Kru Somsri's English School

July 08, 2025, 05:54:12 AM

:    
191147 46430 16641
: Shinergygns
*
+  Kru Somsri's English School
|-+  ห้องสนทนาของโรงเรียนสอนภาษาอังกฤษคุณครูสมศรี
| |-+  คุยกับคุณครูสมศรี
| | |-+  เป็นโรคจิตชอบกดดันตัวเอง
: [1]
: เป็นโรคจิตชอบกดดันตัวเอง  ( 4429 )
~๐เด็กน้อย๐~
« : October 19, 2010, 07:53:00 PM »

ครูคะ วันนี้หนูมีเรื่องระบายนิดหนึ่งค่ะ หนูเพิ่งรู้ตัวว่าหนูอยากเข้าเตรียมเมื่อตอนกลางปีนี่เอง หนูก็เริ่มขยัน ๆ อ่านหนังสือเรียนพิเศษ กลับมาก็ทบทวนอยู่ตลอด แต่ก็สารภาพนะคะ ว่าไม่ได้อ่านทุกวันแต่หนูติดอินเทอร์เน็ตติดเฟสบุ๊ค ที่บ้านหนูเขาก็ตามใจค่ะ แต่หนูยังพอมีสติยั้งคิดบ้างเล็กน้อย หนูรวบรวมคำให้กำลังใจของคุณครูหลาย ๆ คำพูดเขียนใส่กระดาษร้อยปอนด์แปะไว้ตามผนังบ้าน เป็นวอลเปเปอร์สวย ๆ ประดับบ้านไปเลยค่ะ ไม่ว่าอยู่ตรงไหนของบ้านหนูก็จะเจอคำว่า 'แกยอมเป็นไอ้ขี้แพ้หรอ ? ไหนบอกอยากเข้าเตรียมฯ' หรือ 'กูคือตัวกู ถ้ากูไม่อ่านใครจะอ่านให้กู' และอื่น ๆ ทำให้หนูฮึดกลับมาอ่านหนังสือค่ะ ที่บ้านหนูไม่ใช่คนมีฐานะกระทั่งซื้อของราคาแพง ๆ หรือซื้อทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ แต่พอหนูเรียนพิเศษในเรื่องที่ไม่ค่อยเข้าใจ คุณแม่ก็จะบอกว่า 'เราคนเดียวเนี่ย ใช้เงินไปเยอะที่สุดในบ้านเลยนะ' หนูรู้ว่าแม่พูดเล่น ๆ ขำ ๆ ไม่ได้จงใจจะว่าอะไร แต่หนูเป็นคนคิดมาก หนูชอบคิดว่า ตัวเองเกิดมาเพื่ออะไร เกิดมาเพื่อล้างผลาญเงินของพ่อแม่หรือเปล่า ทำไมเราถึงใช้เงินเยอะขนาดนี้ และช่วงนี้หนูก็มีกิจกรรมประมาณว่าแข่งร้องเพลง มันก็ต้องซื้อชุดขึ้นเวทีค่ะ เวลาไปซื้อที่พาหุรัด คุณแม่ก็จะบอกว่า เนี่ยเสียไปเยอะแล้วนะกับค่าชุดของเราน่ะ หนูก็เอาอีกแล้วค่ะคิดไปเองว่า เนี่ยถ้าเราไม่เข้ารอบนะ แม่ต้องเสียใจ สิ่งที่แม่ทำมาจะเปล่าประโยชน์ ทำให้หนูกดดันตัวเอง ตลอดปิดเทอมหนูไม่เคยพักเลยค่ะ หนูตื่นตี 5 มาเรียนที่คุณครูสมศรีรอบเช้า จากนั่งนั่งรถไฟฟ้าไปเรียนที่สยามกิตต์ต่อถึงบ่ายสอง นั่งรถตีกลับมาเรียนร้องเพลงเตรียมแข่ง กลับบ้านประมาณสามทุ่ม กินข้าวแล้วซ้อมต่อ นอนเกือบ ๆ ห้าทุ่ม และตื่นตีห้าทุกวัน พอวันแข่งหนูก็สดชื่นค่ะ ผลที่ได้ออกมาก็คือเข้ารอบประเทศแล้วค่ะ เป็นผลมาจากความเพียรพยายาม(หรือกดดันตัวเองก็ไม่รู้) แต่ยินดีได้ไม่นานค่ะ หลังจากลงเวทีหนูก็เริ่มมึน ๆ หัว โลกเริ่มเอียง หนูก็ยังคงเดินต่อไปแม้จะเซ ๆ ไปบ้าง กลับมาถึงบ้านไข้ขึ้น อาเจียน ปวดหัวเหมือนใครมาบีบหัวไว้ แต่ก็ต้องรีบนอนค่ะ เช้าตื่นมาต้องไปเรียนกับครูตามปกติ แต่หนูก็ยังปวดหัวและไข้ขึ้นอยู่ดี แต่หนูก็ฝืนตื่นตี 5 เพื่อมาเรียนกับคุณครูค่ะ ปรากฏว่าหนูเรียนไม่รู้เรื่อง วิงเวียนหัวหมุนได้ แต่ก็ยังฝืนไปเรียนต่อจนครบ พอกลับมาถึงบ้านหนูก็หลับเลยค่ะ แต่ที่หนูกังวลใจเพราะถ้าหนูเข้ารอบ หนูต้องแข่งอีกทีปีหน้า คุณแม่ก็ต้องจ่ายค่าคอร์สเรียนเฉาพะร้องเพลงก็เป็นหมื่นค่ะ ไหนจะเรียนพิเศษที่อื่น ๆ อีก หนูสงสารคุณแม่ค่ะ ช่วงนี้ก็ไม่ได้เล่นคอมเท่าไรค่ะ ก็พยายามตั้งใจอ่านหนังสือ ไม่ให้หยาดเหงื่อทุกหยดของคุณแม่ต้องสูญเปล่า แต่เรื่องล่าสุดที่หนูเสียใจมาก ๆ คือ หนูทำบัตรรถไฟฟ้าหายทั้ง ๆ ที่ใช้ยังไม่ได้ถึง 10 เที่ยวเลยค่ะ หนูรู้สึกผิดมาก เพราะจากที่ว่าหนูอยากลดภาระกลับเป็นเพิ่มภาระ ทำให้ต้องเสียเงินทำบัตรใหม่ หนูร้องไห้อีกแล้วค่ะ แล้วก็กลับมาคิดมากแบบเดิม ๆ ประมาณว่า เราเกิดมาเพื่ออะไร เหมือนเกิดมาล้างผลาญพ่อแม่ และถ้าการแข่งขันรอบต่อไป หนูทราบดีว่าเสียค่าใช้จ่ายเยอะมาก แต่หากชนะหนูก็จะได้ถ้วยประทานเลยค่ะ หนูจะทำยังไงดีคะ หนูไม่อยากให้เงินของคุณแม่ของสูญเปล่า คุณครูก็เคยสอนว่าอยากกดดันตัวเองให้ปล่อยวาง แต่หนูทำไม่ได้ซักทีค่ะ จำเป็นต้องกดดันตัวเอง เหมือนปฏิกิริยารีเฟลกซ์ยังไงก็ไม่รู้ ถ้าวันไหนไม่กดดันตัวเองจะรู้สึกแปลก ๆ ค่ะ

