมีเรื่องจะปรึกษาคะ ที่บ้านหนูมีพี่ชาย3คนและมีหนูเป็นผู้หญิงคนเล็กสุด(หนู15แล้ว) หนูจะสนิทกับป๊ามาก เพราะว่าหนูจะทะเลาะกับแม่บ่อยอ่ะค่ะ ไม่รุ้ทำไม หนูกับแม่เข้ากันไม่ค่อยได้ มีอะไรนิดหน่อยก้อทะเลาะกันยาว หนูไม่พูดกับแม่ แม่ก็จะไม่พูดกับหนู เคยมีหลายคนก็ถามแม่ว่าทำไมถึงรักพี่ชายมากกว่าหนู แต่แม่ก็บอกว่าแม่รักเท่ากัน แต่ความรู้สึกของหนูทำไมเหมือนพี่ชายหนูทำอะไรก็ถูกตลอด แต่กับหนูมันผิดไปซะหมด ความรักความหวังของหนูจึงหันไปทุ่มเทให้กับป๊าหมด แล้วช่วงหลังๆป๊าของหนูเค้าต้องไปทำงานไกลๆ (ธุรกิจของครอบครัวอ่ะค่ะ) เค้าต้องมีไปปลูกบ้านที่นั่นด้วย ส่วนตัวหนูก็ต้องเรียนนานๆทีถึงจะได้ไปหา แล้วมีอยู่ครั้งหนึ่งเป็นวันพ่อ หนูไปหาป๊าแบบไม่ได้บอกล่วงหน้าค่ะ กะจะเซอร์ไพร์ พอไปถึงหนูก็คุยกับป๊าปกติ ที่บ้านนั่นมีผู้หญิงอยู่ด้วยค่ะและก็มีเด็กผู้ชายอยู่คนหนึ่งอายุประมาณขวบกว่าๆอ่ะค่ะ แม่หนูถามป๊าว่าเป็นใครทำไมเอามาอยู่บ้าน ป๊าหนูบอกว่าเป็นเค้าเป็นเสมียน(คนทำบัญชี) และเด็กก็ลูกของเค้า ส่วนพ่อเด็กป็นลูกน้องของป๊าเอง วันไหนเค้าทำงานดึกป๊าเลยให้มานอน แต่ถ้าวันไหนไม่ดึกเค้าก็กลับไปนอนที่บ้านเค้า หนูก็ไม่คิดอ่ะไรมาก ตอนเย็นๆหนูก็กลับบ้าน พอขึ้นรถ แม่หนูก็พูดขึ้นมาว่าเด็กคนนั่นอ่ะ หน้าเหมือนเฮียเบสมาก(พี่ชายคนที่2) หนูก็บอกกับแม่ไปว่า “ไม่ใช่หรอกป๊าเค้าไม่มีวันทำยังงั้นหรอก แม่นะคิดมากไปเอง” แต่ใครจะรู้ว่าคำๆนั้นมันกลับมาย้อนตัวหนูเอง เมื่อ2อาทิตย์ที่แล้ว ป๊ากลับมาบ้าน หนูดีใจมาก วันนั้นหนูได้ไปเที่ยว หนูมีความสุขมาก แต่พอตอนดึกป๊าก็บอกว่ามีเรื่องจะคุยกับแม่ ให้หนูออกไปก่อน หนูก็คิดว่าป๊าจะปรึกษาเรื่องงาน หนูเลยเดินไปที่ห้องของหนู แต่หนูคิดไงไม่รู้ค่ะหนูเดินกลับไปที่ห้องของป๊าใหม่ สิ่งที่หนูได้ยิน มันทำให้หนูเสียใจมาก หนูได้ยินแม่บอกว่า “ไม่ต้องไปปิด เด็กมันโตแล้ว เด็กมันคิดเองได้” ตอนนั้นหนูยังไม่รู้เรื่อง หนูเลยยืนฟังต่อ หนูถึงรู้ว่าหนูโดนป๊าหลอกมาเกือบ3ปี ป๊าไปมีผู้หญิงคนใหม่ทั้งๆที่ยังไม่เลิกกับแม่ ป๊ามีลูกที่ตอนนี้เกือบ2ขวบแต่เพิ่งมาบอก หนูโกรธป๊ามาก โกรธที่ป๊าที่หนูรักโกหก โกรธที่ป๊าหลอกหนูเหมือนหนูเป็นควายหนึ่ง