ลาแล้ว เพื่อน ครู โรงเรียน 6 ปีไม่เคยลืม

[popjung]

คอยเตือน ยามเพื่อนพลั้ง คอยฟัง ยามเพื่อนขอ
คอยรอ ยามเพื่อนสาย คอยพาย ยามเพื่อนพัก
คอยทัก ยามเพื่อนทุกข์ คอยปลุก ยามเพื่อนท้อ
คอยง้อ ยามเพื่อนงอน คอยสอน ยามเพื่อนผิด
คอยสะกิด ยามเพื่อนเผลอ คอยเจอ ยามเพื่อนหา
คอยลา ยามเพื่อนกลับ คอยปรับ ยามเพื่อนเปลี่ยน
คอยเรียน ยามเพื่อนเที่ยว คอยเคี่ยว ยามเพื่อนเล่น
คอยเย็น ยามเพื่อนร้อน คอยหอน ยามเพื่อนเห่า
คอยเฝ้า ยามเพื่อนฟุบ คอยอุบ ยามเพื่อนปิด
คอยคิด ยามเพื่อนถาม คอยปราม ยามเพื่อนหลง
คอยปลง ยามเพื่อนแกล้ง คอยแบ่ง ยามเพื่อนหมด
คอยอด ยามเพื่อนทาน คอยคาน ยามเพื่อนล้ม
คอยชม ยามเพื่อนชนะ คอยสละ ยามเพื่อนชอบ

แล้ว เพื่อน ในความหมายของคุณล่ะ....เป็นแบบนี้มั๊ย
อย่าลืมให้ความสำคัญกับคนที่คุณเรียกว่า เพื่อน นะ โดยเฉพาะถ้าเค้าคือ เพื่อน จริงๆ
... เธอทุกข์ - ฉันทุกข์ เธอสุข – ฉันสุข...

...

 

ไม่มีแล้วคนนั่งกินข้าวตรงหน้า
ไม่มีแล้ววาจาอันสดใส
ไม่มีแล้วคำปลอบโยนด้วยหัวใจ
ไม่มีแล้วไม่มีคัยไม่มีเทอ
ไม่มีคนร่วมตากแดดร่วมตากฝน
ไม่มีคนคอยเคียงข้างอยู่เสมอ
ไม่มีคนทุกวันเห็นทุกวันเจอ
ไม่มีเทอฉันจะสุขใด้อย่างไร
ลาแล้วเพื่อนวันวานอันหวานฉ่ำ
ลาแล้วจำไมตรีอันดีใว้
พวกเราเป็นเพื่อนกันตลอดไป
ลาแล้วใจ ลาแล้วจาก ไม่อยากลา

 

ไม่มีแล้วโรงเรียนระเบียบจัด
ไม่มีแล้วโต๊ะเพิ่งขัดอยากให้เขียน
ไม่มีแล้วฝ่ายปกครองไล่นักเรียน
ไม่มีแล้วพวกท้าเซียนเกรียนทุกคน
ไม่มีแล้วสนามบาสดูเพื่อนเล่น
ไม่มีแล้วตอนเย็นๆตั้งวงแฉ
ไม่มีแล้วพวกหน้าวอกแป้งเด็กแคร์
ไม่มีแล้วป้าแก่ๆขายข้าวแกง
ไม่มีแล้วสนามบอลที่เคยใช้
ไม่มีแล้วสปอตไลท์ที่ไร้แสง
ไม่มีแล้วใอ้พวกชอบแสดง
ไม่มีแล้วคัยคอยแกล้งเมื่อจากกัน
ไม่มีแล้ววันเวลาแสนสนุก
ไม่มีแล้วคืนแสนสุขที่แปรผัน
ไม่มีแล้วเพื่อนสนิทนิจนิรันดร์
ไม่มีแล้วเพื่อนกันตลอดไป  คำว่าเพื่อน มีค่าหนัก กว่าคำไหน

คำว่าเพื่อน มีค่าหนัก กว่าคำไหน
คำว่าเพื่อน คือค่าใจ และค่าจิต
คำว่าเพื่อน ควรค่า คะนึงคิด
คำว่าเพื่อน คือมิตร ตลอดกาล

...

