ครูครับผมรู้สึกท้อจังเลย

สืบเนื่องมาจากที่ไปสอบเตรียมฯในปี53
ก่อนไปสอบนั้นไฟแห่งความหวังของผมลุกโชติช่วงมากครับแต่พอมาวันนี้ไฟนั้นได้ดับไปพร้อมๆกับการประกาศว่าผมสอบไม่ติด ผมรู้ว่าเตรียมฯไม่ใช่ทุกสิ่งในชีวิตแต่สิ่งหนึ่งที่ผมไม่เข้าใจคือทุกครั้งที่ผมไปสอบที่ไหนผมมักจะผิดหวังตลอดเลยครับรวมถึงที่เตรียมฯด้วยจนบางครั้งผมรู้สึกว่าโชคชะตาไม่เคยเข้าข้างผมเลย
ทั้งๆที่ผมก็พยายาม ทุ่มเท ตั้งใจไม่ได้น้อยไปกว่าคนอื่นเลยครับ ก่อนสอบเข้าเตรียมฯผมเรียนๆๆ อ่านๆๆและทุ่มเทมากที่สุดในชีวิตก็ว่าได้ จนตอนนี้ผมรู้สึกเบื่อที่ต้องมาเจอกับความผิดหวัง ไม่รู้ว่าผมจะเจอมันไปอีกนานเท่าไหร ผมอยากจะประสบความสำเร็จทำให้พ่อ แม่ ครอบครัวและตัวผมเองได้มีความสุขบ้างครับ แต่ผมไม่รู้ว่าหวังไปแล้ว ผมจะต้องเจอกับมันอีกหรือเปล่า