รู้สึกไม่พอใจมาก

[น้องม.2 เองคับ]

เราสวยกว่าใช่ไหมครู อิๆ

[เหม่งจ๋าย : )]

กรรมใดใครก่อค่ะ

^__________^

เค้าทำไม่ดี เดี๋ยวเค้าก็คงได้รับสิ่งไม่ดีเหมือนกันค่ะ

อย่างน้อย คนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็แบนเค้าแล้วใช่มั้ยคะ?
แล้วยังจะมีคนไปเรียนกะเค้าอีกเหรอ

แถมยังมีอีกหลายที่ด้วย

ตามที่ครูบอก กะเจ้บุ้งบอกค่ะ

ปอลุย.. เจ้าแจม เด็กสามัญชนคนดี..แจมไม่แจ้งผิดเค้าหรอกค่ะ แค่ประจาน เอ้ยม่ายช่ายยย แป่วๆๆ

[Nd``]

- - * ใครกว่า Nd

บอกห้องมาได้ไหมครับ

-------------------------------------------------------

เพิ่งเคยเรียนคอร์สแรกนะ แต่ก็ขอบพระคุณ คุณครูสมศรีมาก

สำหรับกระดาษ 4 แผ่น สำหรับข้อคิดดีๆที่ฟังแล้วคิดได้ กลับตัวได้

คุณครูคงจำไม่ได้หรอก ตอนคุณครูมาติวที่ รร ผมเสร็จ แล้วเดินออกมาหลังหอประชุม

แล้วก็พูดกับนักเรียนหน้าตาเด็กเรี๊ยน เด็กเรียน ว่า "ขอทางให้คุณครูเดินหน่อยได้ไหมจ๊ะลูก"

- - *

คิดได้ ปรับตัวได้ ตอนนี้สอบตรง Mfu ติดแล้ว

ถึงจะไม่ใช่มหาลัยที่มีชื่อเสียงระดับ Top

แต่ก็ภูมิใจ

ขอบพระคุณคุณครูมากๆครับ

[rUkToR+]

ร่วมกะเจ้าแจมด้วยคนจ้า     

[ผิงผิง]

เห็นด้วยค่ะ อย่าสนใจเลย

[Unidentified Girl]

จะร่วมทำไรกันจ๊ะเด็กน้อย

พี่ว่าปล่อยให้กรรมส่งผลเองดีกว่า

พอดีเพิ่งอ่านหนังสือเล่มนั้นนน  ชื่อ ธรรมะทำไม  (ขอบคุณค่ะครูที่แนะนำให้หนูอ่าน)

คัดมาให้อ่านละกันนะ



...วิธีรับมือกับคำวิจารณ์ตามหลักพระพุทธศาสนานั้น  ไม่ยุ่งยาก  ไม่ซับซ้อน  สรุปเป็นสูตรได้ว่า

          ๑. ควรรู้เท่าทันว่า "คำติ-ชม" (นินทา-วิจารณ์-สรรเสริญ) เป็น "โลกธรรม" ที่มีอยู่แล้วประจำโลก

ไม่มีใครเลี่ยงโลกธรรมชนิดนี้พ้น  เหมือนคนที่เดินอยู่กลางฝน  ถึงอย่างไรต้องเปียก  ไม่เปียกมากก็เปียกน้อย

ถ้าเราแข็งแรงพอ  สายฝนก็ไม่ทำให้เราละลายได้  แต่ถ้าเราอ่อนไหวไปตามสายฝนแห่งคำวิจารณ์

เราอาจเป็นหวัดหรือบางทีอาจล้มหมอนนอนเสื่อได้เหมือนกัน  มีพระพุทธพจน์ตรัสไว้ให้สังวรว่า

"นัตถิ  โลเก  อะนินทิโต"  แปลว่า  "คนไม่ถูกนินทาไม่มีในโลก"  เราเกิดมาในโลก  ถึงอย่างไรก็ต้อง

ถูกนินทา (ติ-ชม) อยู่แล้ว  ไม่เร็วก็ช้า  ไม่วันใดก็วันหนึ่ง  มันมาถึงตัวเราแน่  รู้ให้เท่าทันสัจธรรมข้อนี้ไว้เถิด

          ๒. พระพุทธองค์ทรงเปรียบตัวท่านเองว่าเป็นเหมือน "พญาคชสารก้าวลงสู่สงคราม"  หมายความว่า

