เรื่องเล่าจากร้านเกม เหมือนจะฮา แต่เครียด

ณ.ร้านเกมแถวๆ ซอกหลืบแห่งหนึ่งในประเทศไทย

ทีมงาน : เอ่อขอโทษนะครับน้อง พี่ขอเวลาสัมภาษณ์น้องซักแป๊ปนึงได้มั้ยครับ นะครับ น้องครับ น้องครับ..!! เอ่อ.. น้องหัวเกรียนๆ คนนั้นอ่ะครับ ที่หน้าตาดูเหมือนจะมีการศึกษา

มนัส : (หันมา) อะไรวะ!! พี่!! คนเค้าจะเล่นเกม ไปสัมภาษณ์คนอื่นได้มั้ย เฮ้ย..!! โดนอะไรว๊ะเนี่ย ตายเลย ไม่น่าหันไปคุยกับมันเล้ยย กว่าจะอัพได้แต่ละเปอร์เซนต์มันนานนะว้อย..!! ฮึ่ยย..

ทีมงาน : เอ่อ.. ไหนๆ ก็ตายแล้ว ตอนนี้น้องคงจะว่างให้พสัมภาษณ์แล้วใช่มั้ยครับ

มนัส : ตายเพราะพี่นี่แหละ!! โว้ย..!! เอ้า สัมภาษณ์ก็สัมภาษณ์ ให้ว่องเลยนะพี่!! เวลาเป็นเงินเป็นทอง

ทีมงาน : ขอบคุณน้องมากครับ งั้นคำถามแรก น้องชื่ออะไรครับ

มนัส : เอาชื่อจริงหรือชื่อในเกม

ทีมงาน : ก็แล้วแต่น้องอ่ะครับ บอกชื่อพ่อชื่อแม่ด้วยก็ดี จะได้ถามไปล้อไป

มนัส : ชื่อจริง.ชื่อมนัส กัดเคลือบพิษ ชื่อในเกม

ทีมงาน : เอ่อ..ชื่อในเกมไม่ต้องก็ได้ครับ เพราะถึงพี่ไม่รู้ก็คิดว่าคงไม่มีใครตาย

มนัส : แล้วพี่คิดว่าคนอ่านเค้าไม่อยากรู้รึไง..!! ผมจะบอก!! ชื่อในเกมชื่อ WIZARD

ทีมงาน : น้องเล่นวิสาจเหรอ..

มนัส : เฮ้ย!! พี่รู้ได้ไงเนี่ย ผมยังไม่ได้บอกเลยนะเนี่ย ว่าผมเล่นอาชีพอะไร!!

ทีมงาน : เอ่อ...พี่เดาเอาน่ะครับ เห็นหน้าน้องดูโง่ๆ ก็เลยคิดว่าน่าจะเล่นอาชีพที่ค่าความฉลาดเยอะๆ

มนัส : ผมว่าจะถามไรก็รีบๆ ถามเถอะครับพี่ ก่อนที่ผมจะคุมเท้าตัวเองไม่ได้

ทีมงาน : น้องหนีเรียนมาเล่นเกมที่นี่บ่อยมั้ย

มนัส : ก็ไม่ค่อยบ่อยเท่าไหร่ สัปดาห์นึงก็มาแค่ 7 วัน เล่นวันนึงก็แค่ 24 ช.ม.

ทีมงาน : อืม ไม่ค่อยบ่อย..!! ตรงไหนวะ นี่ไม่กลับบ้านมากี่วันแล้วเนี่ย!! แล้วพ่อแม่ไม่เป็นห่วงรึไง

มนัส : ไม่เป็นห่วงหรอกพี่ คนนะไม่ใช่ห่วงยาง พี่นี่ท่าจะบ้า

ทีมงาน : ยังจะมาเล่นมุขอีก นี่แสดงว่าไม่ได้ไปเรียนด้วยใช่มั้ยเนี่ย

มนัส : เยส

ทีมงาน : พี่ว่าน้องติดเกมมากเกินไปแล้วนะเนี่ย รู้ตัวรึเปล่า!!

