อยากจะดี สักครั้งให้ถูกใจแม่

สวัสดีค่ะ คุณครูเริ่มเรื่องเลยและกัน ไม่รุ้จะเกรินนำอย่างไรดี
คุณครูค่ะ ตอนนี้หนูมีปัญหาที่ใหญ่มากๆเลยค่ะ เพราะมันเป็นเรื่องเกี่ยวกับแม่
คือปัจุบันอ่าค่ะ หนูเรียน Ad1และอยุ่ในช่างตุลาแต่มันเป็นวีดีโอของเปิดเทอมหนึ่งอ่าค่ะแล้วมันก็ใกล้วันแม่ใช่ไหมค่ะ คุณครู ก็เอาเรื่องราวต่างๆนาๆที่เกี่ยวกับแม่แล้วหนูก็ดูด้วยรู้สึกหดหู่ใจมากๆอ่าค่ะ เพราะตอนี้หนูทะเลาะกับแม่อยุ่ ก็ไม่ถึงกับการทะเลาะรุนแรงอ่ะค่ะ แค่ไม่พูดกันเลย สักประมาณอาทิตย์กว่าๆแล้วแหละคร้าคือเรื่องประมาณนี้หนูเป็นกับแม่บ่อยอ่าค่ะ แล้วหนูก็พยายามอธิบายให้แม่เข้าใจหลายครั้งมากๆแต่แม่ก็ไม่เคยเข้าใจหนูเลย เหมือนกับประมาณว่า หนูอ่ะค่ะตอนม.ต้นมาจากโรงเรียนในต่างจังหวัดแล้วได้เข้ามาอยู่ที่สตรีวิทยาอ่าคร้า การเรียนหนูก็คิดว่ามันหนักคือเยอะมากๆ มันต่างจากตอนม.ต้นมากอ่ะคร้า
ม.ต้นหนูไม่อ่านหนังสือไสอบก็ไม่เคยตกเกรดอยุ่ที่3.กว่าค่ะ จนเข้ามาที่สตรีวิทย์ อ่านแบบทะลุกระดาษไปแล้วยังเกรดไม่ดีเลยอ่ะคร้าแม่ก็เริ่มไม่พอใจนิดหน่อย แม่หนูอ่ะค่ะจบแค่ป.4แต่ปัจจุบันต้องดูแลกิจการส่วนตัวที่บ้านค่ะ ส่วนพ่อเพิ่งเสียไปเมื่อปีก่อนเหมือนแม่ก็คงไม่มีใครแต่หนูก็พยายามดูแลเข้าให้ดีที่สุดอ่ะนะค่ะ แต่เหมือนบางเรื่องแม่ก็ไม่เคยเข้าใจ ไม่ทราบแม่ไปฟังความมาจากไหนเมื่อสักประมาณอาทิตย์ที่แล้วค่ะ หนูขอเงินแม่ปจ่ายค่าเรียนพิเศษแม่ก็พูดมาว่า"ตั้งใจเรียนนะอย่าโกหก โกหกใครก็ไม่เท่าโกหกตัวเองเรานะโกหกแม่มาหลายครั้งแล้ว"แต่ความจริงอ่ะค่ะหนูไม่ได้โกหกแต่เหมือนความบังเอิญอะไรบางอย่างกับสถานการณ์มันทำให้เหมือนว่าหนูโกหก แล้วก็ก็พยายามอธิบายแม่แล้ว หลายครั้งแต่แม่ก็ฟังแต่ไม่เคยเข้าใจในตัวหนูเลยมีครั้งหนึ่งแม่เคยพูดกะลูกทุกคนว่า"แม่ไว้ใจลูกทุกคนเพราะการโกหกแม่เหมือนกับการโกหกตัวเอง"หนูก็จำคำแม่มาใช่เสมอยังเตฃคยไปเล่าให้เพื่อนๆฟังเลยว่าแม่หนูเคยพูดแบบนั้น แต่เหมือนแม่เปงคนเอาแต่ใจตัวเองอ่ะค่เพราะคฃตอนที่พ่อหนูอยุ่อ่ะค่ะพ่อเป็นคนดุแม่เลยต้องใจดี แต่พอพ่อเสียหนูก็เข้าใจนะค่ะว่าแม่คงเหนื่อยเพราะต้องดูแลกิจการแล้วโลนลูกอีก3คน แต่หนูเคยง้อแม่หลายครั้งมากเลยค่ะ ก็จะง้อโดยการซื้อขนมมาง้อ ซื้อของที่มันราคาแพงๆแล้วแม่ชอบอ่ะค่ะ เพราะแม่เป็นคนที่ไม่ชอบกินของแพง