หนูมีปัญหา

---------------------------------------------------------------------------
มันเริ่มจากว่า หนูเป็นคนอารมณ์ร้อน ยับยั้งอารมณ์ไว้ไม่ค่อยอยู่เวลาโกรธ คิดอะไรก็ออกมาอย่างนั้น แล้วช่วงเวลาในตอนนั้นจะไม่ให้อภัยอย่างเด็ดขาด แล้วเหตุการณ์แบบเดิมๆมันก้เกิดขึ้นซ้ำๆ จนไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไร หรือมันเป็นกรรมเก่า?
-หนูทะเลาะกับแม่ด้วยเรื่องเล็กน้อยเสมอเหมือนวัยรุ่นคนอื่นทั่วไป หนูทะเลาะไปแล้วหนูกับแม่จะไม่ยุ่งกันเลยหนูพยายามจะเข้าหา แม่ก็ตัดโอกาสไปหมด จะได้คุยกันก็เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น หนูรู้ว่าแม่รักหนู แล้วหนูก็รักแม่มาก แต่หนูต้องมาเสียใจทุกครั้งเวลาที่ทะเลาะกับแม่ หนูควบคุมตัวเองไม่ได้ เอาแต่สะใจตัวเอง ทำกริยาก้าวร้าวใส่ทั้งๆที่น้ำตาไหลพราก แต่มันก็ทำต่อไป หนูรู้ว่าผิดเต็มๆ แต่หนูก็ทำ พอหลังจากที่แม่ว่าหนู หนูก็ค่อยเริ่มมีสติ อยากขอโทษ
-หนูสงสัยว่าทำไมหนูถึงเป็นคนแบบนี้ ตอนทำไม่คิด? หนูเป็นคนชอบอ่านหนังสือธรรมะ หนูกับพ่อก็ช่วยกันหามาอ่าน หนูสวดมนต์ขอขมากรรมชั่วเพื่อเป็นการขอโทษทุกคืนเพราะหนูไม่กล้าที่จะขอโทษ และหวังว่านิสัยแบบนี้จะหายไปแต่ม้นก็ไม่ มันเป็นเวรกรรมเก่าที่หนูจะเป็นคนดีไม่ได้แล้วหรอ? เพราะพ่อและญาติผู้ใหญ่คนอื่นพูดอยู่เสมอๆว่า ถ้าไม่มีเรื่องตรงนี้ก็เป็นเด็กดีอยู่หรอก เนื่องจากว่าถ้าหนูอารมณ์ปกติหนูก็รู้สึกว่าหนูดีอยู่หรอก หนูทำบางอย่างเพื่อแม่แล้วก็เต็มใจด้วย อย่างเช่น เรื่องที่ต้องเดินเยอะ ขึ้นลงหรือก้มเงยบ่อยๆ อะไรที่แม่ต้องลำบากหนูอยากจะทำแทนให้หมดทุกเรื่อง หนูเป็นห่วงแม่ ว่างๆหนูจะตัดเล็บเท้า ทำความสะอาดให้ ทำไมหนูเป็นคนแบบนี้ กรรมมันบังหรือยังไงทุกวันนี้บาปมันยังหนักไม่พออีกหรอ?