มนัส : ไม่ติดหรอกพี่ พี่นี่คิดมากใหญ่แล้ว ผมเล่นมาครึ่งปีแล้วเนี่ยยังไม่ติดเลย

ทีมงาน : รู้สึกว่าน้องจะมองโลกในแง่ดีจังเลยนะ แล้ววันๆ นอกจากเล่นแรคแล้วเนี่ย น้องได้ทำอะไรอย่างอื่นบ้างมั้ย

มนัส : อืมก็ กินมาม่า

ทีมงาน : แค่เนี้ย!! ละ แล้วได้ลุกไปเข้าห้องน้ำมั่งมั้ยเนี่ย

มนัส : โอ้ย..!! ไม่หรอกพี่ เสียเวลาเล่นเกม ผมใช้คอมฟอร์ท 100 เนี่ย (หยิบจากใต้โต๊ะยื่นให้ดู) ปวดเมื่อไหร่ก็ปล่อยมันตรงนั้นเลย

ทีมงาน : แล้วน้องไม่อายรึไง คนเต็มร้าน

มนัส : ไม่หรอกพี่ ผมมันคนกล้าแสดงออกอยู่แล้ว

ทีมงาน : แล้วไม่ปวดตาบ้างเหรอเนี่ย นั่งจ้องอยู่ยังเงี้ยทั้งคืน

มนัส : ก็มีบ้างอ่ะครับ แต่ทนได้ เพื่อ LV 99 เสียงตอนอัพคือกำลังใจให้ผมสู้ต่อไป

ทีมงาน : พี่ว่าถ้าคนอย่างน้องตายไปซักคน แผ่นดินคงเบาขึ้นเยอะเลยนะครับ

มนัส :พี่ว่าอะไรนะ..!

ทีมงาน : ปะ เปล่า ไม่มีอะไรครับน้อง ว่าแต่นอกจากเล่นแรคแล้วเนี่ย น้องคิดจะทำอะไรให้เป็นประโยชน์กับสังคมมนุษย์บ้างมั้ย

มนัส : นี่พี่กะลังหาว่าแรคเป็นเรื่องไม่มีประโยชน์ยังงั้นเหรอ!! พี่ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้น

ทีมงาน : จะแช่แข็งพี่งั้นเหรอ พี่ใส่การ์ดม้าน้ำอยู่นะ ฮ่าๆๆๆ กร้ากก ไม่ถอนเฟ้ย!! เพราะพี่ยังไม่ได้พูดเลยว่าแรคไม่มีประโยชน์ นี่น้องเป็นคนพูดเองนะ

มนัส : เดี๋ยวสัมภาษณ์เสร็จไป PVP กันหลังร้านเลยพี่

ทีมงาน : อืม พี่ว่า ถ้าน้องคิดจะฆ่าตัวตาย ก็ถือว่าเป็นการทำประโยชน์ให้กับสังคมเหมือนกันนะ

มนัส : ไม่มีทางหรอก ถึงผมตายก็ให้พรีสชุบชีวิตได้

ทีมงาน : พี่ว่าน้องบ้าแรคเต็มขั้นแล้วนะเนี่ย ถามจริงๆ เหอะวันไหนไม่เล่นแรคผื่นจะขึ้นเหรอ

มนัส : ไม่รู้ดิ เพราะผมเล่นทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที ทุกวินาที

ทีมงาน : ไม่ต้องทำหน้าภูมิใจขนาดนั้นก็ได้ อืม. แล้วนี่คิดถึงเรื่องอนาคตบ้างมั้ยเนี่ย ว่าจะทำอะไรต่อ

มนัส : ก็คิดว่าจะเล่นไนท์อีกซักตัว สายเอจิ

ทีมงาน : ช่างมืดมนอะไรอย่างนี้ นี่เหรอ!! อนาคตของแก สรุปคือไม่คิดจะห่างแรคเลยใช่มั้ยเนี่ย

มนัส : เยส

ทีมงาน : คิดว่าเมื่อไหร่จะไปบำบัด

มนัส : บำบัดอะไรพี่ ผมไม่ได้ติดอะไรซักหน่อย

ทีมงาน : ไอ้นี่มันหน้าด้านจริงๆ เว้ย แล้วถ้าสมมุติว่าถ้าไม่มีแรคให้เล่นแล้วเนี่ย น้องคิดว่าจะเอาเวลาไปทำอะไร

มนัส : โห ไม่อยากจะคิดเลยพี่ ถ้าไม่มีแรค ผมคงจะต้อง.