เพื่อนกันตลอดไป

 เพื่อนช่วยเพื่อนตลอดไปได้เสมอ
เพื่อนจะเผลอเพื่อนจะพลาดซักแค่ไหน

   ความเป็นมิตรยังติดอยู่คู่แรงใจ         
ให้ก้าวไปในสิ่งที่ต้องการ
เพื่อนจะทุกข์เสียน้ำตาและร้องไห้
ความห่วงใยที่มีนั้นยังคอยสาน
ประกอบใจของเพื่อนนี้ที่ร้าวราน
พาพ้นผ่านความทุกข์ช้ำที่ค้ำใจ
แม้เวลาเนิ่นนานผ่านจากนี้
แต่สิ่งดีจะยังอยู่ไม่หวั่นไหว
ถึงเวลาจะผ่านนานเท่าไร
แต่จิตใจมีเพื่อนตลอดมา
จะไม่ลืมเพื่อนคนนี้ชั่วชีวิต
อยู่เป็นมิตรคอยดูแลและรักษา
ให้ความรักคงอยู่ตลอดเวลา
มิตรภาพจะล้ำค่าตลอดไป

...

เพื่อนของฉัน....
อยู่ตรงนั้นสบายดีไหม...
เมื่อขอบฟ้ากว้างเราห่างไกล...
เธอจะเป็นอย่างไรบ้างคนดี...

ก็ได้แต่ส่งใจให้...
มันลอยไปหาเธอทุกที่...
เชื่อเถอะนะว่าทุกทุกวินาที...
เธอยังคนมีฉัน..
คนนี้อยู่ในใจ...

...

เพื่อนช่วยเพื่อน ตลอดไป ได้เสมอ
เพื่อนจะเผลอ เพื่อนจะพลาด ซักแค่ไหน
ความเป็นมิตร ยังติดอยู่ คู่แรงใจ
ให้ก้าวไป ในสิ่ง ที่ต้องการ

เพื่อจะทุกข์ เสียน้ำตา และร้องไห้
ความห่วงใย ทีมีนั้น ยังคอยสาน
ประกอบใจ ของเพื่อนนี้ ที่แหลกราญ
พาพ้นผ่าน ความทุกข์ช้ำ ที่ค้ำใจ

แม้เวลา เนิ่นนาน ผ่านจากนี้
แต่สิ่งดี จะยังอยู่ ไม่หวั่นไหว
ถึงเวลา จะผ่าน นานเท่าไร
แต่จิตใจ มีเพื่อน ตลอดมา

...

ไม่มีแล้วโรงเรียนระเบียบจัด
ไม่มีแล้วจำกัดน้ำเงิน-เหลือง
ไม่มีแล้วหนีเที่ยวอยู่ในเมือง
ไม่มีแล้วเรื่องเพื่อนที่โรงเรียน
ไม่มีแล้วกลุ่มเพื่อนคอยเผื่อแผ่
ไม่มีแล้วเพื่อนแท้ร่วมขีดเขียน
ไม่มีแล้วฝ่ายปกครองไล่นักเรียน
ไม่มีแล้วชุดนักเรียนเปลี่ยนผิดวัน จะ3ปีหรือ 6ปี ในรั้ว ส.ร. มีความหมายมาก ตั้งแต่วันแรกที่ได้ย่างก้าวสู้รั้วส.ร. สถาบันแห่งนี้ เปงสถาบันที่มีความขลังอยู่ในตัวของมันเอง ผมคนนึงดีใจเสมอที่ได้เรียนที่นี้ ที่นี้มีกิจกรรมต่างๆๆมากมาย โดยเฉพาะ กิจกรรมกีฬาสี ที่เปงกิจกรรมที่ชาวส.ร.ทุกต่างร่วมแรง ร่วมใจกัน โดยเฉพาะ รุ่นเพ่ม.6ทุกคน ที่ต่างร่วมแรง ร่วมใจกันอย่างมาก เพื่อสร้างความสำเร็จแก่คณะสีของตน ไม่ว่า จะ คณะ โพธิ์ทิพย์(สีแดง) เวฬุวัน(สีแสด) มุจลินท์ (สีเขียว) ไทรทอง (สีม่วง) แก้วเกตุ (สีฟ้า) ทั้ง5คณะสี ต่างร่วมใจกันจิงๆๆ เพื่อความเปงหนึ่งของ ส.ร.ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น สร้างหลายสิ่งให้เกิดพร้อมกับคำว่า เพื่อน แม้บางครั้งจะมีอุปสรรคบ้าง เหนื่อยบ้าง แต่ ส.ร.ก้อสอนให้เรารักความเปงตัวเรา บางครั้งกฎระเบียบอาจจะเข้มไปบ้าง พวกเราจะหย่อนไปบ้าง แต่ก้อไม่เคยที่จะลืม ว่า ตัวอักษรที่ปักอยู่บนเสื้อสีขาว ส.ร.ชุด นักเรียนหรือเสื้อสีเหลือง กางเกงสีน้ำเงินที่หล่อหลอมพวกเราให้เป็นหนึ่งเดียว แต่น่าเสียดายเพื่อนบางคนที่มีโอกาสได้เข้ามาอยู่นะส ถาบันที่มีความหมายแห่งนี้ที่พูดได้อย่างเต็มปากว่า เรา เด็กสุราษฎร์พิทยา หรือเด็กสตรี แต่กลับใช้ความเปงเด็ก ส.ร.อย่างไม่คุ้มค่า ซึ่งความเปงจิงแล้วมันควรจะได้มากกว่าที่ได้ ณ ตอนนี้ แต่ยังไง ณ วันนี้พวกเรากว่า500 ชีวิต ที่ได้ตั้งชื่อรุ่นกันว่า จำปี 51 (ชื่อฟังดูแล้วอาจจะดูเชยไปหน่อย แต่ความหมายดีที่ยากจะลืมเลือนไปได้ ความหมายที่แท้จริงคือ จะจดและจำปี51 ตลอดไป ว่าครั้งหนึ่งพวกเราเปงน.ร.สุราดพิทยาปี51  ขอขอบคุณทุกๆคนที่ทำให้เราได้เปงส่วนหนึ่งของสุราดพิ ทยาตั้งแต่วันแรกจนถึง ณ วันนี้ วันที่ได้ชื่อว่า เปงศิษย์เก่าสุราดพิทยา จาก วันนี้ไปร.ร.ครู-อาจารย์ และสิ่งต่างๆคงเปลี่ยนไปตามกาลเวลาของมัน แต่อย่างไร ในใจพวกเราทุกคน จะไม่มีวันลืม ช่วงชีวิต ม.ปลาย ณ สถานที่แห่งนี้ สถานที่สร้างพวกเราให้เปงปัญญาชนของสังคมในภายภาคหน้ าต่อไป ที่สำคัญ อยากให้รุ่นน้องรุ่นต่อๆไปช่วยกันรักษาชื่อเสียง เกีรติศักดิ์ศรีความเปงส.ร.ไว้ตลอดไป ดั่ง คำนิยาม ที่ว่า
ลูกส.ร. รักศักดิ์ศรี สง่างาม ทำตามหน้าที่

