สับสน...

[สับสน..]

สับสน…ฟ
มีเพื่อนหลาย ๆ คนที่มักบอกเราว่า  หัวเรามันด้านศิลป์มากกว่า  และแนะนำให้ฉันไปทางด้านศิลป์

อันที่จริงมันก็ใช่อย่างที่เขาว่า  ฉันชอบเรียนภาษาอังกฤษ  วาดรูปเล่น  ชอบดูห้อง ชอบออกแบบนู่นนี่

มากมาย...... 

แต่กับรู้สึกเหมือนมีอะไรมันมาติดๆ ขัด ๆ   มันทำให้เราไม่ค่อยมั่นใจเสียสักเท่าไหร่ว่าสิ่งนั้นมันจะโอเคสำหรับเรา

หากว่าเราทำอะไรครึ่ง ๆ กลาง ๆมันจะดีมั้ยนะ 
ปัญญหาที่เหมือนจะมีอยู่ตอนนี้คือ  ฉันไม่มั่นใจเสียเลยว่า  ความฝันที่ฉันอยากจะเป็นจริง ๆ มันได้หลุดออกมาจากปากของฉันแล้วหรือยังนะ

เค้าอยากเป็นจิตแพทย์...   มันจะใช้จริง ๆ นะหรอ

น่าแปลกนะที่เราถามพี่เราว่า  สายนี้เป็นไงบ้าง  พี่เรากลับถามกลับไปว่า มันจะดีหรอ จบมาแล้วจะทำงานอะไร  คำถามมากมาย  ได้เข้ามาท่วมท้นที่ฉัน  ฉันชักสงสัยว่า  ไอ้สิ่งที่ฉันลองคิด ๆ ดู  มันจะดีจริงอย่างที่คิดไว้รึเปล่า  และก็ไม่เข้าใจพี่เราเลยสักนิดว่า  ทำไมถึงไม่ยอมให้พ่อบังคับนู่นนี่  แต่พอเราลองเสนอดูกลับคิดว่าความคิดนั้นไม่ดีสะงั้น    ฉันชักไม่เข้าใจ  และสับสนว่าฉันจะเลือกสายอาชีพไหนดี   

หากว่าฉันยังไม่มีเป้าหมายที่แน่นอน  ฉันก็เกรงว่ามันจะพาอนาคตของฉันไปอย่างไม่แน่นอนด้วยซิ 

เมื่อคำตอบมันไม่ชัดเจนการกระทำอะไรต่าง ๆ กก็ครึ่ว ๆ กลาง ๆ ไม่เอาจริงเอาจัง  อย่างที่มันควรจะเป็นไป

แล้วเหตุนั้ฉันต้องทำยังไงกันแน่นะ

[Ja-Ja (Sailom) ^^]

สำหรับจ๋า อะไรที่จ๋าทำครึ่ง ๆ กลาง ๆ เเสดงว่ามันเป็นงานที่จ๋าไม่อยากทำ

เเต่ถ้าเป็นเรื่องที่ชอบ ให้โง่เเค่ไหน ให้ลำบากเเค่ไหน

ก็พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับสิ่งเหล่านั้น

เเละไม่เคยหมดกำลังใจกับความล้มเหลวที่ผ่านมา

เเต่กลับใช้ความล้มเหลวเป็นเเรงกระตุนให้ลุกวิ่งใหม่

ถึงบางครั้งจะตดพ้อกับตนเอง เเต่จ๋าก็จะฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว

ถอยหลังหนึ่งก้าว เพื่อสำรวจใจตัวเองเเละปัญหา

จากนั้นก็มุ่งไปข้างหน้าต่อไป



คุณเองก็จะพบตัวเองเหมือนกันนะคะ เพียงเเต่...จะช้า หรือเร็ว

ถ้าช้ายังไงก็อย่างให้สายไปนะคะ เดี๋ยวจะเสียเวลาฟรี

จ๋าคิดว่าคุณเป็นคนเดียวที่รู้คำตอบของใจตัวเองค่ะ (สายลม)