ทีมงาน : กลับไปตั้งใจเรียน เป็นเด็กดีของพ่อแม่ใช่มั้ย

มนัส : ไม่ใช่พี่ ผมคงต้องหายใจไม่ออกแน่ๆ เพราะว่า. แรค คือลมหายใจของผม

ทีมงาน : แกจะทำหน้าเศร้าทำไมวะเนี่ย

มนัส : แค่คิด ก็กลัวแล้วพี่ ถ้ามีวันนั้นขึ้นมาจริงๆ

ทีมงาน : พี่ว่าน้องอยู่ในช่วงระยะสุดท้ายแล้วนะเนี่ย

มนัส : ไม่ได้เป็นเอดส์พี่

ทีมงาน : แล้วได้ติดตามข่าวสารจากโลกภายนอกบ้างมั้ยเนี่ย

มนัส : อ่ะ..พี่ ถึงผมจะเล่นแรค แต่ผมก็ติดตามข่าวทุกวันเหมือนกันนะ ผมก็ทันข่าวสารเหมือนกันนะ

ทีมงาน : น้องรู้มั้ย!! ทักษิณได้เป็นนายกแล้ว!!

มนัส : จริงเหรอพี่!! (ทำหน้าตาตื่น) ไม่เห็นมีใครบอกกันบ้างเลย

ทีมงาน : เอ่อทันข่าวสารจริงๆ ด้วย เชื่อมันเลยว่ะ

มนัส : (หันไปบอกเพื่อนในร้าน) เฮ้ย!! รอแปปนึง สัมภาษณ์จะเสร็จแล้ว เดี๋ยวมาแชร์กันต่อ ซื้อยาไวเผื่อด้วย เดี๋ยวจ่ายตังค์ทีหลัง ไม่ต้องห่วงน่า ไม่เบี้ยวหรอก ช่วงนี้รวยเฟ้ย เพิ่งขายการ์ดโพลิ่งออกเมื่อวานนี้เอง!!

ทีมงาน : เอ่อ. น้องครับ

มนัส : (ยังไม่หันมา) เฮ้ย..!! ไปรอหน้าดันเจี้ยนเลย อะไรนะ!! ลืมดาบธาตุ ทำไมสะเพร่างี้วะ รีบกลับไปเอาเลย หัดเตรียมพร้อมหน่อยดิวะ เซฟไว้ที่ย่อนรึเปล่าเนี่ย อะไรนะ!! เซฟไว้ที่เหมือง!! ไม่ต้องแล้ว!! ไม่ต้องไปแล้ว ไปทำแย้อะไรแถวนั้น ไม่ต้องมาแชร์กันแล้ว เสียเวลา เดี๋ยวไล่ออกจากกิลด์เลย ไม่ต้องมาร้องไห้!!

ทีมงาน : เอ่อ คุยธุระเสร็จรึยังครับ จะได้ถามต่อ

มนัส : อ่ะพี่.. รีบๆ ถามต่อเหอะ จะได้ไปเล่นแรคต่อ

ทีมงาน : เอ่อครับ งั้นพี่ถามต่อนะครับ น้องคิดว่าแรคให้ประโยชน์อะไรกับน้องบ้าง.

มนัส : ให้ชีวิต จิตวิญญาน บานตะไท ไชโย โห่ฮิ้วว.

ทีมงาน : ก็ สุดท้ายแล้วนะครับ อยากจะฝากอะไรกับคนที่กะลังอ่าน RO Club อยู่ตอนนี้บ้างครับ

มนัส : ฝากซื้อบัตรแรคด้วย เอาแบบ 30 วัน 12 ใบ เนี่ย ของเดิมใกล้จะหมดแล้ว

ทีมงาน : งั้นพี่ไม่รบกวนเวลาอันมีค่าของน้องแล้วครับ ขอบคุณน้องมนัส กัดเคลือบพิษมาก พี่ไปละครับ

มนัส : ครับ (หันหน้ากลับเข้ามาในร้าน) เฮ้ย..!! ต่อเว้ย บอกว่าอย่าร้องไห้ ยังอีก.

ทั้งหมดนี่คือชีวิตส่วนนึงของน้องมนัส เด็กบ้าแรคหมายเลย1ของเมืองไทย ซึ่งทาง RO ซอกหลืบ หวังว่า น้องๆ หนูที่กะลังอ่านอยู่ คงจะได้รับสาระจากคนๆ นี้ไปไม่มากก็น้อย แต่ส่วนตัวผมคิดว่าคงไม่ได้อะไรเลย สำหรับตอนนี้ผมคงต้องขอลาไปก่อนแล้วครับ อยู่แถวนี้นานไม่ได้ เดี๋ยวติดเชื้อ ไปล่ะครับ สวัสดีครับ.

ทีมงาน : น้องรู้มั้ย รถไฟลอยฟ้าสร้างเสร็จแล้ว

มนัส : จริงเหรอพี่!! ไม่เห็นมีใครบอกกันบ้างเลย.

จาก http://seann.exteen.com/20050526/ro