โกรธที่ป๊าทำเหมือนไม่เคยคิดถึงหนู โกรธทุกๆอย่าง  หนูร้องไห้ทั้งคืน เพราะรับไม่ได้กับความผิดหวัง  หนูหนีเข้าไปนอนร้องไห้ในห้อง ป๊าของหนูยังเข้ามาถามหนูว่า “ร้องไห้ทำไม มันไม่ใช่เรื่องของหนู มันเป็นเรื่งที่ป๊าต้องพูดกับแม่ และป๊าก็ยังรักหนูมากที่สุดอยู่ดี”  หนูอยากตอบมากๆๆเลย ว่า มันจะไม่ใช่เรื่องของหนูเลย ถ้าผู้ชายคนที่ถามอยู่ไม่ขึ้นชื่อว่าพ่อ หนูจะไม่ร้องไห้เลยถ้าเค้าไม่ใช่พ่อหนู ครูคะหนูจะทำยังไงดี หนูมีสิทธิ์ที่จะโกรธมั้ยคะ พี่ๆหนูเค้าเป็นผู้ชายเค้าไม่คิดมาก และพี่ๆหนูเค้าก็ไม่ค่อยผูกพันธ์กับป๊ามากเท่าหนู ความรู้สึกของหนูมันเหมือนความฝัน ตอนเช้าที่หนูตื่นมาหนูอาบน้ำ หนูยังคิดเลยว่า เออมันเป็นแค่ฝันร้าย มันไม่ใช่เรื่องจริง ป๊าไม่มีวันทำยังงั้น มันเหมือนหนูหลอกตัวเองอยู่ หนูร้องไห้ตลอด พอหนูนึกถึงน้ำตามันก็จะไหล หนูหยุดไม่ได้ หนูร้องจนหนูปวดตามากๆเลย หนูพยามยามบอกให้ตัวเองเข้มแข็ง หนูบอกกับตัวเองว่าหนูจะต้องไม่ร้องแต่มันยากมากเลย ป๊าของหนูเค้าต้องกลับไปดูแลเด็กคนนั้น(นับตั้งแต่ที่หนูรู้เรื่องหนูไม่ได้คุยกับป๊าเลยนะค่ะ) ก่อนไปป๊าบอกกับหนูว่า ยังไงป๊าก็ยังรักหนูมากกว่าใครทั้งหมด(พอไปแล้ว ป๊าเค้าก็โทรมาหาหนุนะคะ แต่หนูไม่ได้รับ หลังๆนี้เค้าไม่โทรมาหาหนูแล้วหละค่ะ) หนูคิดว่าหนูโกรธป๊ามาก หนูคิดว่าในเมื่อป๊าเค้าทำกับหนูแบบนี้ หนูจะทำร้ายตัวเอง ให้มันเป็นข้อติดใจป๊าตลอดไปว่า ป๊าเค้าทำกับหนูแบบนี้ หนูอยากให้ป๊ารู้สึกว่าความเจ็บของหนูเป็นยังไง ความเสียใจ ความผิดหวังของหนูที่เค้าทำกับหนู มันเปลี่ยนเป็นแรงให้หนูคิดแค้นอยากให้เค้าเจ็บแบบหนู แต่หนูก็ทำไม่ได้ หนูกลัวว่าแม่จะเสียใจที่หนูคิดทำร้ายตัวเอง ทุกวันนี้หนูคิกว่าหนูทำใจได้แล้ว แต่หนูก็รู้ว่าความจริงว่าหนูยังไม่มีวันทำใจได้ เมื่อไหร่ที่หนูนึกถึง เมื่อไหร่ที่หนูคิด หนูจะต้องร้องไห้ทุกครั้ง หนูรู้ว่าเด็กที่เกิดมาเค้าไม่ผิดเพราะเค้าไม่รู้  หนูไม่รู้จะทำยังไงดี ใจหนึ่งหนูอยากหนีไปไกลๆไม่ต้องมาเจอกันเลยยิ่งดี แต่อีกใจ หนูอยากไปหา ไปแกล้งให้ป๊าอยู่ไม่เป็นสุข(หนูดูเลวเนอะ) หนูจะทำยังไงดีคะครู ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

