ตอบทีเถอะ!!!!!!!!!!!

[บู๋]

ขอบคุณครูมากคับที่คอยให้คำปรึกษาผม ไม่ว่าเรื่องพี่ชาย เพื่อน ผมมักจะอ่านคำแนะนำครูก่อนไปเรียนเสมอๆ เผื่อพอจะทำให้ผมกลายมาเป็นคนที่มีความสุขได้ แต่เมือ่ไปถึงรร.ผมก้อยังรู้สึกว่าเป็นทุกข์อยู่ดี ไม่รู้จะทำไงดีแล้ว ไม่อยากไปรร.เลย รู้สึกว่าตัวเองพูดไม่เป็นเอาเสียเลย อยากจะลาออกให้มันรู้แล้วรู้รอดไป ไปรร.แบบไม่มีความสุขเลยครู เข้ากับเพื่อนไม่ได้ บางทีก็ไม่รู้ว่าเค้าคุยไรกัน พอถามก็รำคาญ นึกดูแล้วก็งงว่า2ปีก่อนผ่านมาได้ไง แต่ตอนนั้นก็มีเพื่อนนะคับก็เฮฮากันดี ทุกข์บ้างนิดหน่อย แต่มันไม่เหมือนกับตอนนี้ เพิ่งรู้ว่าตัวเองไม่มีเพื่อนแท้เลย เพราะเพื่อนมันมักไปกับคนที่คุยเก่งๆสนุกๆ ซึ่งผมคุยไม่เก่ง เวลาไปใหนเพื่อนเลยมักตามเพื่อนไอ่คนคุยเก่งเสมอ บางทีก็ไม่รอผมเลย   คิดเหมือนกันนะครูว่าถ้าเป็นคนดี แล้วไม่มีเพื่อน ก็อยากเป็นคนเลวแต่มีเพื่อนมากกว่า ไม่รู้จะทำไงดีครูทุกข์อยู่ในใจมากก  ทุกวันนี้ก็นับวันนคอยให้ถึงเสา-อาทิดเร็วๆจะได้อยู่แต่หอ    ชีวิตผมมันเหมือนถูกทำให้โดดเดี่ยวจนชินชาอ่ะครู จึงเป็นคนเงียบๆ แต่ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยย ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปผมต้องแย่แน่ๆเลย ช่วยผมทีนะครู 

[คุณครูสมศรีสุดสวยจร้า!!]

มนุษย์มีหลายเรื่องให้นึกถึง

ถ้าเราไม่เข้าข้างตัวเอง เราจะเห็นข้อเสียของตัวเรา

ถ้าไม่เห็นก็ต้องถามเพื่อนที่เราคิดว่าเขามีวุฒิภาวะพอ  แล้วให้เขาช่วยบอกข้อเสียของเรา

ธรรมชาติของคนเรามักไม่ชอบฟังสิ่งที่ไม่ดีเกี่ยวกับตนเอง

แต่ถ้าเราเปิดใจฟัง เราจะได้พัฒนาตนเองขึ้นทุกวัน

แต่ถ้าเราจนปัญญาไม่รู้ว่าเขาโกรธเราเพราะอะไร หนูก็ปล่อยเขาไปเถิด

สักวันเมื่อต่างฝ่ายต่างเป็นผู้ใหญ่ขึ้นก็จะเข้าใจกันมากขึ้น

ทำไมหนูไม่ลองเบนความสนใจไปที่เรื่องอื่น เช่นขวนขวายใส่ใจการเรียนให้มากขึ้น

ถ้าเรามีความรู้ด้านใดมากเป็นพิเศษก็แบ่งปันให้เพื่อน

การมีน้ำใจเป็นคุณสมบัติที่ดี การรู้แพ้รู้ชนะ การให้อภัย การแสดงความยินดีเมื่อเพื่อนได้ดี

สิ่งเหล่านี้ถ้ามีในตัวผู้ใด ก็ถือเป็นเสน่ห์ในตัวผู้นั้น

อย่าเพ่งเล็งไปในเรื่องลบ มันจะบั่นทอนความรู้สึกของหนู

ทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมา จะเป็นทุกเช้าที่หนูได้ทำความดี

ลองแสดงความรู้สึกดีๆ หรือยิ้มทักทายกับคนที่รู้สึกดีๆกับหนูก่อน

แล้ววันต่อไปก็ยิ้มให้กับคนที่เฉยๆกับเรา

ส่วนคนที่เขาไม่ชอบเราก็อาจจะผ่านเขาไปเฉยๆโดยไม่ต้องคิดประชดประชัน หรือเกิดความรู้สึกไม่ดีต่อเขา

เป็นสิทธิของเขาที่เขาจะมีสิทธิไม่ชอบเรา

แต่เราก็มีสิทธิที่จะเลือกทำตัวให้น่ารักมากกว่าทำตัวให้น่ารำคาญ

เราแคร์ความรู้สึกคนอื่น ถึงวันนี้เราต้องหันมาแคร์ความรู้สึกของคนที่รักเราเช่นคุณพ่อคุณแม่

หนูเคยนำน้ำเย็นๆใส่แก้วมาให้ท่านดื่มบ้างไหมลูก

ลองทำดูนะครับ เริ่มที่คนที่รักเราที่สุดนี่แหละ

แล้วเอาเวลาที่น่าจะหมดไปกับการไม่อยากไปเรียนมาอยู่ที่จะเรียนหรืออ่านอะรให้ทันเวลาที่จะไปสอบเข้ามหาวิทยาลัย

คนที่เขาตั้งใจเอนท์จริงๆ หนูทราบไหมลูกว่า

เขาไม่มีเวลาเหลือกับเรื่องที่บั่นทอนกำลังใจ

แค่เวลาจะอ่านหนังสือยังไม่พอเลยเวลาจะนอนบางทีก็ไม่มี

บางทีชีวิตของเราก็อ้อมไปมากับเรื่องที่ไม่นำไปสู่จุดหมายที่วางไว้

เดินตรงสู่จุดหมายดีกว่าครับ

แล้วถ้ามันแก้ยากมากก็หาเพื่อนกลุ่มใหม่ในมหาวิทยาลัยก็ได้ครับ

อ่านหนังสือมากๆนะครับ

อย่างน้อยถ้าแย่ที่สุดก็แค่ไม่มีเพื่อนแต่เลี้ยงพ่อเลี้ยงแม่ได้

น่าภูมิใจนะครับ  โชคดีนะครับ

พรุ่งนี้ก็จะมาถึงแล้ว คิดล่วงหน้าดีกว่าว่าจะทำอะไรให้ชีวิตก้าวไปข้างหน้า

นะครับ เชื่อคุณครูเถิดครับ