ขอออกตัวก่อนเลยนะครับผมไม่ใช่นักเรียนที่เรียนกับครูสวย
เพราะผมอยู่โคราช เลยไม่มีโอกาสที่จะได้เรียนกับครูอะครับ
แต่เรื่องที่ผมจะมาปรึกษาไม่ใช่เรื่องขอเปิดสาขาที่โคราชหรอกครับ
เพราะเหมือนขอไปหลายครั้งแล้ว แต่เข้าใจเรื่องของสถานที่
และปัญหาต่างๆของทางโรงเรียนครับ เข้าเรื่องเลยละกันครับ...
...คือตอนนี้ผมกำลังขึ้นชั้น ม.5 ใจผมอยากเข้าขณะแพทย์ครับ
แต่ดูเหมือนแรงบันดาลใจมันจะไม่แข็งแกร่งพอทำให้ผมเขว
ได้ง่ายมากๆๆๆๆ เช่นอ่านหนังสือไปสักพักก็เริ่มท้อกับเนื้อหาที่
เยอะเอามากๆ และ ม.4 ไม่ได้ตั้งใจเรียนเท่าที่ควร แล้วเรา
เลยพะวงไปเสียทุกวิชาว่าจะอ่านทันไม๊ พอจะฮึดสู้ก็ฮึดได้แค่
แป็บเดียวไม่ถึง ชม. แล้วก็หมดแรง ท้อออ... คือ ผมค่อน
ข้างมีเรื่องให้คิดในแต่ละวันมากพอควรครับ ทั้งเรื่องครอบครัว
เรื่องการเรียน คือผมอยู่โครงการห้องเรียนพิเศษวิทย์-คณิต
ครับ เลยมีความคาดหวังจากหลายๆทางเข้ามาหาตัวผมมาก
พอคิดล่วงหน้าถึงอนาคตก็เหนื่อยเหลือเกิน ผมก็ไม่ใช่คนเก่ง
อะไร เมื่อเทียบกับตอน ม.ต้น ที่พอจะเรียนวิชาอะไรก็ดีไปเสีย
หมด พอลองมาดูตัวเองตอนนี้ทำให้ผมรู้สึกตัวว่าเราเริ่มเรียน
ชนิดที่เรียกว่าเรียนไปวันๆแล้วนะ เนื้อหาที่เรียนมาตอน ม.4
เริ่มจะจำไม่ได้เสียแล้ว ไหนจะเตรียมตัวรับเนื้อหาใหม่อีก
ตอนนี้ที่ผมอยากทำคือการทำให้แรงบัลดาลในหัวใจที่อยาก
เข้าเรียนในคณะแพทย์ของผมเข้มข้นขึ้นกว่านี้ เพื่อผมจะได้
ไม่ไขว้เขวไปกับสิ่งอื่นๆที่เข้ามาขัดขวางอะครับ อยากให้ครู
ช่วยแนะนำวิธีให้ผมหน่อยครับ และอีกอย่างเวลาผมเรียนพิเศษ
ช่วงเทปแรกๆ กระตือรือร้นมาก หลังๆเริ่มไม่ทำการบ้าน พอจะ
มีวิธีปราบความขี้เกียจไหมครับ
...ขอขอบคุณครูและทุกท่านที่เข้ามาช่วยล่วงหน้าครับ