เปรียบครูเป็นผู้มอบแสงสว่าง นำหนทางเพื่อฝังปลูกถูกวิถี
เปรียบครูเป็นดวงประทีปนำชีวี ส่องสิ่งดีบอกสิ่งผิดให้ศิษย์จำ
เปรียบครูเป็นผู้ให้ปวงความรู้ คอยเฝ้าดูคอยอาทรคอยสอนพร่ำ
เปรียบครูเป็นเทียนเรืองรองส่องแสงธรรม ทอแสงนำใจศิษย์คิดก้าวไกล
เปรียบครูเป็นพ่อแม่ผู้ล้ำเลิศ ผู้ประเสริฐเมตตากว่าที่ไหน
เปรียบครูเป็นแม่พิมพ์หล่อหลอมใจ ผู้ทำให้ศิษย์ขึ้นรูปเป็นกายา
เปรียบครูเป็นช่างปั้นฝีมือเอก ผู้สรรเสกดินเป็นรูปงามหนักหนา
เปรียบครูเป็นเรือน้อยลำงามตา ผู้คอยพาศิษย์ผ่านพ้นห้วงอบาย
กราบแทบเท้าคณาจารย์ผู้ประสิทธิ์ เหล่าความคิดงดงามเปี่ยมความหมาย
กตัญญูรู้คุณทั้งใจกาย รู้ความหมายมากล้ำของคำครู
ร้อยดวงจิตเป็นมาลาบูชาครู
ผู้ค้ำชูอบรมบ่มเพาะสอน
ครูเป็นดั่งเเสงประทีปประเสริฐพร
ประนมกรบรรจงลงกราบกราย
พระคุณท่านดั่งพสุธานภากว้าง
ชี้เเนวทางอันพิสุทธิ์ผุดผ่องศรัย
มอบวิชชาความรู้ปูชนีย์ไทย
จารึกไว้เเม่พิมพ์ศรีของศิษย์ชน
มอบความรักความเมตตากรุณาศิษย์
ด้วยดวงจิตบริสุทธิ์เเสนเปี่ยมล้น
เป็นเเบบอย่างเเบบแผนประพฤติตน
ปูชนียบุคคลกอปรกิจการ
ดอกมะเขือหญ้าเเพรกเเทรกดอกเข็ม
รวมใจเต็มเป็นหนึ่งเดียวเกลียวประสาน
ศิษย์นี้ขอตั้งจิตปฏิญาณ
ก้มกราบกรานระลึกในพระคุณครู
Kwang-tung
ผู้ประพันธ์
กลอนบทนี้กลั่นกรองมาจากหัวใจอันบริสุทธิ์จากศิษย์คนนี้ ตั้งใจเเต่ง(อาจจะไม่เพราะ) ตั้งใจมอบเเทนคำขอบพระคุณ รักครูมากมาย ขอบคุณสำหรับความรู้ที่ถ่ายทอดให้ สำหรับคนอื่นอาจคิดว่าครูเป็นเเค่เรือจ้าง เเต่สำหรับกวางเเล้ว ถ้าครูเป็นเรือจ้างก็เป็นเรือจ้างลำใหญ่ที่ประเสริฐที่สุด และศิษย์คนนี้เเละหลายๆคนโชคดีที่สุดที่ได้ประสบพบเจอเรือจ้างลำนี้ เรือที่คอยปกป้อง เเม้จะมีคลื่นหรือพายุลูกใหญ่มาเป็นอุปสรรคเพียงใด เรือก็ยังประคองชีวิตนับเเสนล้าน รอดจนถึงฝั่งฝันที่สวยงามได้ ถ้าหากในอนาคตกวางได้เป็นครู กวางก็จะเอาครูคนนี้ไปเป็นเเบบอย่างต่อไป
รักเเละเคารพอย่างสูง
ศิษย์ที่รักครู
และสำหรับความรักที่เรียงร้อยเป็นถ้อยคำที่ทรงคุณค่าจากเด็กๆทุกคน
คุณครูขอขอบคุณสำหรับความรู้สึกที่ดีๆหนูๆมีให้คุณครูอ้วนๆคนนี้
ศิษย์ประพันธ์กลอนข้างซ้าย คุณครูตอบรับทางด้านขวา ร้อยดวงจิตเป็นมาลาบูชาครู หลอมดวงจิตรับร้อยมาลัยสวรรค์
ผู้ค้ำชูอบรมบ่มเพาะสอน ศิษย์สร้างสรรค์น้อมประญตคำบ่มสอน
ครูเป็นดั่งเเสงประทีปประเสริฐพร ศิษย์เทิดครูดั่งแสงประทีบภรณ์
ประนมกรบรรจงลงกราบกราย รับประนมก้มกราบกรซาบซึ้งหทัย
พระคุณท่านดั่งพสุธานภากว้าง พระคุณครูมิหาญเทียบหนึ่งในล้าน
ชี้เเนวทางอันพิสุทธิ์ผุดผ่องศรัย มาตุกานต์มอบแก่บุตรผุดผ่องใส
มอบวิชชาความรู้ปูชนีย์ไทย เฝ้าบ่มเลี้ยงบ่มเพาะกิริยาไทย
จารึกไว้เเม่พิมพ์ศรีของศิษย์ชน จนเติบใหญ่สืบสานครูช่วยดูแล
มอบความรักความเมตตากรุณาศิษย์ แสนมีบุญได้เกิดเป็นสิกขาจารย์
ด้วยดวงจิตบริสุทธิ์เเสนเปี่ยมล้น ได้ร่วมสานสืบสายไสวสวรรค์
เป็นเเบบอย่างเเบบแผนประพฤติตน ดำรงตนเป็นแบบอย่างเพื่อแบ่งปัน
ปูชนียบุคคลกอปรกิจการ สรรพสิ่งอันปูชนีย์ที่ควรเป็น
ดอกมะเขือหญ้าเเพรกเเทรกดอกเข็ม ดอกมะเขือดอกเข็มและหญ้าแพรก
รวมใจเต็มเป็นหนึ่งเดียวเกลียวประสาน ขจายแมกกิ่งก้านใบขยายผล
ศิษย์นี้ขอตั้งจิตปฏิญาณ ขจรกลิ่นกำจายฟุ้งรุ่งคณาคุณ
ก้มกราบกรานระลึกในพระคุณครู แผ่นดินจุนเกื้อเราได้เป็นศิษย์ครูขอก้มกราบแผ่นดินถิ่นสยาม
แสนงดงามขีดชีวิตครุสวรรค์
เกิดกี่ครั้งขอให้เป็นครูไทยพลัน
จักขอสรรค์ปั้นศฺษย์ให้มาตุภูมิ(ประพันธ์โดย คุณครูสมศรี)
ซ้าย-ประพันธ์โดยศิษย์
ขวา-ประพันธ์โดยครู