ธรรมดาช้างศึกเมื่อก้าวลงสู่สงคราม  ย่อมทำใจเตรียมไว้ล่วงหน้าว่าจะมีหอกดาบแหลนหลาวพุ่งมาจากจาตุรทิศ

จะหลีกเลี่ยงให้พ้นจากศัสตราวุธเหล่านี้เป็นเรื่องสุดวิสัย  ทางที่ดีที่สุด  เมื่อไหนๆ ก็ลงมาอยู่กลางสมรภูมิแล้ว

เราต้องโดนศัสตราวุธอย่างใดอย่างหนึ่งเป็นแน่  เพราะฉะนั้นเราต้องฝึก "อดทน" ต่อศัสตราวุธเหล่านั้นให้ได้

ในภาษาบาลีท่านเปรียบ "ปากคน" ว่าเหมือน "ปลายหอก"  เพราะปากคนนั้นทิ่มแทงใจคนได้พอๆ กับหอกทิ่มแทงร่างกาย

แต่ถ้าเรามีน้ำอดน้ำทน  ไม่ใจเสาะเสียก่อน  เราต้องเอาตัวรอดผ่านสมรภูมิจนได้  เหมือนคนป่วยบ่อยๆ  ร่างกายจะสร้าง

ภูมิต้านทานโรคขึ้นมาโดยอัตโนมัติ  ขอให้คติไว้ข้อหนึ่งว่า  "ความอดทนทำคนให้เป็นคนดี  อดทนถึงที่ได้ดีทุกคน"

          ๓. คราวหนึ่งมีพราหมณ์ไปตามด่าพระพุทธองค์ถึงวัด  ทรงปล่อยให้เขาด่าจนสาแก่ใจ  เมื่อเขาหมดแรงด่าแล้ว

จึงทรงแย้มพระสรวลด้วยพระเมตตา  แล้วทรงเล่านิทานปรัชญาให้เขาฟังเรื่องหนึ่ง  ทรงเล่าว่า  หากมีใครก็ตาม

มาเยี่ยมเยือนเราถึงบ้าน  เรายกสำรับกับข้าวออกไปต้อนรับ  แล้วถ้าแขกคนนั้นไม่รับประทานอะไรเลย

ปฏิเสธว่าเขารับประทานเรียบร้อยมาก่อนแล้ว  เมื่อแขกลากลับไป  สำรับกับข้าวนั้นจะตกเป็นของใคร

พราหมณ์เผลตอบว่า  สำรับกับข้าวนั้นก็ต้องตกเป็นของเจ้าของบ้านน่ะสิ  ทรงสรุปว่า  พระองค์ก็เช่นเดียวกัน

ทรงเป็นเหมือนแขกคนนั้น  ที่ไม่ยอมรับประทานกับข้าวของเจ้าของบ้าน  เพราะฉะนั้น "พราหมณ์เอย

เชิญท่านยกสำรับของท่านคืนไปเถิด"

             เมื่อเราไม่ "รับ" เสียอย่าง  ของที่เขายื่นมาก็ต้องตกเป็นของเขาอยู่วันยังค่ำ

          ๔. ควรหัดมองโลกในแง่ดี  คิดว่าคนที่เสียสละวิจารณ์เรานั้น  เขาเป็น "ครู" ผู้ชี้ขุมทรัพย์ให้กับเรา  ลองเงี่ยหูฟัง

ให้ดีเถิด  ในถ้อยคำของเขาบางทีก็มีเพชรพลอยทางปัญญาซ่อนอยู่เหมือนกัน  ควรนึกอนุโมทนา/ขอบคุณที่เขาอุตส่าห์

เสียสละมาสนในงานของเรา  ถ้างานของเราไม่มีอะไรเด่นหรือท้าทายจริงๆ แล้ว  ใครต่อใครคงไม่เสียเวลามาพูดถึง




อีกอันก็...จำกลอนที่เก็บมาจากข้อสอบตรง วิชาภาษาไทย ของขอนแก่นได้มั้ย บุ้ง กะ แจม

ขอลบกลอนที่ลงไว้แล้วกันค่ะ  เพราะอาจเป็นเหตุเร้าอารมณ์ให้รุนแรงขึ้น  ขอโทษที่ไม่ทันคิดในจุดนี้ค่ะ

[เหม่งจ๋าย : )]

อ่อ จำได้

ปอลุย เจ้าแจม แก้คำพูด แป่ว~

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ใช้คำไม่สุภาพแล้วนะคะเด็กๆ คนเราไม่ใช่จะดีไปเสียทุกอย่าง