น้อง TEAR ที่รัก

คุณครูอยากให้หนูสงบจิตสงบใจก่อนนะลูก

ตั้งสติดีๆ

ความรักเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน

เมื่อเกิดขึ้นกับใครที่อ่อนไหว และตามไม่ทันอารมณ์ ย่อมเกิด "รักซ้อน" ขึ้นได้เสมอ

ความรักคือสิ่งที่ไม่มีวันอิ่มสำหรับคนขาด "สติ"

เราเคยอกหัก แล้วเราอยากตายเพราะเราบอกว่า เราขาดเขาไม่ได้

แต่เมื่อเวลาผ่านไป  ไม่นานนัก เราก็มีคนใหม่เข้ามาดามหัวใจ
ของเรา

นี่แหละคือ "อารมณ์"


หลวงปู่ชาเคยเมตตากล่าวแก่สัตว์โลกว่า "คนที่มีรัก เหมือนสุนัขทีแทะกระดูก

แม้แทะจนลิ้นเเสบเคือง แค่แทะ ไม่ได้ทำให้ท้องอิ่ม แต่สุนัขก็มีความสุขเมามัวอยู่กับการแทะกระดูก เพลิดเพลินจนลืมทุกสิ่งทุกอย่าง"

ยามนี้ เรื่องราวของคุณพ่อได้ผ่านล่วงเลยมาจนถึงขั้นนี้แล้ว

หน้าที่ของคุณพ่อคือสิ่งที่สำคัญที่สุด

ถ้าคุณพ่อยังคงทำหน้าที่เป็นผู้นำและรับผิดชอบต่อครอบครัวแรกอยู่

หนูก็ควรทุ่มเทกับการเรียนให้มากเข้าไว้

เพื่อจะได้พึ่งตนเอง และเป็นที่พึ่งให้ผู้อื่นได้ในอนาคต



อย่าน้อยใจเรื่องคุณแม่รักหรือไม่รักเรานะลูก

แค่ได้เกิดมาก็ถือว่าพระคุณท่านล้นเหลือแล้ว

มีเด็กอีกมากมายที่แม้แต่หน้าพ่อหน้าแม่ยังไม่เคยได้เห็น ได้สัมผัสเลย

ใครรัก หรือ ใครไม่รัก คงไม่ต้องไปตัดสิน

เพราะคำตอบของชีวิตไม่เคยมีใครกำหนด choice  ให้หนูได้เลือก

โจทย์ของชีวิตเป็นคำถามปลายเปิดที่รอคำตอบที่ดีที่สุด

คำตอบนั้นคือ คำตอบที่ทำให้ตัวหนูมีกำลังใจนะลูก

หากหนูตอบโจทย์ชีวิตเช่นที่หนูทำอยู่

ความสุขก็จะหายไป เหลือเพียงความคับแค้นข้องใจ

คนใดที่พกความรู้สึกด้านลบติดตัวเสมอ ย่อมก่อเหตุแห่งความหม่นหมองเป็นผลตามมาแน่นอน



ฟังคุณครูนะลูก

หายใจลึกๆ

ขอบคุณชีวิตที่ได้เกิดมา

รักตัวเองให้เป็น

อย่าทำให้ตัวเองทุกข์

เพื่อจะได้มีพลังสร้างสรรค์กอปรกิจเพื่อตนในเบื้องต้น และขยายผลไปสู่ผู้คนข้างเคียงในบั้นปลาย

รักตัวเองเป็น รักผู้อื่นได้

พลังแห่งความดีจะทำให้หนูอบอุ่น

อิ่มเอมแม้ยามต้องอยู่คนเดียว

เพราะเราจะไม่มีเวลาไปคิด เพราะจิตที่ปักหมุดลงไปที่เป้าหมายแห่งการรักและเจือจานแก่ผู้อื่น ย่อมดึงเราออกจากการคิดวนคิดเวียน

อย่าวนเวียนคิดแต่เรื่องเดิมๆ

ฝืนลุกขึ้นมาอ่านหนังสือ พูดคุยกับผู้คน รับฟังแง่คิดที่ก่อให้เกิดพลังนะลูก



คุณพ่อพูดในสิ่งที่ท่านคิดและยืนยันความตั้งใจให้หนูแล้วนะคะ

ท่านยังรักหนูมากที่สุดอยู่เหมือนเดิม

บางทีหนูรักเพื่อนของหนูม๊ากมาก หลายคนด้วย

แต่ก็ใช่ว่าหนูจะรักพ่อและแม่น้อยลง

ถูกไหมลูก



เชื่อคุณครูนะคะคนดี

อดทน ฝืนความรู้สึกในช่วงนี้สักนิด

และเห็นประโยชน์ของสิ่งที่คุณครูแนะนำ

ลงมือกระทำให้ลุล่วง

แล้วหนูจะเติบใหญ่ เป็นผู้ใหญ่ใจงาม ที่พร้อมให้พลังแก่คนรอบข้างต่อไป



แม่ครูคนนี้คอยให้กำลังใจหนูนะลูก

สูๆนะลูก

[บอส]

