สวัสดีค่ะ คุณครูสมศรี
ก่อนอื่นเลยค่ะ หนูขอบคุณคุณครูมากนะค่ะ ที่ได้เปิดสาขาที่ขอนแก่น อยากเรียนกับคุณครุมาตั้งนานแล้วค่ะ ก่อนหน้านี้ก็ได้ติดตามบอร์ดต่าง ๆ ค่ะ เลยอยากจะลองเขียนลงบ้างค่ะ
คุณครูค่ะ หนูขออนุญาตถามอาจารย์ได้รึเปล่าค่ะว่า
คุณครูเคยขี้เกียจรึเปล่าค่ะ
แล้วเวลาคุณครูขี้เกียจคุณครูใช้วิธีอะไรในการแก้ไขคะ
หนูเป็นอีกคนหนึงค่ะที่อยากเข้าเตรียมเช่นกัน อนึ่งก็มาจาก ท่านพ่อและท่านแม่ที่อยากให้หนูเข้าค่ะ โดยเฉพาะพ่อหนูค่ะ
หนูรู้สึกเบื่อหน่ายกับตัวเองมากเลยค่ะ
รู้สึกความขี้เกียจมันมักจะทำลายอะไร ๆ หลาย ๆ อย่าง
แต่หนูก็ห้ามมันไม่ได้สักที
หนูบอกตามตรงเลยค่ะ
ช่วงเวลาที่ผ่านๆ มานี้ หนูยังไม่ได้อ่านหนังสือเลยค่ะ
แต่เวลาหนูกังวลหนูก็มักจะหนังสือสำหรับเตรียมอ่านสอบเตรียมค่ะ
จนตอนนี้มันจะท่วมหัวหนูอยู่แล้ว
อะไร ๆ มากมาย ทำให้หนูเริ่มกังวล
รุ้สึกทำอะไรแล้วไม่ค่อยมีความสุข
สับสน....
กังวล....
เวลาหนูทำอะไรที่เมื่อก่อนหนูชอบทำมาก ๆ พอหนูมาทำตอนนี้หนูก็รู้สึกไม่มีความสุขค่ะ เหมือนกับในใจหนูมันบอกว่า อย่าทำอย่างนี้นะ เราต้องอ่านหนังสือสิ แต่อีกใจนึงเราก็อยากทำในสิ่งที่เราชอบ เช่น อ่านการ์ตูนค่ะ
หนูพยายามอยู่ค่ะ...-.- แต่รู้สึกว่ามันยังแค่พยายามเฉย ๆ อ่าค่ะ
อย่างบางที
หนูกำลังเดินทางกลับบ้าน ในใจก็บอกว่า เนี่ยพอเรากลับบ้านเราจะทำอย่างนู่นจทำอย่างนี้
พอกลับเท่านั้นหละค่ะ ความง่วงและความขี้เกียจไม่รู้มันมาจากไหน ถล่มทลายความคิดหนูไปสะหมด
คุณครูค่ะ หนูทราบค่ะ ไม่มีใครช่วยเราได้ นอกจากตัวเราเอง ....-.-......
แต่เหมือนอยากจะระบายเล่าให้ฟังนะค่ะ(ต้องขอโทษอาจารย์ด้วยนะคะ)
ก่อนหน้านี้สักพักหนึ่ง พ่อของหนูโทรมาค่ะ (หนูเรียนที่ขอนแก่นตอนม.ต้น อาศัยพักกับญาติ พ่อหนูทำงานอยู่จ.อุบล)
คำถามแรกที่พ่อถาม
พ่อ: ลูกเป็นยังไงบ้างอยู่นู่น
ต่อจากนั้นก็ถาม
เป็นไงผลสอบมหิดลออกรึยัง
ทำได้มั้ย ทำได้กี่เปอร์เซ็นต์ หลาย ๆ คำถามฉุกขึ้นมาในหัวสมองของท่าน
หนูรู้สึกเสียใจอยู่นัย ๆ
หนูรุ้ค่ะว่า หนูสอบไม่ติด แต่ก่อนหน้านั้นหนูคิดจะไม่ไปสอบด้วยซ้ำ เพราะหนูรู้ว่าหนูสอบไม่ติด แต่หนูไปเคยไปอ่านบทความไรสักอย่างมา หนูเลยคิดว่าไหน ๆ ก็ลองสอบดู
คำตอบของหนู หนูพูดคำแรกกับพ่อ ...
...หนูรู้ตัวว่าหนูไม่ติดหรอกนะ วิทย์หนูทำไม่ทัน เลขหนูก็ทำไม่ได้ หนูอธิบายให้พ่อจนละเอียด
หนูคิดว่า ดีกว่าโกหกพ่อ แล้วทำให้พ่อเสียใจทีหลัง ไม่อยากให้พ่อคาดหวังเกินไป และผิดหวัง
ถึงตอนนั้น หนูก็รู้สึกผิดอยู่ข้างในค่ะ -.-..
หนูรู้สึกค่ะว่า
อารมณ์ของหนูมันเอาแน่เอานอนไม่ได้ ไม่ได้หมายถึง โกรธง่ายนะค่ะ
แต่หมายถึง เดี๋ยวขยัน เดี๋ยวขี้เกียจ (ส่วนมากจะขี้เกียจ)
เศร้าค่ะ...-.-
ขอบคุณคุณครูสมศรีค่ะ -.-
Kru Somsri's English School
