ทำไมชีวิตหนูต้องเป็นแบบนี้

หนูกลุ้มใจมากไม่รู้จะระบายที่ไหน จึงมาเขียนระบายในนี้

ตอนนี้หนูกำลังจะขึ้นม.6 และกำลังเตรียมตัวอ่านหนังสืออยู่หนูหวังว่าจะทำตามความฝันของตัวเองและจะทำให้พ่อกับแม่ภูมิใจในตัวของหนู แต่ตอนนี้หนูไม่มีกำลังใจจะอ่านหนังสือเลยค่ะเพราะหนูมีเรื่องไม่สบายใจเกี่ยวกับครอบครัวของหนูที่ดูเหมือนว่ามันจะแย่ลงไปทุกที พ่อของหนูมีหน้าที่การงานที่ดีมีคนนับถือมากมายพ่อทำงานหนักมากหนูอยากได้อะไรพ่อก็จะหามันมาให้หนู หนูอยากเรียนอะไรพ่อไม่เคยขัดพ่อบอกอย่างเดียวว่าพ่อหาเงินมาให้หนูเรียนหนูต้องเรียนนะอย่าโดดเรียน พ่อของหนูชอบดื่มสุรา เมื่อก่อนพ่อจะดื่มไม่มากแต่มาเดี๋ยวนี้พ่อดื่มทุกวัน เมื่อพ่อกลับมาถึงบ้านก็จะทะเลาะกับแม่ทุกวัน บางครั้งแม่ถึงกับร้องไห้ หนูสงสารแม่มากค่ะ ตอนนี้แม่กับน้องของหนูไปอยู่ที่บ้านยาย หนูกับพ่อจึงอยู่กันสองคนเพราะหนูต้องเรียนพิเศษ หนูเคยคิดว่าเมื่อชาติที่แล้วหนูทำกรรมเวรอะไรไว้ทำไมชีวิตของหนูต้องมาเจอเรื่องแบบนี้บางครั้งแม่ก็โทรศัพท์มาหาหนูแล้วบอกให้หนูตั้งใจเรียน เพราะแม่อาจจะไม่กลับมาที่บ้านหลังนี้อีก ถ้ามีเวลาก็ให้หนูไปหาแม่บ้าง หนูพอที่จะเข้าใจความหมายที่แม่พูดดีแต่ก็ปลอบใจตัวเองเสมอว่ามันคงจะไม่เลวร้ายขนาดนั้น เมื่อวานพ่อกลับมาบ้านพ่อก็เมามาเหมือนเคยหนูหาข้าวให้พ่อทาน แต่พ่อก็ทานได้ไม่มากแล้วบอกว่าปวดท้องหนูก็ไปหยิบยาให้พอทาน หนูกลัวว่าพ่อจะเป็นโรคอะไรสักอย่างเพราะเนื่องจากพ่อดื่มเหล้าทุกวัน พ่อเคยบอกกับหนูว่าถ้าหนูเอ็นท์ติดมหาวิทยาลัยที่พ่อหวังพ่อจะให้รถยนต์หนึ่งคัน แต่หนูบอกพ่อไปว่าหนูไม่อยากได้รถ แต่สิ่งที่หนูอยากได้พ่อไม่ต้องเสียเงินแม้แต่บาทเดียว หนูบอกกับพ่อแค่นั้น ทุกวันนี้หนูก็ยังยืนยันเช่นเดิมว่าหนูไม่อยากได้รถ แต่สิ่งที่หนูอยากได้คือให้พ่อเลิกดื่มเหล้า พ่อจะได้เห็นความสำเร็จของหนู แล้ววันนั้นหนูจะเลี้ยงครอบครัวเองพ่อจะได้ไม่เหนื่อยอย่างเช่นวันนี้อีก