น้องสาวครับ พี่รู้ว่าน้องเสียใจ แต่ยังมีอีกหลายคนที่เค้าเสียใจยิ่งกว่านี้

ลองนึกสภาพนะครับ พ่อ-แม่ลำเอียงน้อง ทุกๆเรื่องไม่ว่าจะเงินอาทิตย์การดุด่าและความเข้าใจ น้องได้ทุกๆอย่างแต่พี่ไม่

แต่น้องเรียนเก่งพี่โหลยโท่ยเรียนไม่เก่ง ส่วนนึงที่มำให้พ่อแม่ไม่รักพี่เพราะพ่อแม่ชอบคุยเรื่องลูกไม่ว่าจะที่เรียนหรือเกรด

แต่คนพี่รักญาติพี่น้องมากกว่าคนน้อง มีความเป็นสุภาพบุรุษ เอาเป็นว่าชอบทำดีถึงจะไม่มีใครเห็นแต่ก็น้อยใจเล็กน้อย

และที่สำคัญพ่อมีเมียน้อยพร้อมสร้างหนี้ สร้าสินนับ3ล้านแต่ก็ยังอยากได้ในวัตถุ อาทิ รถ

และเมียน้อยมีลูกไม่ทราบว่าลูกของพ่อหรือลูกติดรึป่าว โกหกหรือไม่ อันนี้ไม่ทราบ

มันเป็เรื่องของพี่เอง

เรื่องของพี่เมื่อก่อนพ่อเปนคนที่เข้าใจเรามากพ่อรู้พี่ไม่ชอบให้ใครบ่นเพราะความเป็นลูกผู้ชาย และแม่เป็นผู้หญิงเลยชอบบ่น

พ่อแม่มักสลับกันดีกับผม ผมก็สับสนนิดหน่อย

แต่ตอนนี้ ผมไม่เหลือใคร เพราะอาม่าที่รักหลานชายคนโตที่สุดได้เสียชีวิตไปแล้ว

พี่ก็ให้กำลังใจตัวเองมาตลอด


คนเรามันก็เป็นธรรมดาที่มักหลงในวัตถุ อิดฉาคนอื่น พี่ก็มีส่วน แต่ก็ไม่ถึงขั้นมาก หรือ ออกอาการแสดงออก

พี่มีปัญหากับทางครอบครัวมากๆ มากเสียจนน้องต้องคิดว่าพี่น่าสงสาร

ตั้งแต่เกิดมาพี่อยู่ในสังคมที่ พวกเพื่อนชอบโอ้อวด เราก็ปรงไม่สนใจซะ ก็จบ

แต่ทว่า ถ้ามันเป็นคนในครอบครัวเราหละ  พ่อสัญญา แม่สัญญา คำพวกนี้ พี่ไม่คิดจะเชื่ออีกเลย  เพราะพ่อแม่พี่ชอบให้ความหวังแล้วลบมันออกไปอย่างไร้ความหมาย เหมือนเราไม่รู้สึกอะไร พี่เป็นคนอารมณ์ดีเลยดีเหมือนไม่คิดอะไร แต่ชอบระบายกับ หนังสือหรือในใจตัวเอง

ถ้าให้พิมพ์แบบนี้คงไม่สงสารอะไรหรอกมันต้องเล่าเรื่อง

แต่ไม่ขอเล่าเพราะถ้าเล่าไปแล้ว ผมไม่อยากเห็นใครว่าพ่อแม่ผมทำเหมือนผมไม่ใช่ลูก เพราะตอนนี้ผมรู้สึกแบบนั้น


ถ้าวันนึงคุณปู่เค้าไสบายเข้าโรงพยาบาลที่ต่างจังหวัดแล้วพ่อถามน้องว่าจะไปนอนเฝ้ารึป่าว แต่คำตอบคือไม่ พูดมาว่ามีเรียนพิเศษแต่อันที่จริงแล้วเรียนแค่เสาร์อาทิตย์ แล้วยังเป็นช่วงปิดเทอม

