สวัสดีค่ะครู ตอนนี้หนูอยู่ ม.3 หนูได้ไปสอบเข้าที่ รร สาธิตศิลปากรค่ะ หนูสอบสายศิลป์ เค้าสอบกันประมาณร้อยกว่าคนค่ะแต่หนูสอบได้ตัวสำรอง ประมาณคนที่สิบต้นๆค่ะ ทาง รร บอกว่ารับตัวจริง 8 คนค่ะ แต่พอประกาศผลออกมาก้อ 5-6 คน เองที่ได้เรียนแน่ๆ แล้วก้อรันตัวสำรองมาอีก 30 คน หนูร้องไห้เกือบทุกวันเลยค่ะ หนูพยายามอ่านหนังสือมาตั้งแต่ตอนปิดเทอม ม.2 จะขึ้น ม.3 พอล้มตัวลงนอนทีไรพอหนูรู้สึกว่าจะสอบไม่ติดถ้าเราไม่พยายามให้มากกว่านี้หนูก้อต้องลุกไปอ่านค่ะ เป็นอย่างนี้มานานมาก ก่อนสอบหนูก้อร้องไห้ พอสอบเสร็จหนูก้อร้องอีก พอประกาศผลออกมาหนูก้อยังร้องอีกค่ะ หนูรู้สึกเสียใจ และท้อมากค่ะ ก่อนสอบหนูทิ้งทั้งคณิตและวิทย์เพื่อที่จะสอบสาธิตศิลปากรให้ติดค่ะ แต่สุดท้ายแล้วหนูก้อต้องผิดหวังค่ะ

หนูอยากรู้ค่ะ ว่าความพยายามของหนูความใฝ่ฝันของหนูน้อยกว่าคนอื่นรึป่าว? หรือหนูโง่? หรือไม่มีวาสนาคะ
หนูไม่ค่อยอยากเรียนสายวิทย์ค่ะ เพราะหนูรู้สึกว่าหนูเหมาะกับทางสายศิลป์มากกว่า แล้วหนูก้อทิ้งเลขกับวิทย์ไปแล้วด้วย
หนูควรทำยังไงดีค่ะ หรือว่าหนูควรเรียนวิทย์ดี
หนูยังจำได้ดีค่ะที่ครูเคยบอกว่าไม่มีอะไรที่ยากเกินความพยายาม ถ้าเราตั้งใจจริง
หนูขอขอบคุณครูสมศรีมากนะคะ ขอบคุณในทุกๆเรื่องทั้งด้านความรู้ คุณธรรม และที่สำคัญที่สุดคือกำลังใจค่ะ
ขอบคุณจริงๆ ค่ะ รักครูสมศรีนะคะ