เครียดจังเลยครับคุณครู

พี่หวังว่าน้องจะได้อ่านนะ ถึงพี่ไม่ใช่คุณครู แต่พี่หวังดีกับน้องนะคะ

ปีที่แล้วพี่ก็ประสบชะตากรรมเดียวกับน้อง มันลำบากมาก ตื่นตั้งแต่ 6 โมง กว่าจะได้นอนก็ตีหนึ่ง หนักอยู่เหมือนกัน พี่เครียดมากเลย เพราะพี่มีเวลาเตรียมตัวน้อยมาก พี่เพิ่งจะรู้ตัวว่าพี่ควรจะย้ายโรงเรียนก็ตอนปีใหม่เอง บอกตามตรง ว่าพี่ทำแบบฝีกหัดน้อยมาก อีกอย่างเวลาของพี่ก็มั่วไปหมด พี่จัดเวลาไม่เป็นเลย รวมถึงสถานการณ์ที่กดดันให้พี่มีแต่คำว่า ต้องติดๆๆๆๆ อยู่ในหัวของพี่ เพราะว่าพี่อยู่โรงเรียนเอกชนซึ่งเปนธรรมเนียมว่า วันมอบตัวต้องตรงกับวันที่โรงเรียนรัฐบาลสอบ พี่กลับบ้านดึกมาตั้งแต่โรงเรียนยังสอบไม่เสร็จ นอนเต็มอิ่มจริงๆไม่กี่วันเอง แทบนับวันได้เลย เวลานอนพี่เครียดมากเลยรู้ปะ ถึงกับฝันเลยนะว่าทำโจทย์เลขอยู่ เป็นอย่างนั้นอยู่ทั้งเดือนอ่ะ ส่วนเรื่องเวลากินข้าวไม่ต้องพูดถึง พี่ว่าน้องก็คงรู้แหละ พี่เรียนจากพญาไท แล้วก็มาสยาม โดยที่ไม่มีเวลากินข้าว.. น้องรู้มั๊ยยย นอกจากพี่ที่สอบไม่ติดเพราะว่าพี่เตรียมตัวไม่ทัน ยังมีเพื่อนพี่ที่โชคร้ายกว่าพี่อีกนะ เพื่อนพี่น่ะ ทำเรื่องลาออกจากโรงเรียนแล้ว ชีวิตของเค้ามีแต่คำว่าต้อง ต้อง และต้องติดเท่านั้น แต่เพราะเพื่อนพี่เครียด หรือสาเหตุใดๆก้แล้วแต่ ทำให้เป็นโรคไข้สมองอักเสบ ทำให้พี่รู้สึกว่าตอนนี้พี่ยังมีพลังในการเรียนอยู่ เรียนๆๆๆๆ เข้าไป และพี่ก็มั่นใจว่าพี่ทำดีที่สุดแล้ว ไม่ว่าผลจะเป็นยังไง เราต้องยอมรับกับมันให้ได้นะคะน้อง สิ่งสำคัญที่พี่จะบอกน้องคือว่า กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญมากนะ น้องอย่าท้อถ้าน้องคิดถึงเพื่อน น้องก็โทรไปหาเพื่อนเลย หากำลังใจใส่ตัวไว้ให้พอ เราก็เหมือนโทรศัพท์แหละ ถ้าไม่ชาร์จแบต แล้วจะทำงานได้ยังไง พี่ว่าน้องควรจะชาร์ตแบตให้ตัวเองบ้างนะ อยากทำอะไรก็ทำ เพราะอีกแค่เจ็ดวัน มันวัดกันที่ความพร้อมของน้องแล้วแหละ ว่าน้องพร้อมมากแค่ไหน น้องรู้มั๊ย การสอบเตรียมของพี่น่ะ ถึงพี่จะไม่ติด แต่พี่ก็ได้สิ่งอื่นมานะ มันทำให้พี่ตื่นตัวในการเอนท์มากขึ้น ทำให้พี่คิดเลขเร็วขึ้น เรียนรู้อะไรใหม่ๆมากขึ้น จัดเวลาเป็น แต่สิ่งสำคัญน่ะ

อย่าเอาชีวิตเราไปแขวนไว้กับอะไร.. ไม่ว่าผลจะเป็นยังไง น้องต้องยิ้มรับมันให้ได้นะคะ สู้ๆ พี่เชื่อว่าน้องทำสุดความสามารถอยู่แล้ว..

พี่เป็นกำลังใจให้นะคะ
ปล. วันประกาศผลน่ะ พี่ร้องไห้นะ แต่พี่ไม่ได้ร้องไห้เพราะพี่ไม่ติด แต่พี่ร้องไห้ เพราะเพื่อนที่พี่รักที่สุดต้องแยกจากกัน.. แต่ยังไงก้ตาม ไอเพื่อนพี่คนนี้มันก็ไม่ได้ตายไปจากโลกนี้ซักหน่อย มันก็ยังเป็นเพื่อน และเป็นเพื่อนที่ยังเหมือนเดิมด้วย...

เอาหละน้อง... สู้ๆนะ เปิดหนังสืออ่าน fighting for TU 72 นะจ๊ะ

เวลาเป็นสิ่งสำคัญที่สุดของน้องแล้วนะ