เราสงสารปู่เลยไปเฝ้า อีกอย่างไม่มีเรียนพอเศษ ช่างเหอะเรามัน โง่ ไม่เรียนพิเศษ

พอไปเฝ้าปู้ อุ้มปู้ ปั่นจักรยานไปซื้อข้าว ของน้ำ สิ่งที่ปู่อยากได้ อยากกิน เจอไวรุ่นเอามีดมาไล่ฝัน โอ้ยบอกตรงๆ ว่าพี่เหนื่อยมากๆ ยิ่งเราไม่คุ้นบ้านเมืองเค้าอีก ปั่นจักรยานหนีมอเตอร์ไซค์ คิดว่าเหนื่ยมัย้ครับน้อง

ปู่อยากอ่านข่าว พี่ก็ลุกไปแต่เช้าก่อนปู่ตื่นไปซื้อหนังสือพิมพ์ให้  ปู่จะฉี่บ่อยมากๆเป็นผลของยา ทำให้ต้องใช้กรวยและต้องล้างต้องไปทิง้งฉี่ทุกครั้งเพราะเค้ายังไม่ให้ปู่ลุกไปไหน ซึ้งผมก็ต้องทำหน้าที่นี้  นอนก็นอนแทพไม่ได้ตอนกลางคืนเพราะโซฝาดัดหลังตรงขั้น จะนอนได้ก็ง่วงจริงๆ พอนอนได้ ก็ปู่ปวดฮฉี่พอดี

พี่เอาใจปู่ทุกๆอย่าง แต่วันนึง น้องสาวปู่มา แล้วถามว่าน้องชายของ พี่ไปไหน  ปู่บอกว่าคนนั้นหรอเค้าเรียนหนังสือเรียยนพิเศษไม่ว่างมาหรอก ผมก็เสียความรู้สึกนะใครได้ยินแบบนี้เป็นใครไม่เสียใจ มันฝังใจมาตลอดว่าน้องเรียนเก่งแต่ผมไม่ได้เรื่องเลย ถึงจะทำดีไปแค่ไหน แต่ผู้ใหญ่เค้าก็ไม่แคร์ไม่ชมไม่เห็นความดี  เอาง่ายๆนะครับ ผมขับรถเจอคนรถเสีย ผมจอดทุกครั้งส่วนมากจะนำมันหมดก็ยันไปให้ ผมมีความสุขที่ได้ทำความดี ไม่ต้องการอะไรหรอก แต่เวลาน้ำมันผมหมดไม่มีใรช่วยเลยฮ่าๆ    
มันก็ทำให้ผมรู้ว่าผมไม่สำคัญอะไรหรอกอยากได้ยินคำชมให้เป็นกำลังใจแค่นั้นเหลาะ

นี้ก็เป็นเรื่องที่ทำให้เสียใจ เรื่องนึง แต่มันสื่นอารมณ์ได้ไม่มากเพราะคนอ่านไม่ได้เจอกับตัวเอง เพราะความเหนื่อยล้า ง่วงนอน และลักษณะการพูดของแต่ละคน ซึ่งมันเหมือนไม่พอใจไม่ต้องการเหยีดหยามความรู้สึก

ตามจริงมันแรงมากกว่านี้ แต่ไม่อยากนึกถึง แค่ยตัวอย่างคร่าวๆ เพราะถ้านึกถึงมันจะสเทือนใจ

[ต้น]

พ่อไม่รักเพราะผมสอบตก

[ปวีณพร พันสด]