อยากจะบอกว่า---งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกลา แต่มิตรภาพของพวกเรา(จำปี 51)จะคงอยู่ตลอดไป ตราบนานเท่านาน

...

ลาชุดนักเรียนเก่า เหล่าเครื่องเขียน

ลาแล้วรั้วโรงเรียน เพียงศึกษา

ลาแล้วครู ผู้ประสิทธิ วิทยา

ลาน้องข้า มอบยิ้มหวัง รังสรรค์งาน

ลาห้องเรียนกระดานดำ ย้ำใจสั่น

ลาคืนวันแห่งความสุข สนุกสนาน

ลาน้ายาม คุณป้า ลาน้าภาร

ลาแม่ครัว ผู้สืบสาร งานทำกิน

...

เพื่อน คือ ... คนที่ไม่ต้องอยู่ด้วยกันก็รักกันได้
ไม่ต้องเห็นกันทุกวัน ... ก็รักกันได้
ไม่ต้องหวานใส่กัน ... ก็รักกันได้
แต่รักอยู่ฝ่ายเดียว ... เป็นเพื่อนกันไม่ได้
เพราะเพื่อน ...
ไม่ได้เกิดมาพร้อมหน้าที่ ... อย่างคำว่า ... พ่อแม่
ไม่ได้จบลงพร้อมหน้าที่ ... อย่างคำว่า ... แฟน
แต่เกิดจาก ...
การกระทำซึ่งกันและกัน
จะอยู่หรือไป ... ใช้ "ใจ" เป็นเกณฑ์
จะอีกกี่นาน ... เพื่อนก็ยังเป็นทั้งรอยยิ้ม
และเสียงหัวเราะที่ไม่มีวันเลือนหาย
เพื่อนคือคนที่เรามั่นใจ อยากไปหาที่สุด
ไม่ว่าจะในยามทุกข์หรือยามสุข
เพื่อนคือคนที่เราไม่ต้องนอนร้องไห้
คอยโทรศัพท์ทั้งคืน ... เพื่อนก็โทรมาหา
ฐานะ ... ไม่ใช่ตัววัดว่าใครเหมาะจะเป็นเพื่อนใคร
หน้าตา ... ไม่ใช่มาตรฐานว่าใครควรจะเป็นเพื่อนใคร
แต่น้ำใจ ... จะเป็นเครื่องชี้ให้เรารู้ว่า
ใครที่ควรจะเป็นเพื่อนเรา
เพื่อนคือ ... คนที่แอบมาปรุงแต่งชีวิตเรา
ซะจนกลายเป็นอาหารจานแปลก
มีทั้งหวาน ขม อมเปรี้ยว
เดี๋ยวเติมความห่วงใย เดี๋ยวใส่ความรัก
หมักความผูกพันจนได้ที่
สุดท้ายก็กลายเป็นอาหารจานดี ที่ไม่มีผักชีโรยหน้า
แต่ว่าเติมความจริงใจได้จนเต็มจาน
เพื่อน ... ก็เหมือนเสื้อตัวเก่ง
ที่เราจะหยิบมาใส่ทุกครั้งที่เราต้องการความมั่นใจ
และเมื่อพ้นเวลานั้นไป ...
เสื้อตัวนี้ก็ยังแขวนอยู่ในตู้เสื้อผ้าใบเดิมเสมอ
เหมือนกับเพื่อนที่จะอยู่กับเราในวันที่เราไม่สบายใจ

...

