มีเรื่องปรึกษาค่ะ

ย้อนไปเมื่อหนู ม.1 นะคะ หนูเป็นเด็กฝากค่ะ...เรียนไม่เก่งเลยไม่ค่อยตั้งใจด้วยซ้ำ...เรียนขำๆไปวันๆ....แต่เป็นโชคดีของหนูที่ได้พบเพื่อนดี...เขาทั้งฉุด ทั้งลาก ทั้งดึง...ให้หนูเรียนเก่งขึ้น
จนกระทั่งวันหนึ่ง...หนูได้เกรด4ค่ะ คุณครู....มันทำให้ครอบครัวหนูดีใจมาก และตอนนี้เป็นช่วงที่หนูสอบmidterm ค่ะ...หนูได้ค้นพบว่าตัวเองประหลาดค่ะ...เวลาที่ออกจากห้องสอบเพื่อนๆก็มักจะพูดถึงเรื่องข้อสอบ....บางข้อที่หนูทำผิด...มันทำให้หนูเสียกำลังใจมากค่ะแล้วหนูก็มักไม่ค่อยยกโทษให้ตัวเอง
มันทำร้ายหนู...จริงๆแล้วหนูรู้ว่ามันกลับไปทำอะไรไม่ได้แต่หนูก็ยังไม่ยกโทษให้ตัวเองอยู่ดี....เกรด4ที่หนูเคยได้...มันกลับเป็นบ่วงรัดคอ ยิ่งแน่นเข้าไปทุกวันๆ และคนที่ดึงบ่วงให้แน่นก็คือตัวหนูเองทั้งนั้น...เพื่อนเค้าก็บอกว่าหนูเครียด...เวลาสอบจะกลายเป็นคนละคน...หนูไม่อยากเป็นแบบนี้เลยค่ะ เพราะหนูรู้ว่ามันจะทำให้อยู่ในสังคมอย่างลำบาก...แต่หนูก็แก้ไม่ได้...หนูควรทำอย่างไรดีคะ

....และอีกประการหนึ่งค่ะ หนูเรียนพิเศษเยอะค่ะ...วันๆหนึ่งของหนูใช้คุ้มเลยหล่ะค่ะทั้งเลข เคมี ชีวะ และอื่นๆๆๆ
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น เพราะหนูจะพยายามเจียดเวลามาอ่านหนังสือ และทำการบ้านให้ได้...ดังนั้น เวลาเรียนที่โรงเรียน เพื่อนๆที่ไม่เข้าใจเขาก็ถามหนูค่ะ....หนูก็อธิบายเขาจนหมดไส้หมดพุง....
แต่พอเวลาสอบ...เขากลับได้คะแนนมากกว่าหนู...จริงๆแล้วคะแนนของหนูมันก็ไม่ได้น่าเกลียดอะไรมากหรอกนะคะแต่หนูรู้สึกไม่พอใจกับคะแนนที่หนูได้...และมักรู้สึกว่าหนูทำไม่เต็มที่
ตอนอยู่ในห้องสอบไม่เครียดหรอกนะคะ....แต่ตอนออกมาเนี่ยแหล่ะค่ะ...เครียดมาก....บางข้อไม่สมควรผิด....ยังผิดเลยค่ะ
บางวิชาที่หนูปึ้กๆ...ตอนสอบกลับมีช่องโหว่ให้ทำผิดจนได้
หนูไม่อยากโทษว่าดวงตกเลยค่ะ...เพราะการเรียนหนังสือไม่เกี่ยวกับดวง...แต่ตอนนี้หนูยังหาต้นเหตุเพื่อเอาไปปรับปรุงแก้ไขไม่ได้ค่ะ...คุณครูช่วยตอบหนูด้วยนะคะ....

....................ขอบพระคุณ ค่ะ......................
...............................รักครูเหมือนแม่คนที่2นะคะ.......