ครูค่ะหนูมีเรื่องจะปรึกษาคะ ที่บ้านหนูมีพี่ชาย3คนและมีหนูเป็นผู้หญิงคนเล็กสุด(หนู15แล้ว) หนูจะสนิทกับป๊ามาก เพราะว่าหนูจะทะเลาะกับแม่บ่อยอ่ะค่ะ ไม่รุ้ทำไม หนูกับแม่เข้ากันไม่ค่อยได้ มีอะไรนิดหน่อยก้อทะเลาะกันยาว หนูไม่พูดกับแม่ แม่ก็จะไม่พูดกับหนู เคยมีหลายคนก็ถามแม่ว่าทำไมถึงรักพี่ชายมากกว่าหนู แต่แม่ก็บอกว่าแม่รักเท่ากัน แต่ความรู้สึกของหนูทำไมเหมือนพี่ชายหนูทำอะไรก็ถูกตลอด แต่กับหนูมันผิดไปซะหมด ความรักความหวังของหนูจึงหันไปทุ่มเทให้กับป๊าหมด แล้วช่วงหลังๆป๊าของหนูเค้าต้องไปทำงานไกลๆ (ธุรกิจของครอบครัวอ่ะค่ะ) เค้าต้องมีไปปลูกบ้านที่นั่นด้วย ส่วนตัวหนูก็ต้องเรียนนานๆทีถึงจะได้ไปหา แล้วมีอยู่ครั้งหนึ่งเป็นวันพ่อ หนูไปหาป๊าแบบไม่ได้บอกล่วงหน้าค่ะ กะจะเซอร์ไพร์ พอไปถึงหนูก็คุยกับป๊าปกติ ที่บ้านนั่นมีผู้หญิงอยู่ด้วยค่ะและก็มีเด็กผู้ชายอยู่คนหนึ่งอายุประมาณขวบกว่าๆอ่ะค่ะ แม่หนูถามป๊าว่าเป็นใครทำไมเอามาอยู่บ้าน ป๊าหนูบอกว่าเป็นเค้าเป็นเสมียน(คนทำบัญชี) และเด็กก็ลูกของเค้า ส่วนพ่อเด็กป็นลูกน้องของป๊าเอง วันไหนเค้าทำงานดึกป๊าเลยให้มานอน แต่ถ้าวันไหนไม่ดึกเค้าก็กลับไปนอนที่บ้านเค้า หนูก็ไม่คิดอ่ะไรมาก ตอนเย็นๆหนูก็กลับบ้าน พอขึ้นรถ แม่หนูก็พูดขึ้นมาว่าเด็กคนนั่นอ่ะ หน้าเหมือนเฮียเบสมาก(พี่ชายคนที่2) หนูก็บอกกับแม่ไปว่า “ไม่ใช่หรอกป๊าเค้าไม่มีวันทำยังงั้นหรอก แม่นะคิดมากไปเอง” แต่ใครจะรู้ว่าคำๆนั้นมันกลับมาย้อนตัวหนูเอง เมื่อ2อาทิตย์ที่แล้ว ป๊ากลับมาบ้าน หนูดีใจมาก วันนั้นหนูได้ไปเที่ยว หนูมีความสุขมาก แต่พอตอนดึกป๊าก็บอกว่ามีเรื่องจะคุยกับแม่ ให้หนูออกไปก่อน หนูก็คิดว่าป๊าจะปรึกษาเรื่องงาน หนูเลยเดินไปที่ห้องของหนู แต่หนูคิดไงไม่รู้ค่ะหนูเดินกลับไปที่ห้องของป๊าใหม่ สิ่งที่หนูได้ยิน มันทำให้หนูเสียใจมาก หนูได้ยินแม่บอกว่า “ไม่ต้องไปปิด เด็กมันโตแล้ว เด็กมันคิดเองได้” ตอนนั้นหนูยังไม่รู้เรื่อง หนูเลยยืนฟังต่อ หนูถึงรู้ว่าหนูโดนป๊าหลอกมาเกือบ3ปี ป๊าไปมีผู้หญิงคนใหม่ทั้งๆที่ยังไม่เลิกกับแม่ ป๊ามีลูกที่ตอนนี้เกือบ2ขวบแต่เพิ่งมาบอก หนูโกรธป๊ามาก โกรธที่ป๊าที่หนูรักโกหก