ขอคำแนะนำสำหรับลูกสาวค่ะ

[supavadee pattamasoontorn]

เรียน อาจารย์สมศรี ที่เคารพ

- ได้ยินชื่อเสียงจากญาติซึ่งเป็นคุณแม่ของน้องปอง (เดือนสิบ ปัทมะสุนทร) ว่าให้มาเรียนกับอาจารย์ค่ะ กำลังจะลงทะเบียนเรียนใหลูกสาว
มีอยู่ 2 สาวค่ะ ม. 5 (อังกฤษ - ฝั่งเศส) กับ ม.3

- คนโตสอบข้อเขียน AFS ได้ แต่ไม่ผ่านสัมภาษณ์ เสียความมั่นใจไปพอสมควร

เรื่องที่อยากเรียนปรึกษาอาจารย์ คือ

= ปิดเทอม ตค. นี้ หรือ ปิดเทอมใหญ่ จะส่งไปที่ต่างประเทศดี หรือ ลงทะเบียนเรียนกับอาจารย์ที่นี่ดีคะ
   อยากให้แกสนทนาได้ดีขึ้น คงเหมือนกับเด็กไทยส่วนใหญ่ที่ฟังรู้เรื่องแต่เรียงประโยคไม่ได้ คงไม่ค่อยมีความมั่นใจด้วยค่ะ

= อาจารย์ตอบได้แบบไม่ต้องเกรงใจนะคะ เพราะหากเป็นคำตอบที่ว่าให้เรียนกับอาจารย์ก็ยินดี อยากขอความเห็นจากอาจารย์ จะทำให้มั่นใจว่าไปถูกทางมากขึ้นค่ะ


ขอบพระคุณอาจารน์ล่วงหน้าค่ะ


สุภาวดี ปัทมะสุนทร
 

[เหม่งจ๋าย : )]

ส่วนตัวหนูว่า..ถ้าเป็นหนู หนูอยากฝึกสนทนา

คงอยากไปอยู่ต่างประเทศมากกว่าแหละคะ

แต่หนูก็ไม่รู้นะ เพราะอย่างหนู ก็ไม่ใช่เด็กเงียบๆ จ้อได้ไปเรื่อย

เวลาพูดภาษาอื่นๆ อังกฤษ จีน

ก็ไม่ได้ใส่ใจหลักอะไรมาก ขอแค่สื่อสารเค้ารู้เรื่อง

ก็เพราะว่าเด็กไทยไม่กล้า ไม่มั่นใจไงค่ะ เลยพูดอังกฤษกันไม่ได้

อย่างหนูตอนแรกก็ไม่พูด

แต่เพราะโดนพ่อแม่ปลูกฝังตั้งแต่เล็กๆ

เดี๋ยวนี้ จ้อมาก จนครูว่าค่ะ = =
[แบบว่า..ห้องหนูอีพี คุยกันบางทีเค้าบังคับคุยภาษาอังกฤษ..ก็แหม อยากคุยกับเพื่อนอ่าคะ > <]

ก็จากที่คุณแม่พูดมา..

หนูว่าถ้าจะให้พี่เค้าเรียนฝึกพูด ก็ต่างประเทศน่าจะดีกว่านะคะ
ไม่ก็ คุณแม่ก็ส่งเสริมเอง ให้พูดในบ้านเป็นภาษาอังกฤษไปเลย

แต่ถ้าอยากได้หลักภาษาเตรียมสอบ ก็เรียนกับคุณครูนี่แหละคะ

[อุซางิจัง..CUD44]

เอ่อคือว่าพอดีหนูไม่มีปัญหาเรื่องพูดอ่ะค่ะเลยไม่รู้ว่าต้องทำยังไง

แต่ถ้าจะส่งไปตปท.จิงๆ

ก็อย่าส่งไปกับกรุ๊ปคนไทยนะคะ

เพราะหนูไปมาแล้ว

แทบไม่ได้คุยกะฝรั่งเรย

แต่ได้เพื่อนดีๆมาเพียบ


แต่ถ้าเรียนกับคุณครูก็จะได้อะไรมาเยอะเหมือนกันนะคะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ขอกราบเรียนคุณแม่ดังนี้ เพื่อให้คุณแม่นำไปประกอบการตัดสินใจ

การเรียนภาษาเป็นเรื่องของทักษะ คือฝึกบ่อยก็จะคล่องแคล่ว

ภาษาอังกฤษที่เราเรียนกันมี 4 ทักษะคือฟัง พูด อ่าน เขียน

ทักษะพูดและเขียน เด็กไทยจะมีปัญหาเพราะต้องผ่านกระบวนการการผลิตเนื้อหาตลอดจนการใช้ภาษาให้ถูกต้อง

ในประเทศไทย การเรียนภาษาอังกฤษถือเป็นภาษาต่างประเทศ

จึงทำให้เด็กๆขาดโอกาสในการฝึกการใช้ภาษาในชีวิตจริง

เด็กไทยจึงจะเก่งการใช้ภาษาที่เป็นแบบทางการ

การได้เรียนภาษาในประเทศเจ้าของภาษาในเวลาหนึ่งเดือน จะไม่ค่อยได้ผลทางภาษา

เพราะเด็กจะ homesick อยู่ประมาณ 2-3สัปดาห์(ถ้าไปเรียนโดยลำพัง หรือแยกกันอยู่กับเพื่อน)

พอจะตั้งหลักได้ก็จะกลับบ้านแล้ว

แต่จะได้ผลในแง่ความรู้สึก หรือความคุ้นเคยกับเจ้าของภาษา

ถ้าเป็นไปได้เพื่อให้คุ้มกับค่าเดินทางคุณแม่อาจให้น้องไปช่วงปิดเทอมใหญ่ ก็จะดูคุ้มค่าขึ้น

แต่โดยส่วนตัวแล้ว จากประสบการณื group leader ในอังกฤษกว่าสิบปี

ดิฉันค่อนข้างเป็นคนอนุรักษ์นิยม คือไม่ค่อยอยากให้ลูกสาวไปเป็นสาวนอกบ้านหรือไกลตัว

บางครั้ง เราได้ภาษาก็จริงแต่เราอาจเสียความเป็นเด็กไทยไป

เผอิญดิฉันเป็นผลผลิตของการศึกษาไทย ถ้าเป็นสินค้าก็ต้องแปะป้ายว่า

made in Thailand เต็มตัว ก็เลยคิดว่า ครูที่ยิ่งใหญ่คือ

ความใส่ใจและพากเพียร หมั่นสังเกต ก็จะช่วยพัฒนาตัวเราได้อย่างยิ่ง

การส่งเด็กไปเรียนในวัยรุ่นจึงไม่ใช่เรื่องของความรู้อย่างเดียว คุณแม่คงต้องพิจารณาด้านอื่นควบคู่ไปด้วยค่ะ

ส่วนการจะให้น้องมาเรียนที่นี่หรือไม่ขึ้นอยู่กับตัวเด็กนะคะว่าอยากจะเรียนไหม

ถ้าไม่แน่ใจ คุณแม่สามารถขอทดลองเรียนก่อนให้น้องตัดสินใจได้ค่ะ

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

ยินดีอย่างยิ่งค่ะ และขอบพระคุณในความรู้สึกดีๆที่คุณแม่มีให้พวกเขาชาวwebครูสมศรีค่ะ