ครูสมศรีคะ
หนูเริ่มเหนือยแล้วค่ะ พอปิดเทอม หนูตั้งไว้ว่าจะอ่านหนังสือ
ให้จบของเทอม 2 แต่พอเมื่อเรียนพิเศษเสร็จ
กว่าจากลับถึงบ้านก็ สามทุ่มกว่า แล้วหนูก็เหนือยมาก มันก็เลยแอบหลับไปทุกที แล้วโรงเรียนของหนูก็เรียนยาก มาก ๆ ด้วยอ่ะค่ะ จนบางครั้งหนูเริ่มท้อ
แต่หนูก็จาคิดถึงเเม่ตลอดเวลา ว่า จะทำให้เเม่มีความสุข หนูเคยทำอย่างนี้มาหลายครั้ง
เเต่พอเริ่มเดี๊ยวนี้ หนูเหนื่อย ๆ มาก ๆ แล้วค่ะ ตอนนี้หนูก็อยู่คนเดียว เป็นเด็กต่างจังหวัดขึ้นมาเรียนที่กรุงเทพ คือมาอยู่ โรงเรียนที่กรุงเทพเนี่ยแหละค่ะ เวลาที่หนูเครียด ๆ หนูก็ไม่ได้เจอหน้าเเม่ หนูก็เลยรู้สึกแย่ๆ เพราะหนูเป็นคนติดบ้านมาก ๆ ค่ะ
แล้วบางทีมันก็ทำให้หนูไม่รุสึกอยากอ่านหนังสือ ทั้งที่ หนูไม่ได้อยากให้เกิดอาการแบบนี้เลย
แต่มันก็เกิดมา ทุกที ทั้งคิดถึงบ้าน เเละก็เหนื่อยกับการใช้ชีวิตอยู่คนเดียวและสุดท้ายก็ เรื่องเรียนอ่ะค่ะ
ครูคะ หนูไม่เข้าใจตัวเองจริง ๆ ค่ะ หนูอยากลุกขึ้นมาสู้ แต่อาการที่แย่ๆ แบบนี้มันก็เกิดขึ้นมาบ่อยมาก ค่ะ
ครูช่วยหนูด้วยนะคะ
สุดท้าย หนูอยากบอกครูว่า ตั้งเเต่หนูเริ่มมาเรียนกะคุณครู คุณครูทำให้หนูมีกำลังใจมากขึ้นค่ะ แต่ตอนนี้ กำลังใจมันเริ่มหายเเล้วอ่ะค่ะ
สุดท้าย หนูก็ยังยืนยันที่จะสู้ต่อไปค่ะ ถึงเเม้ว่ามันจะเหนื่อย
แต่หนูจะไม่ยอมเป็น ไอ้ขี้เเพ้ เด็ดขาด ค่ะ เเค่หนูอยากให้ครูช่วยพูดให้กำลังใจหนูเพิ่มอีกค่ะ
หนูรักพ่อ แม่ และคุณครูด้วยนะคะ
ขอขอบคุณ ผ่านกระทู้นี้ด้วยนะคะ
Kru Somsri's English School