ปล.อยากได้ตุ๊กตาเทียมควายของคุณครูมาก ๆ เลยค่ะ ตามที่พี่เสื้อส้มได้บอกในเทป DVD ว่าให้ไปท่องที่เคาน์เตอร์ หนูก็ท่องกลอน Gerund จนขึ้นใจจะไปท่องกับพี่เสื้อส้ม แต่พี่เค้าบอกว่า เค้าแจกตุ๊กตาควายไปแล้วให้กับคนที่ออกเสียงในห้อง หนูแอบเซ็งเล็กน้อยค่ะ แต่ก็ไม่เป็นไรค่ะ ถือว่าได้ความรู้ไปในตัว แต่หนูกะว่าถ้าหมดคอร์สนี้แล้ว จะไปหาคุณครูที่สยามกิตต์ตอนเช้า เพราะหนูอยากท่องม๊ากมากค่ะ คุณครูจะไปที่สยามกิตต์อีกไหมคะ = =?
 
!!TeKtiTe!!
love kru somsri : )))!!
Jr. Member
**
:
: 55


สู้ๆ อดทนๆ เย้....


« #1 : October 20, 2010, 10:00:48 AM »

เข้ามาให้กำลังใจเธอนะค้าบ สู้ๆนะ : D

เราเคยเป็นคล้ายๆกันเลย แต่ของเราเป็นมือถือหายนานละ เสียใจเหมือนกันที่ทำให้พ่อกับแม่ต้องลำบาก

ก็เลยพยายามเป็นเด็กดีของพ่อแม่ แล้วเราก็พยายามขยันเรียน เวลาเราเรียนเยอะๆหรือทำอะไรเหนื่อยมากๆก็จะเป็นเหมือนเธอนะ ตื่นเช้ามามันจะมึนๆ ปวดหัวตึ้บๆ

เราเลยตัดสินใจ หยุดเรียนเลย 1 วันเพื่อพักผ่อนชาร์จแบตร่างกายให้เต็มที่ แล้ววันพรุ่งนี้ก็เริ่มมีแรงเรียนต่อ ส่วนวันอื่นๆเวลาง่วงหรือเวลาไม่อยากตื่นเช้า

เราจะท่องตามอ.ที่รร.อยู่ 1 ประโยคก็คือ..เรายังมีเวลานอนอีกเยอะในหลุมศพ นี่ละเลยฮึดสู้ๆ ทำให้หายง่วงแล้วก็พยายามไปเรียนต่อได้ พอมาเรียนกับครูสมศรีก็ฮาอีก

เลยไม่ง่วง... แฮ่ๆ พิมพ์มายาวมากเลย

สุดท้าย
- สู้ๆเนอะ คุณแม่กับคุณแม่จะได้ดีใจที่เราพยายามเรียนได้สำเร็จ
- ยินดีด้วยนะค้าบที่เข้ารอบ
-ลองแวะไปท่องอีกทีก็ได้นะค้าบ ตอนนั้นตุ๊กตาอาจหมดพอดี

 

รักครูสวย ด้วยการท่องศัพท์

          : D D D
คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!
น่าร๊ากกกกก
Administrator
Hero Member
*****
:
: 4363


เดาซิ...คุณครูอุ้มน้องหมากี่ตัว อิอิ


« #2 : October 20, 2010, 10:03:32 AM »

เดี๋ยวเย็นนี้จะกลับมาตอบนะคะ
 

อย่าลืมเทียมเกวียนเยี่ยงควาย อ่านซ้ำๆ ทวนซ้ำๆ นะคะ คุณครูสมศรีและพี่ๆเสื้อส้ม เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆค่ะ!!!!!
{ ~ M.ine + N.ika ~ }
Newbie
*
: 13



« #3 : October 21, 2010, 09:29:47 PM »

คล้ายๆกับความโรคจิตหนูเลยค่ะ
ชอบคิดว่าตัวเองทำไม่ได้คอร์สที่แล้วที่หนูเรียนนได้คะแนนน้อยมาก ครั้งนี้หนูเลยขยันอ่านๆๆๆๆกลับมาทวนๆๆๆแต่ก็จริงๆค่ะ คะแนนดีขึ้นเยอะเลยคะก็ต้องขอบคุณคุณครูนะค่ะที่ช่วยให้หนูมีความขยันน่ะค่ะ ^^ รักครูค่ะ  :o5555 จริงอ๊ะเปล่า
 
: [1]  
:  

+

Sorry, the copyright must be in the template.
Please notify this forum's administrator that this site is missing the copyright message for SMF so they can rectify the situation. Display of copyright is a legal requirement. For more information on this please visit the Simple Machines website.