หนูกำลังเครียดดด

สวัสดีค่ะคุณครูสมศรี หนูมีปัญหาอยากระบายค่ะ
วันนี้หนูทำแบบทดสอบความเครียด พบว่าหนูกำลังอยู่ในภาวะเครียดค่ะ แต่เวลาเจอคนอื่นหนูก็ยังสามารถพูดคุยได้อยู่นะคะ
พอมีเรื่องการประกาศผลสอบแพทย์ของกสพท.ประกาศหนูเข้าไปดูแล้วดูคะแนนก็ดูสูงๆทั้งนั้นเลยค่ะแต่หนูสอบปี53นะคะแล้วอีกอย่างรุ่นพี่ที่โรงเรียนก็โทรมาบอกว่าไม่ติด หนูทราบว่าพี่เค้าเสียใจมากเพราะพี่เค้าตั้งใจมากค่ะครูเท่าที่หนูเห็นนั่นก็ยิ่งทำให้หนูมองย้อนดูตัวเองว่า"แล้วชั้นล่ะ" เรียนก็ไม่ได้เก่งมากมาย เกรดเฉลี่ยก็ไม่ถึง3.5เลย สอบก็ไม่ติดเตรียม แต่สิ่งหนึ่งที่ยึดเหนี่ยวหัวใจของหนูให้ยังก้าวเดินตามความฝันต่อไปคือคุณพ่อและคุณแม่ หนูทราบว่าท่านทั้งสองเหน็ดเหนื่อยแค่ไหนกับการทำงานและรับผิดชอบหน้าที่ที่ยิ่งใหญ่หน้าที่หนึ่งนั่นคือการเป็นพ่อและแม่ทุกครั้งที่หนูเหนื่อยหนูจะนึกถึงหน้าท่านทั้งสองและบอกกับตัวเองเสมอว่าซักวันหนูจะทดแทนคุณพ่อและแม่ให้ได้ เมื่อวานนี้หนูพูดกับแม่เรื่องที่หนูกังวล เกี่ยวกับการสอบแพทย์ คุณแม่บอกว่าไม่อยากให้หนูเป็นกังวลกับเรื่องนี้ หนูอาจกดดันและเก็บกับความรู้สึกนี้มานานมากจนทำให้หนูร้องไห้ออกมาคุณแม่ตกใจเล็กน้อยเพราะหนูไม่ได้ร้องไห้ต่อหน้าใครกระทั่งเรื่องสอบไม่ติดเตรียมแม่ก็ไม่เคยเห็นน้ำตาของหนู แม่บอกว่าได้หรือไม่ได้ไม่สำคัญ แต่แม่ไม่อยากเห็นลูกเครียด ลูกเจ็บแม่เจ็บกว่า
เห็นลูกเหนื่อยแม่ก็สงสารแม่บอกว่าแม่รู้ว่าหนูรักแม่ แต่แม่ไม่เคยคาดหวังว่าลูกจะต้องเป็นนั่นเป็นนี่หรือเป็นอะไร จะเป็นอะไรก็ยังเป็นลูกแม่เหมือนเดิมแต่ตอนนี้ วันนั้นยังมาไม่ถึง อย่าเอาอนาคตที่เราเองก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นมาบั่นทอนกำลังใจเราเลยทำมันให้ดีที่สุดก็พอ แม่บอกแบบนี้ค่ะครู จนตอนนี้ทุกคนในบ้านพากันเครียดไปหมดหนูเลยคิดว่าหนูไม่น่าพูดเลย ตอนนี้หนูไม่อยากไปไหนเลย คุณแม่ชวนไปเที่ยวสงกรานต์ที่ต่างจังหวัดหนูก็คิดว่าจะไม่ไป คุณแม่เลยจะไม่ไป คือตอนนี้หนูคงอยากอยู่เงียบๆคนเดียวมากกว่า เพราะหนูรู้สึกหงุดหงิดไปหมด เซงตัวเอง ทั้งๆที่รู้ว่าที่เป็นอยู่มันไม่ดี แต่หนูไม่รู้จะทำยังไงเพราะมันรู้สึกล้ามากเหลือเกิน หนูจำได้ดีว่าตอนที่หนูไปฝึกงานตอนม.4ที่รพ.หนูรมีความสุขแค่ไหนที่ได้เห็นรอยยิ้มของคนป่วยและญาติคนป่วยเมื่อได้พ้นจากอาการทุกข์ทรมานจากการให้ความช่วยเหลือจากคุณหมอ จนบางขณะหนูคิดในใจว่า"ถ้าเราได้เป็นผู้มอบรอยยิ้มแบบนี้บ้าง เราคงจะมีความสุขไม่น้อยเลยสินะ" ตอนนี้คำถามหลายๆคำถามมันวนเวียนอยู่ในหัวใจของหนูจนนอนไม่หลับ หนูเลยไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป หนูแค่อยากระบายและได้พักพิงใจบ้าง ขอบคุณครูนะคะที่ให้หนูได้มาระบายปัญหาของหนูตรงนี้ หนูจะรอคุณครูมาตอบค่ะ