ไม่ว่าใครจะว่าเราเช่นไร

ถ้าไม่จริงก็ไม่ต้องโกรธเขา เพราะคนเราไม่สามารถจะเป็นไปตามปากคนอื่นได้ ถ้าเรามีสติ

แต่ถ้าจริงก็ปรับปรุงตนเองเสียโดยด่วน

ฟังยังไงก็ได้แต่ประโยชน์จากคนด่า

สำหรับคุณครู การได้ไปสอนตามโรงเรียนตลอดกว่า 20 ปี ทีมงานเราทุ่มเทอย่างเต็มที่ให้กับพี่ๆม.6 ทุกคน

และยังพูดทุกครั้งว่านักเรียนไม่ต้องตามมาเรียนกับคุณครู เพราะอ่านมากไม่เท่ากับอ่านตรง

ตอนนี้หนูม.6 ต้องทำข้อสอบมากๆ ไม่ใช่เรียนมากๆ(พร้อมกับทิ้งคำศัพท์จำนวน 4 หน้ากระดาษที่จำเป็นที่จะต้องนำไปใช้สอบ

ไม่ได้บอกว่าศัพท์นี้วิเศษ เพียงแต่ในสถิติการออกข้อสอบมันเป็นเช่นนั้นจริงๆ)

ยกเว้นคนที่ชอบฟังมากกว่าอ่านเอง ก็แสวงหาในสิ่งที่ตนเองคิดว่าเหมาะสมก็แล้วกันค่ะ

เหมือนคนที่ไม่ชอบทานอาหารแต่กลัวขาดสารอาหารก็เลยหาวิตามินเม็ดมาทาน

แต่ข้างขวดวิตามินจะมีการเขียนบอกว่า

ควรทานอาหารให้ครบหมู่

แคลเซียมจะทานอย่างเดียวก็ไม่ได้ ถ้าไม่มีวิตามินซีช่วยในการดูดซึม

ฉันใดก็ดี

การอ่านเองจึงเป็นแกนหลักที่สำคัญที่สุดค่ะ

แต่การที่เด็กๆจะเรียนกับใคร

เจ้าของสินค้าก็ต้องชมตัวเองโดยใช้กลยุทธทางการตลาดเข้ามาช่วย

เช่นคำบอกเล่าของคนที่เรียนมาแล้ว

เอาเป็นว่าหนูถามผู้ที่ลองใช้มาแล้วก็เป็นอันเชื่อถือได้มากที่สุด หรือการบอกต่อ (word of mouth)นั่นเอง

การโฆษณา หรือโฆษณาชวนเชื่อ มาจากปากของเจ้าของผลิตภัณฑ์ด้วยกันทั้งนั้น

ไม่มีใครกล่าวถึงตัวเองในทางไม่ดี

หนูต้องมีสติ และรู้จักรับและเลือกสิ่งที่ดีที่สุด

เพราะเงินทองหายาก แต่เหนือสิ่งอื่นใดเวลาที่เสียไปแล้ว หาคืนกลับมาไม่ได้ค่ะ

คุณครูขอบคุณสังคมที่มีคนดีๆที่คอยเตือนสติและให้แง่คิดในการดำรงชีวิตอย่างไม่ประมาท คนดีมีมากนะลูก

เราควรเป็นหนึ่งในนั้นค่ะ

วันหนึ่ง ถ้าบ้านเมืองประกาศไม่ให้มีการเก็บค่าเรียนเด็ก

ถึงวันนั้น เทพบุตร เทพธิดาตัวจริงของสังคมก็จะปรากฏตัวขึ้นค่ะ

[my angle]

คนราย  นิสัยม่ายดีเลย
เราว่านะ   ต้องเป็นโรคอิจฉาตาร้อนผ่าวแน่ ๆ เลยว่าป่าว
เหนครูเราสวยกว่าดิ เนอะ ๆ
หุหุ  ที่สุดสวยสู้ครูไม่ได้เลยม่ายมีทางสู้

[!!!MemORieS!!!]

ปล่อยวางนะคับน้องๆ

ไม่มีใครดีสมบูรณ์แบบหรอกคับ

สักวันเค้าอาจจะรับรู้ด้วยตัวของเค้าเอง

ว่าทำถูกหรือผิดนะคับ

อย่าเอาเวลาไปนั่งเจ้าคิดเจ้าแค้นเลยนะคับ

เสียเวลาที่มีคุณค่าของเราไปเปล่าๆ  สู้มาท่องศัพท์ต่อดีก่า  หุหุ เนอะคุณครู