ถึงครูสมศรีอันเป็นที่รักค่ะ

สวัสดีค่ะคุณครู จำหนูได้มั้ยคะ แก้มใสนะคะ ในที่สุดหนูก็หาทางติดต่อคุณครูจนได้ค่ะ คุณครูยังไม่ลืมหนูใช่มั้ยคะ ตอนนี้หนูมาอยู่ที่อังกฤษ ตั้งแต่มาไม่ได้ติดต่อไปหาคุณครูเลย คิดถึงครูมากค่ะ ชีวิตหนูโตขึ้น เจอเรื่องราวมากมาย หนูมาอยู่ที่นี่ ต้องทำงานหาเงินเอง ทั้งค่ากิน ค่าบ้านค่ารถ ทุกอย่างต้องหาเองหมดค่ะ ไม่ได้ให้คุณพ่อคุณแม่ส่งมาให้ เหนื่อย ลำบาก แต่ก็มีความสุขดีค่ะ มีความรับผิดชอบขึ้นเยอะค่ะ อ้อ หนูก็จะมาบอกข่าวดีคุณครูค่ะ หนูจะกลับเมืองไทยประมาณสิ้นเดือนมกรา เพื่อไปรับปริญญานะคะ หนุรับปริญญาวันที่13กุมภาค่ะ ครูคือคนที่หนูอยากถ่ายรูปด้วยและอยากเอาใบปริญญาไปให้ดูมากที่สุดค่ะ แม้ว่าหนูจะไม่ได้จบเกีรยตินิยมหรือมหาลัยดังๆ แต่หนูก็มีวันนี้เพราะคุณครู ถ้าคุณครูไม่อายหนูขอไปถ่ายรูปด้วยนะคะ อยู่ที่นี่ต้องอดทนมาก ต้องขยัน แม้ว่าจะต้องเรียนด้วยทำงานด้วย หนูก็มีกำลังใจเพราะสิ่งที่คุณครูสอนหนูมาทั้งนั้นแหละค่ะ หนูจะไม่ยอมเป็น ไอ้ขี้แพ้แน่นอนค่ะ หนูยังคงยึดคำสอนของคุณครูเสมอและคุณครูก็ยังเป็นกำลังใจอันสำคัญของหนูเสมอ ตั้งแต่รู้จักคุณครูมาไม่มีคืนไหนที่หนูไม่สวดมนต์ขอพระคุ้มครองคุณครูของหนูเลยค่ะ หนูไม่เคยลืมพระคุณคุณครูเลยนะคะที่สอนหนูและทำให้หนูเป็นอย่างทุกวันนี้ อีกไม่นานลูกศิษย์คนนี้จะกลับไปกราบเท้าคุณครูค่ะ

ด้วยรักคิดถึงและเคารพสุดหัวใจค่ะ

แก้มใส

ปล.หวังว่าคุณครูจะได้อ่านนะคะ หนูอยากส่งเมลหาแต่หนูไม่มีเมลครู ขอให้ครูได้อ่านนะคะ