เ พื่ อ น แ ท้

เพื่อนทั่วไปไม่เคยเห็นคุณร้องไห้ เพื่อนแท้มีหัวไหล่ไว้คอยซับน้ำตาคุณ

เพื่อนทั่วไปจะไม่รู้ชื่อพ่อแม่ของคุณ เพื่อนแท้จะมีเบอร์ของท่านไว้ในสมุดจดโทรศัพท์ของเขา

เพื่อนทั่วไปจะถือขวดไวน์ติดมือมางานปาร์ตี้ของคุณ เพื่อนแท้จะมาแต่วันเพื่อช่วยเตรียมงาน

เพื่อนทั่วไปอยากคุยกับคุณถึงปัญหาของเขา เพื่อนแท้อยากช่วยปัดเป่าปัญหาของคุณออกไป

เพื่อนทั่วไปจะพิศวงในเรื่องโรแมนติกเก่าๆ เพื่อนแท้สามารถเอาเรื่องนี้มาอำคุณได้

เพื่อนทั่วไปเวลามาเยี่ยมคุณจะทำตัวเยี่ยงแขก เพื่อนแท้จะตรงรี่ไปเปิดตู้เย็นและบริการตนเอง

เพื่อนทั่วไปคิดว่ามิตรภาพจบลงเมื่อเกิดการทะเลาะถกเถียง เพื่อนแท้รู้ดีว่านั่นจะมิใช่มิตรภาพ จนกว่าคุณได้เคยวิวาทกัน

เพื่อนทั่วไปคาดหวังให้คุณอยู่เคียงข้างเขาเสมอ เพื่อนแท้คาดหวังที่จะอยู่เคียงคุณตลอดไป

...

นิยามเพื่อนรัก
วันเวลาที่หมุนผ่านไป ใครหลายคนก็มุ่งสู่ทางข้างหน้า...เดินต่อไป
ระหว่างทางที่เราหลายคนต่างเลยผ่าน
ใครบ้างรู้ว่าข้างทางมันมีอะไรให้เราจดจำ
และใครสามารถจดจำรายละเอียดเหล่านั้นได้ โดยไม่ตกหล่นเลยสัดนิดบ้าง

เหมือนกับฉันเอง
ระยะทางที่เดินมานี้ มันก็ร่วมหลายปีแล้ว
ระยะทางของคำว่า "เพื่อน" และ "มิตรภาพ"
มีบางครั้ง ที่ฉันเดินมาตัวคนเดียว โดดเดี่ยว ช่างอ้างว้าง และเงียบเหงา
แต่ไม่น่าเชื่อว่า ระหว่างทางฉันได้พานพบกับเธอ
เธอที่พร้อมจะเข้าใจฉัน ด้วย"รอยยิ้ม" แห่งคำว่าเพื่อน

จากเพื่อนร่วมทาง...
กลายมาเป็นเพื่อนทุกข์ และเพื่อนยาก
ไม่น่าเชื่อว่า เธอคือคนที่พร้อมจะรับฟังเพื่อนอย่างฉันได้ทุกเมื่อ
ไม่ว่าจะเป็นเสียงบ่น ที่น่ารำคาญเพียงใด
เธอกลับอดทนตั้งใจฟัง ทำเอาคนที่บ่นสงบลงได้อย่างไม่น่าเชื่อ
ขอขอบคุณ "เธอ" ที่มารองรับอารมณ์ร้าย...
และขอบคุณที่ฟ้าส่งเธอมาเป็นเพื่อน

จากเพื่อน สู่ "เพื่อนรัก"
นายและเธอ มีความหมาย และสำคัญเป็นที่สุด
ขอให้ทางที่พวกนายจะเดินไปนั้น เป็นทางที่สวยงาม ไม่มีอุปสรรคใดๆ
หากแม้ว่า มีอุปสรรคมาขวางกั้น เราขอเป็นเพื่อนร่วมทาง
เฉกเช่นเมื่อก่อน ที่เราได้นายมาร่วมทางละกันนะ

...

 

Credit   Fw Mail  ภาพจาก OS