โกรธที่ป๊าหลอกหนูเหมือนหนูเป็นควายหนึ่ง โกรธที่ป๊าทำเหมือนไม่เคยคิดถึงหนู โกรธทุกๆอย่าง  หนูร้องไห้ทั้งคืน เพราะรับไม่ได้กับความผิดหวัง  หนูหนีเข้าไปนอนร้องไห้ในห้อง ป๊าของหนูยังเข้ามาถามหนูว่า “ร้องไห้ทำไม มันไม่ใช่เรื่องของหนู มันเป็นเรื่งที่ป๊าต้องพูดกับแม่ และป๊าก็ยังรักหนูมากที่สุดอยู่ดี”  หนูอยากตอบมากๆๆเลย ว่า มันจะไม่ใช่เรื่องของหนูเลย ถ้าผู้ชายคนที่ถามอยู่ไม่ขึ้นชื่อว่าพ่อ หนูจะไม่ร้องไห้เลยถ้าเค้าไม่ใช่พ่อหนู ครูคะหนูจะทำยังไงดี หนูมีสิทธิ์ที่จะโกรธมั้ยคะ พี่ๆหนูเค้าเป็นผู้ชายเค้าไม่คิดมาก และพี่ๆหนูเค้าก็ไม่ค่อยผูกพันธ์กับป๊ามากเท่าหนู ความรู้สึกของหนูมันเหมือนความฝัน ตอนเช้าที่หนูตื่นมาหนูอาบน้ำ หนูยังคิดเลยว่า เออมันเป็นแค่ฝันร้าย มันไม่ใช่เรื่องจริง ป๊าไม่มีวันทำยังงั้น มันเหมือนหนูหลอกตัวเองอยู่ หนูร้องไห้ตลอด พอหนูนึกถึงน้ำตามันก็จะไหล หนูหยุดไม่ได้ หนูร้องจนหนูปวดตามากๆเลย หนูพยามยามบอกให้ตัวเองเข้มแข็ง หนูบอกกับตัวเองว่าหนูจะต้องไม่ร้องแต่มันยากมากเลย ป๊าของหนูเค้าต้องกลับไปดูแลเด็กคนนั้น(นับตั้งแต่ที่หนูรู้เรื่องหนูไม่ได้คุยกับป๊าเลยนะค่ะ) ก่อนไปป๊าบอกกับหนูว่า ยังไงป๊าก็ยังรักหนูมากกว่าใครทั้งหมด(พอไปแล้ว ป๊าเค้าก็โทรมาหาหนุนะคะ แต่หนูไม่ได้รับ หลังๆนี้เค้าไม่โทรมาหาหนูแล้วหละค่ะ) หนูคิดว่าหนูโกรธป๊ามาก หนูคิดว่าในเมื่อป๊าเค้าทำกับหนูแบบนี้ หนูจะทำร้ายตัวเอง ให้มันเป็นข้อติดใจป๊าตลอดไปว่า ป๊าเค้าทำกับหนูแบบนี้ หนูอยากให้ป๊ารู้สึกว่าความเจ็บของหนูเป็นยังไง ความเสียใจ ความผิดหวังของหนูที่เค้าทำกับหนู มันเปลี่ยนเป็นแรงให้หนูคิดแค้นอยากให้เค้าเจ็บแบบหนู แต่หนูก็ทำไม่ได้ หนูกลัวว่าแม่จะเสียใจที่หนูคิดทำร้ายตัวเอง ทุกวันนี้หนูคิกว่าหนูทำใจได้แล้ว แต่หนูก็รู้ว่าความจริงว่าหนูยังไม่มีวันทำใจได้ เมื่อไหร่ที่หนูนึกถึง เมื่อไหร่ที่หนูคิด หนูจะต้องร้องไห้ทุกครั้ง หนูรู้ว่าเด็กที่เกิดมาเค้าไม่ผิดเพราะเค้าไม่รู้  หนูไม่รู้จะทำยังไงดี ใจหนึ่งหนูอยากหนีไปไกลๆไม่ต้องมาเจอกันเลยยิ่งดี แต่อีกใจ หนูอยากไปหา ไปแกล้งให้ป๊าอยู่ไม่เป็นสุข(หนูดูเลวเนอะ) หนูจะทำยังไงดีคะครู ขอบคุณล่วงหน้านะคะ