แล้วก็เป็นฝ่ายเริ่มคุยกับแม่ก่อนทุกครั้ง แต่เหมือนครั้งนี้เป็นครั้งที่นานสุดเพราะแม่อาทิตย์กว่าๆแล้วแล้วหนูก็ไม่กล้าเข้าไปคุยก่อนเพราะว่า ตอนนี้หนูท้อแท้ ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมทุกครั้งหนูต้องซื้อขนมแล้วอีกอย่างช่วนนี้หนูไม่มีตังค์ติดตัวหรอกค่า ไม่เข้าใจว่าเมื่อไหร่แม่จะเข้าใจบ้าง เมื่อไหร่ที่หนูกับแม่จะค่อยช่วยกันฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของครอบครัวเราสักทีคือมีแค่ที่แม่ให้ไปเรียน แค่ค่ารถก็หมดพอดีไม่ได้กินขนมหรอกคร้าแล้วยิ่งเรียนสองที่บางครั้งก็ไม่พอต้องใช่เงินในกระปุกจนจะหมดกระปุกแล้วค่ะ แต่ก็ไม่กล้าขอเพิ่มเพราะตอนนี้เศษรฐกิจก็เงียบๆอยุ่อ่ะค่ะ เลยไม่กล้าขอเพิ่ม แล้วหนูเลยอยากจะถามครูอ่ะค่ะว่าหนูเนี่ยควรทำอย่างไรดี
เรื่องต่อไปเป็นเรื่องที่ออกมาจากความรู้สึกค่ะ
คือนูเคยเรียนอย่างจริงจังกับครูเนี่ยคิดว่าคงเปนครั้งแรกค่ะ เพราะหนูลงเรียนของครูมาก็ Ph1 grammar vocab แต่ก็ไม่ได้ตั้งใจเรียนเลย มาเรียนจิงจังนี้ก็Ad 1เพราะเรียนคนเดียว รู้สึกตัวเองอยากมาเรียนทุกวันไม่มาวันไหนแล้วรู้สึกเหมือนขาดไรไปบางอย่าง รู้สึกว่าครูสมศรีเนี่ยเป็นอาจารย์สอนเรียนที่ไม่มีใครเหมือนแล้วก็ไม่เหมือนใคร มีความรู้สึกดีกับโรงเรียน ตั้งแต่เรียนAd1หนูเจอครูได้3ครั้งแล้วแหละค่ะหนูว่าครูนี้ก็สวยเหมือนกันนะค่ะ (จากใจจริง) ครูเป็นคนที่ผ่องมากๆ ครั้งสุดท้ายที่เจอหนูยืนดูคะแนนอยู่แล้วครูจะมาตีก้นหนู แล้วนู้ก็เรียกครูว่าจารย์หนูอยากจะเรียกครูว่าแม่จังแต่ไม่กล้า แล้วก็คุยกันนิดหน่อย ม้วนที่สองของการเรียนAd1ครูเข้ามาทักทายแล้วก็เอาหนังสือ ฤาจะยอมเป็นไอ้ขี้แพ้ก็ตามใจมาแจกด้วยแหละ แต่ต้องพูดว่าครูสมศรีสวยที่สุดในโลก..........หนูอยากได้มากอ่าแต่ครูก็ไมเข้ามาถามอ่า เศร้า แต่ตอนแรกครูก็ให้ยกมือแหละแต่หนูไม่กล้ากลัวเพื่อนจะหาว่าขี้งกไม่มีปัญญาซื้อ ก็จริงหนูไม่กล้าขอแม่ซื้อหรอกค่ะ เพราะว่าพี่สาวหนู่ก็มี แต่พี่หนูก็ต้องใช่เนอะ เลยไม่อยากไปของดู ก็อยากได้เป็นของตัวเองแหละ สักวันหนูจะเอาตังค์ที่หนูเก็บด้วยตัวเองไปซื้อ อีกไม่นานค่ะครูสมศรีเก็บไว้ให้นูเล่มหนึ่งนะค่ะ ไม่รู้จะบอกไงอ่า รักครูสมศรีที่สุดในโลก จุ๊บส์ๆ
อ่อ
Ad2 หนูลงเรียนรอบสดด้วยไว้เจอกันนะคร้า