น้อง TEAR ที่รัก

คุณครูอยากให้หนูสงบจิตสงบใจก่อนนะลูก

ตั้งสติดีๆ

ความรักเป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อน

เมื่อเกิดขึ้นกับใครที่อ่อนไหว และตามไม่ทันอารมณ์ ย่อมเกิด "รักซ้อน" ขึ้นได้เสมอ

ความรักคือสิ่งที่ไม่มีวันอิ่มสำหรับคนขาด "สติ"

เราเคยอกหัก แล้วเราอยากตายเพราะเราบอกว่า เราขาดเขาไม่ได้

แต่เมื่อเวลาผ่านไป  ไม่นานนัก เราก็มีคนใหม่เข้ามาดามหัวใจ
ของเรา

นี่แหละคือ "อารมณ์"


หลวงปู่ชาเคยเมตตากล่าวแก่สัตว์โลกว่า "คนที่มีรัก เหมือนสุนัขทีแทะกระดูก

แม้แทะจนลิ้นเเสบเคือง แค่แทะ ไม่ได้ทำให้ท้องอิ่ม แต่สุนัขก็มีความสุขเมามัวอยู่กับการแทะกระดูก เพลิดเพลินจนลืมทุกสิ่งทุกอย่าง"

ยามนี้ เรื่องราวของคุณพ่อได้ผ่านล่วงเลยมาจนถึงขั้นนี้แล้ว

หน้าที่ของคุณพ่อคือสิ่งที่สำคัญที่สุด

ถ้าคุณพ่อยังคงทำหน้าที่เป็นผู้นำและรับผิดชอบต่อครอบครัวแรกอยู่

หนูก็ควรทุ่มเทกับการเรียนให้มากเข้าไว้

เพื่อจะได้พึ่งตนเอง และเป็นที่พึ่งให้ผู้อื่นได้ในอนาคต



อย่าน้อยใจเรื่องคุณแม่รักหรือไม่รักเรานะลูก

แค่ได้เกิดมาก็ถือว่าพระคุณท่านล้นเหลือแล้ว

มีเด็กอีกมากมายที่แม้แต่หน้าพ่อหน้าแม่ยังไม่เคยได้เห็น ได้สัมผัสเลย

ใครรัก หรือ ใครไม่รัก คงไม่ต้องไปตัดสิน

เพราะคำตอบของชีวิตไม่เคยมีใครกำหนด choice  ให้หนูได้เลือก

โจทย์ของชีวิตเป็นคำถามปลายเปิดที่รอคำตอบที่ดีที่สุด

คำตอบนั้นคือ คำตอบที่ทำให้ตัวหนูมีกำลังใจนะลูก

หากหนูตอบโจทย์ชีวิตเช่นที่หนูทำอยู่

ความสุขก็จะหายไป เหลือเพียงความคับแค้นข้องใจ

คนใดที่พกความรู้สึกด้านลบติดตัวเสมอ ย่อมก่อเหตุแห่งความหม่นหมองเป็นผลตามมาแน่นอน



ฟังคุณครูนะลูก

หายใจลึกๆ

ขอบคุณชีวิตที่ได้เกิดมา

รักตัวเองให้เป็น

อย่าทำให้ตัวเองทุกข์

เพื่อจะได้มีพลังสร้างสรรค์กอปรกิจเพื่อตนในเบื้องต้น และขยายผลไปสู่ผู้คนข้างเคียงในบั้นปลาย

รักตัวเองเป็น รักผู้อื่นได้

พลังแห่งความดีจะทำให้หนูอบอุ่น

อิ่มเอมแม้ยามต้องอยู่คนเดียว

เพราะเราจะไม่มีเวลาไปคิด เพราะจิตที่ปักหมุดลงไปที่เป้าหมายแห่งการรักและเจือจานแก่ผู้อื่น ย่อมดึงเราออกจากการคิดวนคิดเวียน

อย่าวนเวียนคิดแต่เรื่องเดิมๆ

ฝืนลุกขึ้นมาอ่านหนังสือ พูดคุยกับผู้คน รับฟังแง่คิดที่ก่อให้เกิดพลังนะลูก



คุณพ่อพูดในสิ่งที่ท่านคิดและยืนยันความตั้งใจให้หนูแล้วนะคะ

ท่านยังรักหนูมากที่สุดอยู่เหมือนเดิม

บางทีหนูรักเพื่อนของหนูม๊ากมาก หลายคนด้วย

แต่ก็ใช่ว่าหนูจะรักพ่อและแม่น้อยลง

ถูกไหมลูก



เชื่อคุณครูนะคะคนดี

อดทน ฝืนความรู้สึกในช่วงนี้สักนิด

และเห็นประโยชน์ของสิ่งที่คุณครูแนะนำ

ลงมือกระทำให้ลุล่วง

แล้วหนูจะเติบใหญ่ เป็นผู้ใหญ่ใจงาม ที่พร้อมให้พลังแก่คนรอบข้างต่อไป



แม่ครูคนนี้คอยให้กำลังใจหนูนะลูก

สูๆนะลูก

[มิ้นท์]

แม่ไม่รักหนูแล้วหนูจะทำยังไงดี หนูไม่มีใครแล้ว พ่อหนูุุไปมีคนอื่นแล้วอะหนูเสียใจค่ะ

[มิ้ม]

 รับปรึกษาและแนะนำน้องสาวที่ทะเลาะกับพ่อพ่อไม่รักพ่อไม่สนใจแอดมาได้นะคะ skype ID batrory2580

[grorela]

ใจเย็นๆ นะ ไม่มีใครที่ไม่รักลูกหรอก เชื่อเราสิ